کاربر:E.shahabi: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جامعه روحانیت مبارز تهران'''، تشکلی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]]، ۱۳۵۶. | '''جامعه روحانیت مبارز تهران'''، تشکلی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]]، ۱۳۵۶. | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
نهضت [[امامخمینی]] از سال [[۱۳۴۱]] عرصه حضور روحانیانی بود که به هدف پیروی از مرجعیت و مبارزه با رژیم پهلوی جذب امامخمینی شدند <ref>سلیمی بنی و مظفری، جامعه روحانیت، ۳۱ و ۷۱.</ref> این روحانیان پس از [[تبعید]] امامخمینی، با وجود تضعیف روحیه نیروهای مذهبی و مبارز که به دلیل خفقان موجود در آن دوران پیش آمده بود، دست از مبارزه نکشیدند؛<ref>سلیمی بنی و مظفری، جامعه روحانیت، ۷۳.</ref> و با صدور بیانیههای اعتراضی، جلسات سخنرانی، تکثیر و توزیع اعلامیهها، و برنامهریزی راهپیماییها نهضت را یاری رساندند و در واقع سازماندهی مبارزات را بر عهده داشتند.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۵۳ و ۴/۳۹ ـ ۴۰. هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱ و ۲۲۸. نعمتی، ۶۷ ـ ۶۹.</ref><br> | نهضت [[امامخمینی]] از سال [[۱۳۴۱]] عرصه حضور روحانیانی بود که به هدف پیروی از مرجعیت و مبارزه با رژیم پهلوی جذب امامخمینی شدند <ref>سلیمی بنی و مظفری، جامعه روحانیت، ۳۱ و ۷۱.</ref> این روحانیان پس از [[تبعید]] امامخمینی، با وجود تضعیف روحیه نیروهای مذهبی و مبارز که به دلیل خفقان موجود در آن دوران پیش آمده بود، دست از مبارزه نکشیدند؛<ref>سلیمی بنی و مظفری، جامعه روحانیت، ۷۳.</ref> و با صدور بیانیههای اعتراضی، جلسات سخنرانی، تکثیر و توزیع اعلامیهها، و برنامهریزی راهپیماییها نهضت را یاری رساندند و در واقع سازماندهی مبارزات را بر عهده داشتند.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۵۳ و ۴/۳۹ ـ ۴۰. هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱ و ۲۲۸. نعمتی، مبارزات، مواضع و دیدگاهها، ۶۷ ـ ۶۹.</ref><br> | ||
== شکلگیری== | == شکلگیری== | ||
جامعه روحانیت مبارز به عنوان یک تشکیلات، در ماههای پایانی [[رژیم پهلوی]] و اوجگیری [[انقلاب اسلامی]] شکل گرفت.<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۳۲۲.</ref> اما از آغاز نهضت امامخمینی در سال ۱۳۴۱ روحانیان مبارز با صدور بیانیههایی مانند اعتراض به تصویب طرح انجمنهای ایالتی و ولایتی،<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۵۲ ـ ۵۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|انجمنهای ایالتی و ولایتی}} محکومیت حمله رژیم پهلوی به [[مدرسه فیضیه|فیضیه]] در فروردین [[۱۳۴۲]] <ref>همان، ۴/۳۹ ـ ۴۰.</ref> و پس از آن قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲، در واکنش به اقدامات رژیم پهلوی، حضور فعال داشتند.<ref>همان، ۴/۸۶ و ۸۹.</ref> در همین دوره، تشکیلاتی یازدهنفره از روحانیان مبارز، متشکل از [[حسینعلی منتظری]]، [[علی مشکینی]]، [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، [[سیدعلی خامنهای]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[علی قدوسی]]، [[ابراهیم امینی]]، [[محمدتقی مصباح یزدی]]، [[سیدمحمد خامنهای]]، [[احمد آذری قمی]] و [[مرتضی حائری یزدی]] برای ساماندهی مبارزات و با پوشش اصلاح حوزه شکل گرفت.<ref>منتظری، ۱/۲۰۹، ۲۱۱ و ۲۱۳؛ هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۹۵.</ref> ادامه جلسات همفکری روحانیان، سنگ بنای تشکیل جامعه روحانیت<ref>مهدوی کنی، ۱۶۵ و ۱۷۱ ـ ۱۷۲؛ کردی، جامعه روحانیت، ۹۶.</ref> و نیز تشکیل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم شد.<ref>صالح، ۱/۵۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|جامعه مدرسین حوزه علمیه قم}} انتشار نشریات بعثت و انتقام که بعضی اعضای جامعه روحانیت نیز در آن مشارکت داشتند، ثمره همین جلسات بود.<ref>کردی، جامعه روحانیت، ۷۵.</ref> پس از تبعید امامخمینی صدور اعلامیه از سوی روحانیان مبارز، در شرایط تبعید و خفقان موجود، موجب تحرک دوباره مبارزه شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۲۲۶ ـ ۲۲۸.</ref> این روحانیان در سال [[۱۳۵۲]]، با استفاده از تجربیات خود در مبارزات، تشکیلات «جامعه روحانیت مبارز» را با هدف هدایت فعالیت انقلابیان مذهبی به صورت غیر رسمی شکل دادند.<ref>سلیمی بنی و مظفری، جامعه روحانیت، ۳۱.</ref> | جامعه روحانیت مبارز به عنوان یک تشکیلات، در ماههای پایانی [[رژیم پهلوی]] و اوجگیری [[انقلاب اسلامی]] شکل گرفت.<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۳۲۲.</ref> اما از آغاز نهضت امامخمینی در سال ۱۳۴۱ روحانیان مبارز با صدور بیانیههایی مانند اعتراض به تصویب طرح انجمنهای ایالتی و ولایتی،<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۵۲ ـ ۵۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|انجمنهای ایالتی و ولایتی}} محکومیت حمله رژیم پهلوی به [[مدرسه فیضیه|فیضیه]] در فروردین [[۱۳۴۲]] <ref>همان، ۴/۳۹ ـ ۴۰.</ref> و پس از آن قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲، در واکنش به اقدامات رژیم پهلوی، حضور فعال داشتند.<ref>همان، ۴/۸۶ و ۸۹.</ref> در همین دوره، تشکیلاتی یازدهنفره از روحانیان مبارز، متشکل از [[حسینعلی منتظری]]، [[علی مشکینی]]، [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، [[سیدعلی خامنهای]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[علی قدوسی]]، [[ابراهیم امینی]]، [[محمدتقی مصباح یزدی]]، [[سیدمحمد خامنهای]]، [[احمد آذری قمی]] و [[مرتضی حائری یزدی]] برای ساماندهی مبارزات و با پوشش اصلاح حوزه شکل گرفت.<ref>منتظری، ۱/۲۰۹، ۲۱۱ و ۲۱۳؛ هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۹۵.</ref> ادامه جلسات همفکری روحانیان، سنگ بنای تشکیل جامعه روحانیت<ref>مهدوی کنی، ۱۶۵ و ۱۷۱ ـ ۱۷۲؛ کردی، جامعه روحانیت، ۹۶.</ref> و نیز تشکیل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم شد.<ref>صالح، ۱/۵۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|جامعه مدرسین حوزه علمیه قم}} انتشار نشریات بعثت و انتقام که بعضی اعضای جامعه روحانیت نیز در آن مشارکت داشتند، ثمره همین جلسات بود.<ref>کردی، جامعه روحانیت، ۷۵.</ref> پس از تبعید امامخمینی صدور اعلامیه از سوی روحانیان مبارز، در شرایط تبعید و خفقان موجود، موجب تحرک دوباره مبارزه شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۲۲۶ ـ ۲۲۸.</ref> این روحانیان در سال [[۱۳۵۲]]، با استفاده از تجربیات خود در مبارزات، تشکیلات «جامعه روحانیت مبارز» را با هدف هدایت فعالیت انقلابیان مذهبی به صورت غیر رسمی شکل دادند.<ref>سلیمی بنی و مظفری، جامعه روحانیت، ۳۱.</ref> |