۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''۲. جایگاه اجتماعی''': روحانیان عموماً دارای نفوذ مردمی و [[مسجد]] و محراباند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و حضور عدهای از روحانیان در سمتهای اجتماعی و قضایی، نفوذ آنان بیشتر شد. در چنین شرایطی دادگاههای معمولی قدرت نداشتند درست و بجا اینگونه افراد را محاکمه کنند و حال آنکه دادگاه ویژه به مدیریت فردی حوزوی به آسانی این افراد را محاکمه میکند.<ref>خامنهای، جلسه پرسش و پاسخ با مدیران نشریات دانشجویی؛ هاشمی رفسنجانی، حقیقتها و مصلحتها، ۱۹۵.</ref> | '''۲. جایگاه اجتماعی''': روحانیان عموماً دارای نفوذ مردمی و [[مسجد]] و محراباند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و حضور عدهای از روحانیان در سمتهای اجتماعی و قضایی، نفوذ آنان بیشتر شد. در چنین شرایطی دادگاههای معمولی قدرت نداشتند درست و بجا اینگونه افراد را محاکمه کنند و حال آنکه دادگاه ویژه به مدیریت فردی حوزوی به آسانی این افراد را محاکمه میکند.<ref>خامنهای، جلسه پرسش و پاسخ با مدیران نشریات دانشجویی؛ هاشمی رفسنجانی، حقیقتها و مصلحتها، ۱۹۵.</ref> | ||
'''۳. شناخت بهتر روحانیان از یکدیگر''': ممکن است برخی از کارها برای عموم مردم جرم محسوب نشوند؛ ولی انجامدادن آنها شایسته مقام روحانیت نباشد.<ref>روحانی، تاملاتی نظری و تاریخی در علل و انگیزههای پیدایش جریان آقای منتظری، ۲۲۳.</ref> روحانیان شئون و زیّ ویژهای دارند و امور خلافِ شأن و زی طلبگی برای این صنف جرم تلقی شدهاست.<ref>دریاباری، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، ۴۸ ـ ۴۹؛ فلاحیان، مصاحبه، ۱۲.</ref> در نگاه [[امامخمینی]] حوزویان بهتر از دیگران از احوال و شرایط همدیگر آگاهی دارند و بهتر از دیگران میتوانند انحرافها و کژیهای موجود در میان [[روحانی|روحانیت]] را بشناسند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۶۶/۷.</ref> از سوی دیگر، مسائل مرتبط با روحانیت از پیچیدگی ویژهای برخوردار است که قاضی عادی و غیر روحانی نمیتواند بهدرستی آن را ارزیابی کند و بر پایه عدالت رای صادرکند.<ref>روحانی، تاملاتی نظری و تاریخی در علل و انگیزههای پیدایش جریان آقای منتظری، ۲۲۰.</ref> | '''۳. شناخت بهتر روحانیان از یکدیگر''': ممکن است برخی از کارها برای عموم مردم جرم محسوب نشوند؛ ولی انجامدادن آنها شایسته مقام روحانیت نباشد.<ref>روحانی، تاملاتی نظری و تاریخی در علل و انگیزههای پیدایش جریان آقای منتظری، ۲۲۳.</ref> روحانیان شئون و زیّ ویژهای دارند و امور خلافِ شأن و زی طلبگی برای این صنف جرم تلقی شدهاست.<ref>دریاباری، دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت، ۴۸ ـ ۴۹؛ فلاحیان، مصاحبه، ۱۲.</ref> در نگاه [[امامخمینی]] حوزویان بهتر از دیگران از احوال و شرایط همدیگر آگاهی دارند و بهتر از دیگران میتوانند [[انحراف|انحرافها]] و کژیهای موجود در میان [[روحانی|روحانیت]] را بشناسند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۶۶/۷.</ref> از سوی دیگر، مسائل مرتبط با روحانیت از پیچیدگی ویژهای برخوردار است که قاضی عادی و غیر روحانی نمیتواند بهدرستی آن را ارزیابی کند و بر پایه عدالت رای صادرکند.<ref>روحانی، تاملاتی نظری و تاریخی در علل و انگیزههای پیدایش جریان آقای منتظری، ۲۲۰.</ref> | ||
'''۴. پیشگیری از هتک حریم روحانیت''': روحانیت نماد اسلام است و در جامعه از تقدس ویژهای برخوردار است و این جایگاه باید در جامعه اسلامی محفوظ بماند و از دلایل تشکیل دادگاه ویژه چنانکه امامخمینی یادآور شده<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۶۶/۷.</ref> ضرورت حفظ شئون حوزههاست.<ref>هاشمی رفسنجانی، حقیقتها و مصلحتها، ۱۹۵.</ref> | '''۴. پیشگیری از هتک حریم روحانیت''': روحانیت نماد اسلام است و در جامعه از تقدس ویژهای برخوردار است و این جایگاه باید در جامعه اسلامی محفوظ بماند و از دلایل تشکیل دادگاه ویژه چنانکه امامخمینی یادآور شده<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۶۶/۷.</ref> ضرورت حفظ شئون حوزههاست.<ref>هاشمی رفسنجانی، حقیقتها و مصلحتها، ۱۹۵.</ref> |