کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۹: خط ۳۹:


==آثار سوء جدایی دین از سیاست==
==آثار سوء جدایی دین از سیاست==
از نگاه امام‌خمینی از نتایج جداانگاشتن دین از سیاست، محدودشدن فقاهت و فقیهان به امور فردی (امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۷۸) و کنارگذاشتن و فراموشی بخش مهمی از آیات قرآن و احکام اسلام (امام خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۰ ـ ۱۱)، مانند قیام برای خدا، مبارزه با ظلم و ظالم و اجرای عدالت اسلامی (امام خمینی، صحیفه، ۸/۱۲ ـ ۱۳) و در واقع به منزله تخطئه خدا، پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) (امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۱۴) است. ایشان برای رد این دیدگاه، حاکمیت ظالمانه و استبدادی دوره رضاشاه پهلوی را مثال می‌زند و آن را نتیجه دورکردن روحانیان از عرصه سیاست به شمار می‌آورد (امام خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۲۸)؛ همچنان‌که با ذکر نمونه‌هایی از عملکرد رژیم پهلوی معتقد است اگر دین در سیاست دخالت نکند، سیاست در جهت دین‌زدایی اقدام می‌کند، دین را از میان برمی‌دارد (امام خمینی، صحیفه، ۱/۳۴۶ و ۶/۴۱) و فساد و تباهی را گسترش می‌دهد (امام خمینی، صحیفه، ۱۰/۱۰۲). به اعتقاد ایشان رژیم پهلوی بر مبنای این دیدگاه، از اعتبار روحانیت نزد مردم کاست و باعث جدایی دو قشر روحانی و دانشگاهی از هم شد و با تفرقه‌افکنی، زمینه غارت منابع کشور را فراهم کرد (امام خمینی، صحیفه، ۶/۴۸، ۹۴ و ۲۰۲) و با این فکر استعماری، روحانیت را از دولت و ملت دور کرد (امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۸۶ ـ ۲۸۷). ایشان در عرصه جهانی نیز معتقد است قدرت‌های مستکبر جهان، نظریه جدایی دین و سیاست را برای عقب نگه‌داشتن مسلمانان ترویج کردند (امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۱۱)؛ از این‌رو ایشان منشأ گرفتاری کشورهای اسلامی را در دوربودن دین و آیات و احکام قرآن از صحنه سیاست و اجتماع (امام خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۸۵) و غفلت مسلمانان از احکام عبادی ـ سیاسی اسلام (امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۰۶) می‌دانست.
از نگاه امام‌خمینی از نتایج جداانگاشتن دین از سیاست، محدودشدن فقاهت و فقیهان به امور فردی<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۷۸)</ref> و کنارگذاشتن و فراموشی بخش مهمی از آیات قرآن و احکام اسلام،<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۰ ـ ۱۱)</ref> مانند قیام برای خدا، مبارزه با ظلم و ظالم و اجرای عدالت اسلامی<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۸/۱۲ ـ ۱۳)</ref> و در واقع به منزله تخطئه خدا، پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع)<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۱۴)</ref> است. ایشان برای رد این دیدگاه، حاکمیت ظالمانه و استبدادی دوره رضاشاه پهلوی را مثال می‌زند و آن را نتیجه دورکردن روحانیان از عرصه سیاست به شمار می‌آورد؛<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۲۸)</ref> همچنان‌که با ذکر نمونه‌هایی از عملکرد رژیم پهلوی معتقد است اگر دین در سیاست دخالت نکند، سیاست در جهت دین‌زدایی اقدام می‌کند، دین را از میان برمی‌دارد<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۱/۳۴۶ و ۶/۴۱)</ref> و فساد و تباهی را گسترش می‌دهد.<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۱۰/۱۰۲)</ref> به اعتقاد ایشان رژیم پهلوی بر مبنای این دیدگاه، از اعتبار روحانیت نزد مردم کاست و باعث جدایی دو قشر روحانی و دانشگاهی از هم شد و با تفرقه‌افکنی، زمینه غارت منابع کشور را فراهم کرد<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۶/۴۸، ۹۴ و ۲۰۲)</ref> و با این فکر استعماری، روحانیت را از دولت و ملت دور کرد.<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۸۶ ـ ۲۸۷)</ref> ایشان در عرصه جهانی نیز معتقد است قدرت‌های مستکبر جهان، نظریه جدایی دین و سیاست را برای عقب نگه‌داشتن مسلمانان ترویج کردند؛<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۱۱)</ref> از این‌رو ایشان منشأ گرفتاری کشورهای اسلامی را در دوربودن دین و آیات و احکام قرآن از صحنه سیاست و اجتماع<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۸۵)</ref> و غفلت مسلمانان از احکام عبادی ـ سیاسی اسلام<ref> (امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۰۶)</ref> می‌دانست.


==پیوند دین و سیاست==
==پیوند دین و سیاست==