اندیشههای فقهی سیاسی امامخمینی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| مجموعه = | | مجموعه = | ||
| نسخهالکترونیکی = | | نسخهالکترونیکی = | ||
| ناشر = مرکز تحقیقات استراتژیک | | ناشر = مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری | ||
| محل نشر = تهران | | محل نشر = تهران | ||
| تاریخ نشر = ۱۳۷۷ش | | تاریخ نشر = ۱۳۷۷ش |
نسخهٔ ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۴۲
اندیشههای فقهیسیاسی امامخمینی، اثری تحقیقی به همت مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری و با تحقیق کاظم قاضیزاده و همکاری سعید ضیائیفر است.
نویسنده
کاظم قاضیزاده (متولد ۱۳۴۰) تحصیلات خود را در تهران تا ورود به دانشگاه در رشته فیزیک، طی کرد و پس از انقلاب فرهنگی، برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه قم وارد شد. وی همزمان با تحصیل در حوزه، دوره کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاه را نیز گذراند و مدرک دکتری علوم قرآن و حدیث را از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرد. از مهمترین فعالیتهای علمی او میتوان به تدریس در حوزه و دانشگاه و تألیف کتاب اشاره کرد. شش کتاب و دهها مقاله پژوهشی از آثار تألیفی قاضیزاده است. او همچنین همکاریهای علمی و اجرایی با مؤسسات، نشریهها و دانشگاهها داشته است. از جمله پژوهشهای برتر قاضیزاده، سیاست و حکومت در قرآن است.
اهمیت
مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری، از ابتدای کار، پژوهش درباره اندیشههای فقهی و سیاسی امامخمینی را در صدر تحقیقات این مرکز و از ضروریترین پژوهشها میدانست.[۱] اهمیت پژوهش و نگارش در این موضوع از آنرو است که یکی از ابعاد مهم انقلاب اسلامی، معارضه با نظریه سیاسی حاکم بود. در حقیقت انقلاب اسلامی، تنها مهرههای سیاسی را تغییر نداد، بلکه بر اساس مکتب سیاسی منطبق بر دین یا الهامیافته از آن، به مقابله با مکتب سیاسی حاکم پرداخت و پس از پیروزی انقلاب نیز خط مشی سیاسی نظام، بر مبنای دیدگاه فقهی و سیاسی اسلام از نظرگاه امامخمینی، تغییرات قابلتوجهی کرد. تحقیق درباره اندیشههای سیاسی و فقهی امامخمینی، میتواند هم نظام حکومتی را در ارائه رفتار سیاسی مناسب و پویا یاری کند و هم به پرسشهای مکاتب سیاسی دیگر –که نظام سیاسی اسلام را منحط و ناتوان از اداره جامعه میدانند- پاسخ دهد.[۲]
ساختار
کتاب اندیشههای فقهیسیاسی امامخمینی، پس از پیشگفتار، درآمد و مقدمه (آشنایی اجمالی با زندگی سیاسی امامخمینی)، شامل دوازده فصل است: فصل اول، آمیختگی دین و سیاست؛ فصل دوم، مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی؛ فصل سوم، نظریه ولایت مطلقه فقیه؛ فصل چهارم، تکلیفگرایی؛ فصل پنجم، مردم و حکومت (بخش اول، حقوق و آزادیهای عمومی؛ بخش دوم، مشارکت مردم در حکومت اسلامی)؛ فصل ششم، عدالت اجتماعی و کمال معنوی (بخش اول، عدالت اجتماعی؛ بخش دوم، کمال معنوی)؛ فصل هفتم، وحدت؛ فصل هشتم، استقلال سیاسی؛ فصل نهم، روابط خارجی؛ فصل دهم، ملیگرایی، مکتبگرایی، صدور انقلاب؛ فصل یازدهم، استکبارستیزی (بخش اول، ماهیت و شیوههای استکبار؛ بخش دوم، مبارزه با استکبار)؛ فصل دوازدهم، نتیجهگیری و تحلیل.
پایانبخش کتاب نیز فهرست تفصیلی کتاب، کتابنامه و نمایه آیات و اشخاص و اماکن و... است.[۳]
استنادات کتاب شامل دو بخش کتاب (۱۸۴ کتاب) و مجلات و روزنامهها (۱۹ ارجاع) است. نام صحیفه امام –که اصلیترین منبع در دریافت منش سیاسی امامخمینی است- در منابع پایانی کتاب ذکر نشده است؛ اگرچه در متن کتاب و پاورقیها، ارجاع به صحیفه نور کم نیست.[۴]
وضعیت نشر
مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری، کتاب اندیشههای فقهیسیاسی امامخمینی را در سال ۱۳۷۷ با شمارگان ۳۰۰۰ نسخه و در ۷۳۷ صفحه منتشر کرد.
پانویس
منابع
- قاضیزاده، کاظم، اندیشههای فقهیسیاسی امامخمینی، تهران، مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.