فنا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فنا'''، محوشدن تعینات ممکنات و سالک در برابر هستی [[حق‌تعالی]]. | '''فنا'''، محوشدن تعینات ممکنات و سالک در برابر هستی [[حق‌تعالی]]. | ||
در [[اسلام]] بحث از فنا ریشه در [[قرآن]] دارد و [[عرفا|عارفان]] در بحث مقامات در عرفان عملی با الهام گرفتن از آیات الهی بر فنا با عنوان یکی از مراحل نهایی سالکان تأکید کرده‌اند. | |||
[[ابن‌عربی]] این بحث را در عرفان نظری مطرح کرد و آن را گسترش داد وی با رویکرد خاص عرفانی خود تحولی در آن ایجاد کرد و زبان تازه در تبیین [[مقامات عرفانی|مقامات عرفان]] گشود. | |||
[[ابن‌عربی]] این بحث را در عرفان نظری مطرح کرد و آن را گسترش داد وی با رویکرد خاص عرفانی خود تحولی در آن ایجاد کرد و زبان تازه در تبیین مقامات عرفان گشود. | |||
[[امام‌خمینی]] به این مسئله توجه ویژه‌ای داشته در بسیاری از آثار عرفانی و فلسفی خود به تبیین مسائلی چون: تقسیم فنا به فنای ذاتی، صفاتی و افعالی، فنا از فنا، مراتب فنا و راه‌های حصول فنا پرداخته است و با استناد به روایتی حقیقت فناء را بر متحقق شدن به اسم «الله» تطبیق می‌دهد و معتقد است سالک در [[عبادت]] باید به مقام اسم الله متحقق شود. | [[امام‌خمینی]] به این مسئله توجه ویژه‌ای داشته در بسیاری از آثار عرفانی و فلسفی خود به تبیین مسائلی چون: تقسیم فنا به فنای ذاتی، صفاتی و افعالی، فنا از فنا، مراتب فنا و راه‌های حصول فنا پرداخته است و با استناد به روایتی حقیقت فناء را بر متحقق شدن به اسم «الله» تطبیق می‌دهد و معتقد است سالک در [[عبادت]] باید به مقام اسم الله متحقق شود. | ||