کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
خوانساری در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول و حکمت پرداخت و جمع زیادی از علما و فضلا ازجمله ابراهیم خویی، [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمد موسوی یزدی]] معروف به محقق داماد، [[مرتضی حائری]]، [[سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی]]، [[محمد صدوقی]]، مجتبی عراقی و [[میرزاابوالقاسم دانش آشتیانی]] در درس وی شرکت میکردند.<ref>اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۵۹ ـ ۶۰؛ شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۵۴/۱ ـ ۱۵۵.</ref> امامخمینی طبق نوشته خود، شاگرد خوانساری بود و بخشی از درسهای سطح (قوانین، رسائل، مکاسب و کفایة الاصول) را نزد ایشان فرا گرفت.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۲۷/۱۹.</ref> ایشان علاوه بر این در [[درس خارج فقه]] خوانساری در بحث «نماز جمعه» به طور جدی شرکت میکرد و به وی که معتقد بود [[نماز جمعه]] در عصر غیبت واجب است و وجوب آن هم عینی است، در جلسه درس زیاد اشکال میکرد.<ref>بدلا، مصاحبه، ۹۶ ـ ۹۷.</ref> | خوانساری در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول و حکمت پرداخت و جمع زیادی از علما و فضلا ازجمله ابراهیم خویی، [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمد موسوی یزدی]] معروف به محقق داماد، [[مرتضی حائری]]، [[سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی]]، [[محمد صدوقی]]، مجتبی عراقی و [[میرزاابوالقاسم دانش آشتیانی]] در درس وی شرکت میکردند.<ref>اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۵۹ ـ ۶۰؛ شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۵۴/۱ ـ ۱۵۵.</ref> امامخمینی طبق نوشته خود، شاگرد خوانساری بود و بخشی از درسهای سطح (قوانین، رسائل، مکاسب و کفایة الاصول) را نزد ایشان فرا گرفت.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۲۷/۱۹.</ref> ایشان علاوه بر این در [[درس خارج فقه]] خوانساری در بحث «نماز جمعه» به طور جدی شرکت میکرد و به وی که معتقد بود [[نماز جمعه]] در عصر غیبت واجب است و وجوب آن هم عینی است، در جلسه درس زیاد اشکال میکرد.<ref>بدلا، مصاحبه، ۹۶ ـ ۹۷.</ref> | ||
==اعتراض به موضوع کشف حجاب== | ==اعتراض به موضوع کشف حجاب== | ||
خوانساری در موضوع کشف حجاب به دست رضاشاه پهلوی همگام با سیدحسین طباطبایی قمی رهبر قیام | خوانساری در موضوع [[کشف حجاب]] به دست [[رضاشاه پهلوی]] همگام با [[سیدحسین طباطبایی قمی]] رهبر [[قیام مسجد گوهرشاد|قیام گوهرشاد]]، به مبارزه با توطئه [[حکومت پهلوی|پهلوی]] پرداخت و فتوایی روشنگرانه در لزوم مقابله با آن و تأکید بر ضروریبودنِ [[حجاب و نگاه|حجاب]] صادر کرد.<ref>اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۱۴۶؛ شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۵۵/۱.</ref> | ||
پس از درگذشت عبدالکریم حائری یزدی در ۱۰ بهمن ۱۳۱۵ وی همراه [[سیدصدرالدین صدر]] و [[سیدمحمد حجت کوهکمرهای]] که از علمای بزرگ آن روز [[قم]] بودند، مسئولیت حوزه و رهبری دینی مردم را برعهده گرفتند و به «[[مراجع ثلاث]]» معروف شدند.<ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۴۲/۱.</ref> | |||
==نماز باران== | ==نماز باران== | ||
در شهریور ۱۳۲۳ش/ ۱۳۶۳ق که در جریان جنگ جهانی دوم نیروهای اشغالگر متفقین در مناطق مختلف ایران ازجمله قم حضور داشتند، در شهر قم و اطراف آن خشکسالی شدیدی شد و مردم بهشدت در تنگنا قرار گرفتند. خوانساری به درخواست مردم نماز باران را اقامه کرد، اندکی بعد هوا ابری شد و در میان شگفتی مردم و نظامیان اشغالگر باران زیادی بارید. این در حالی بود که کارشناسان اروپایی که در ارتش متفقین بودند، با بررسی اوضاع جوی هیچ نشانهای از باران نمیدیدند.<ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۴۶/۱ ـ ۱۵۰؛ جواهر کلام، تربت پاکان قم، ۱۴۶۱/۳.</ref> خبر این رویداد مهم بهسرعت در سراسر ایران پیچید و گفته شده حتی افسران و فرماندهان نیروهای اشغالگر که خود ناظر آن صحنه بودند، آن را در رسانههای اروپایی و امریکایی مطرح ساختند.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۹۹؛ اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۱۲۹.</ref> | در شهریور ۱۳۲۳ش/ ۱۳۶۳ق که در جریان جنگ جهانی دوم نیروهای اشغالگر متفقین در مناطق مختلف ایران ازجمله قم حضور داشتند، در شهر قم و اطراف آن خشکسالی شدیدی شد و مردم بهشدت در تنگنا قرار گرفتند. خوانساری به درخواست مردم نماز باران را اقامه کرد، اندکی بعد هوا ابری شد و در میان شگفتی مردم و نظامیان اشغالگر باران زیادی بارید. این در حالی بود که کارشناسان اروپایی که در ارتش متفقین بودند، با بررسی اوضاع جوی هیچ نشانهای از باران نمیدیدند.<ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۴۶/۱ ـ ۱۵۰؛ جواهر کلام، تربت پاکان قم، ۱۴۶۱/۳.</ref> خبر این رویداد مهم بهسرعت در سراسر ایران پیچید و گفته شده حتی افسران و فرماندهان نیروهای اشغالگر که خود ناظر آن صحنه بودند، آن را در رسانههای اروپایی و امریکایی مطرح ساختند.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۹۹؛ اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۱۲۹.</ref> |