کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
(←زندگینامه: اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سیدابوالقاسم خویی'''، استاد برجسته، [[مراجع تقلید|مرجع تقلید]]، زعیم [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]]. | '''سیدابوالقاسم خویی'''، استاد برجسته، [[مراجع تقلید|مرجع تقلید]]، زعیم [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]]. | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
سیدابوالقاسم موسوی خویی در نیمه رجب ۱۳۱۷ق/ ۱۲۷۷ش در خوی به دنیا آمد.<ref>پاکنیا، سیدابوالقاسم خویی، ۴۲۷/۳.</ref> پدرش سیدعلیاکبر از علمای برجسته خوی بود<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۷.</ref> که تحصیلات حوزوی را در نجف نزد محمدفاضل شربیانی و محمدحسن مامقانی به پایان برده بود و بازگشت او به ایران همزمان با انقلاب مشروطه بود. در جریان مشروطیت، علما به دو جناح موافق و مخالف مشروطه تقسیم شدند و این اختلاف برای سیدعلیاکبر خویی خوشایند نبود؛<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۸.</ref> از اینرو در سال ۱۲۹۰ به نجف بازگشت<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۷ ـ ۱۸؛ پاکنیا، سیدابوالقاسم خویی، ۴۲۷/۳.</ref> و پس از آرامشدن اوضاع ایران، در سال ۱۳۰۶ به ایران برگشت و ساکن مشهد شد و تا آخر عمر، امامت جماعت مسجد گوهرشاد را بر عهده داشت.<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۸.</ref> او در قیام گوهرشاد از معترضان سیاستهای ضد دینی رژیم پهلوی بود و رژیم، هشت نفر از علما ازجمله وی و سیدعبدالله شیرازی و سیدیونس اردبیلی را بازداشت و به تهران منتقل کرد.<ref>احمدینژاد، سیدعبدالله شیرازی، ۴۰۸/۳ ـ ۴۰۹.</ref> وی در سال ۱۳۳۰ هنگام زیارت عتبات در عراق از دنیا رفت.<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۸.</ref> | سیدابوالقاسم موسوی خویی در نیمه رجب ۱۳۱۷ق/ ۱۲۷۷ش در خوی به دنیا آمد.<ref>پاکنیا، سیدابوالقاسم خویی، ۴۲۷/۳.</ref> پدرش سیدعلیاکبر از علمای برجسته خوی بود<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۷.</ref> که تحصیلات حوزوی را در نجف نزد محمدفاضل شربیانی و محمدحسن مامقانی به پایان برده بود و بازگشت او به ایران همزمان با انقلاب مشروطه بود. در جریان مشروطیت، علما به دو جناح موافق و مخالف مشروطه تقسیم شدند و این اختلاف برای سیدعلیاکبر خویی خوشایند نبود؛<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۸.</ref> از اینرو در سال ۱۲۹۰ به نجف بازگشت<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۷ ـ ۱۸؛ پاکنیا، سیدابوالقاسم خویی، ۴۲۷/۳.</ref> و پس از آرامشدن اوضاع ایران، در سال ۱۳۰۶ به ایران برگشت و ساکن مشهد شد و تا آخر عمر، امامت جماعت مسجد گوهرشاد را بر عهده داشت.<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۸.</ref> | ||
او در قیام گوهرشاد از معترضان سیاستهای ضد دینی رژیم پهلوی بود و رژیم، هشت نفر از علما ازجمله وی و سیدعبدالله شیرازی و سیدیونس اردبیلی را بازداشت و به تهران منتقل کرد.<ref>احمدینژاد، سیدعبدالله شیرازی، ۴۰۸/۳ ـ ۴۰۹.</ref> وی در سال ۱۳۳۰ هنگام زیارت عتبات در عراق از دنیا رفت.<ref>عارفی، اندیشه سیاسی آیتالله خویی، ۱۸.</ref> | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
سیدابوالقاسم خویی مراحل ابتداییِ تحصیل را تا سیزدهسالگی در زادگاهش نزد پدر خود گذراند<ref>پاکنیا، سیدابوالقاسم خویی، ۴۲۷/۳.</ref> و در سال ۱۲۹۱ همراه برادر بزرگش و دیگر افراد خانواده به پدر خود در نجف پیوست؛<ref>اسلامی، غروب خورشید فقاهت، ۱۱ ـ ۱۲.</ref> سپس وارد حوزه علمیه نجف شد و به مدت شش سال دروس ادبیات و سطح را به پایان برد. | سیدابوالقاسم خویی مراحل ابتداییِ تحصیل را تا سیزدهسالگی در زادگاهش نزد پدر خود گذراند<ref>پاکنیا، سیدابوالقاسم خویی، ۴۲۷/۳.</ref> و در سال ۱۲۹۱ همراه برادر بزرگش و دیگر افراد خانواده به پدر خود در نجف پیوست؛<ref>اسلامی، غروب خورشید فقاهت، ۱۱ ـ ۱۲.</ref> سپس وارد حوزه علمیه نجف شد و به مدت شش سال دروس ادبیات و سطح را به پایان برد. |