عبدالحسن محمودی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
محمودی، عبدالحسن؛
محمودی، عبدالحسن؛
از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. عبدالحسن محمودی بهبهانی فرزند شیخ علی باز در سال ۱۳۱۱ در روستای زیدون از توابع شهرستان بهبهان به دنیا آمد. او پس از آن که خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت، راهی بهبهان شد و در مدرسه علمیه‌ای که آیت‌الله شیخ عبدالهادی مجتهدی بهبهانی در آن شهر تأسیس کرده بود، به تحصیل پرداخت. در کنار تحصیل در آنجا، پاره‌ای از دروس مقدمات را برای طلاب پایین‌تر تدریس می‌کرد. وی سپس راهی قم شد و دروس سطح را در حوزه علمیه آن شهر و نزد حسین نوری همدانی، اسدالله نوراللهی، مصطفی اعتمادی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و میرزا علی‌اکبر مشکینی به پایان رساند. آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول آیات امام خمینی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و سید محمد محقق داماد شرکت کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۲۴۷). او درباره حضور در درس‌های امام خمینی می‌گوید: «درس‌هایی که من شرکت کردم همه خوب بودند، اما می‌توان گفت که امام (ره) از دیگران بهتر بود، ایشان بیانی روان و اطلاعات وسیع داشتند، آقای سبحانی و... هم از شاگردان امام (ره) در ایران هستند تا زمانی امام (ره) بود ما از درس غیر از ایشان کمتر استفاده می‌کردیم، مثلاً درس آقای داماد می‌رفتیم، ولی خیلی خصوصی بود و فقط چند نفر بودیم. در درس ایشان راه و رسم استدلال عنوان می‌شد و خیلی دقیق بود، همان‌گونه که گفتم امام (ره) اعجاز بود. هنوز هم قسمتی از تقریرات درس امام (ره) را دارم، البته درس ایشان فارسی بود، ولی من عربی می‌نوشتم چون عربی راحت‌تر می‌نوشتم («حجت‌الاسلام عبدالحسن محمودی سه سال امام جماعت شهر نراق بود»، salahshorannaragh.blog.ir ).
 
از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. عبدالحسن محمودی بهبهانی فرزند شیخ علی باز در سال ۱۳۱۱ در روستای زیدون از توابع شهرستان بهبهان به دنیا آمد. او پس از آن که خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت، راهی بهبهان شد و در مدرسه علمیه‌ای که آیت‌الله شیخ عبدالهادی مجتهدی بهبهانی در آن شهر تأسیس کرده بود، به تحصیل پرداخت. در کنار تحصیل در آنجا، پاره‌ای از دروس مقدمات را برای طلاب پایین‌تر تدریس می‌کرد. وی سپس راهی قم شد و دروس سطح را در حوزه علمیه آن شهر و نزد حسین نوری همدانی، اسدالله نوراللهی، مصطفی اعتمادی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و میرزا علی‌اکبر مشکینی به پایان رساند. آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول آیات امام خمینی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و سید محمد محقق داماد شرکت کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۲۴۷). او درباره حضور در درس‌های امام خمینی می‌گوید: «درس‌هایی که من شرکت کردم همه خوب بودند، اما می‌توان گفت که امام (ره) از دیگران بهتر بود، ایشان بیانی روان و اطلاعات وسیع داشتند، آقای سبحانی و... هم از شاگردان امام (ره) در ایران هستند تا زمانی امام (ره) بود ما از درس غیر از ایشان کمتر استفاده می‌کردیم، مثلاً درس آقای داماد می‌رفتیم، ولی خیلی خصوصی بود و فقط چند نفر بودیم. در درس ایشان راه و رسم استدلال عنوان می‌شد و خیلی دقیق بود، همان‌گونه که گفتم امام (ره) اعجاز بود. هنوز هم قسمتی از تقریرات درس امام (ره) را دارم، البته درس ایشان فارسی بود، ولی من عربی می‌نوشتم چون عربی راحت‌تر می‌نوشتم («حجت‌الاسلام عبدالحسن محمودی سه سال امام جماعت شهر نراق بود»، salahshorannaragh.blog.ir ).
 
محمودی با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، وارد جریان مبارزه شد و یک بار هم در ماهشهر در استان خوزستان دستگیر شد (کاظمینی، ج۳ ، ۱۲۴۷). وی از سال ۱۳۵۵ به سفارش آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی به‌عنوان امام جماعت در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی سکونت داشت. در سال ۱۳۵۸ قصد بازگشت به شهر قم را داشت، ولی به درخواست عده‌ای از مردم نراق و مراجعه آنان به آیت‌الله سید مرتضی پسندیده، مجدداً در نراق ماندگار و به فعالیت‌های تبلیغی مشغول شد. محمودی در سال ۱۳۶۱ به سمت امام جمعه درود در استان لرستان منصوب شد و به مدت چهار سال در آن سمت بود. در آن مدت در رسیدگی به امور آوارگان خوزستانی که از تبعات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود، نقش داشت. سپس به مجتمع فولاد مبارکه رفت و ریاست تبلیغات دینی آنجا را برعهده گرفت. مدتی بعد به قم بازگشت و به سخنرانی و تبلیغ دین در آنجا پرداخت و در مناسبت‌هایی در صحن حرم حضرت معصومه (س) سخنرانی می‌کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۲۴۷ـ۱۲۴۸).
محمودی با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، وارد جریان مبارزه شد و یک بار هم در ماهشهر در استان خوزستان دستگیر شد (کاظمینی، ج۳ ، ۱۲۴۷). وی از سال ۱۳۵۵ به سفارش آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی به‌عنوان امام جماعت در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی سکونت داشت. در سال ۱۳۵۸ قصد بازگشت به شهر قم را داشت، ولی به درخواست عده‌ای از مردم نراق و مراجعه آنان به آیت‌الله سید مرتضی پسندیده، مجدداً در نراق ماندگار و به فعالیت‌های تبلیغی مشغول شد. محمودی در سال ۱۳۶۱ به سمت امام جمعه درود در استان لرستان منصوب شد و به مدت چهار سال در آن سمت بود. در آن مدت در رسیدگی به امور آوارگان خوزستانی که از تبعات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود، نقش داشت. سپس به مجتمع فولاد مبارکه رفت و ریاست تبلیغات دینی آنجا را برعهده گرفت. مدتی بعد به قم بازگشت و به سخنرانی و تبلیغ دین در آنجا پرداخت و در مناسبت‌هایی در صحن حرم حضرت معصومه (س) سخنرانی می‌کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۲۴۷ـ۱۲۴۸).
منابع: «حجت‌الاسلام عبدالحسن محمودی سه سال امام جماعت شهر نراق بود»، salahshorannaragh.blog.ir ؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمدکاظمینی، قم، صحیفه خرد.
منابع: «حجت‌الاسلام عبدالحسن محمودی سه سال امام جماعت شهر نراق بود»، salahshorannaragh.blog.ir ؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمدکاظمینی، قم، صحیفه خرد.

نسخهٔ ‏۲۵ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۵۷

محمودی، عبدالحسن؛

از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. عبدالحسن محمودی بهبهانی فرزند شیخ علی باز در سال ۱۳۱۱ در روستای زیدون از توابع شهرستان بهبهان به دنیا آمد. او پس از آن که خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت، راهی بهبهان شد و در مدرسه علمیه‌ای که آیت‌الله شیخ عبدالهادی مجتهدی بهبهانی در آن شهر تأسیس کرده بود، به تحصیل پرداخت. در کنار تحصیل در آنجا، پاره‌ای از دروس مقدمات را برای طلاب پایین‌تر تدریس می‌کرد. وی سپس راهی قم شد و دروس سطح را در حوزه علمیه آن شهر و نزد حسین نوری همدانی، اسدالله نوراللهی، مصطفی اعتمادی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و میرزا علی‌اکبر مشکینی به پایان رساند. آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول آیات امام خمینی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و سید محمد محقق داماد شرکت کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۲۴۷). او درباره حضور در درس‌های امام خمینی می‌گوید: «درس‌هایی که من شرکت کردم همه خوب بودند، اما می‌توان گفت که امام (ره) از دیگران بهتر بود، ایشان بیانی روان و اطلاعات وسیع داشتند، آقای سبحانی و... هم از شاگردان امام (ره) در ایران هستند تا زمانی امام (ره) بود ما از درس غیر از ایشان کمتر استفاده می‌کردیم، مثلاً درس آقای داماد می‌رفتیم، ولی خیلی خصوصی بود و فقط چند نفر بودیم. در درس ایشان راه و رسم استدلال عنوان می‌شد و خیلی دقیق بود، همان‌گونه که گفتم امام (ره) اعجاز بود. هنوز هم قسمتی از تقریرات درس امام (ره) را دارم، البته درس ایشان فارسی بود، ولی من عربی می‌نوشتم چون عربی راحت‌تر می‌نوشتم («حجت‌الاسلام عبدالحسن محمودی سه سال امام جماعت شهر نراق بود»، salahshorannaragh.blog.ir ).

محمودی با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، وارد جریان مبارزه شد و یک بار هم در ماهشهر در استان خوزستان دستگیر شد (کاظمینی، ج۳ ، ۱۲۴۷). وی از سال ۱۳۵۵ به سفارش آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی به‌عنوان امام جماعت در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان در استان مرکزی سکونت داشت. در سال ۱۳۵۸ قصد بازگشت به شهر قم را داشت، ولی به درخواست عده‌ای از مردم نراق و مراجعه آنان به آیت‌الله سید مرتضی پسندیده، مجدداً در نراق ماندگار و به فعالیت‌های تبلیغی مشغول شد. محمودی در سال ۱۳۶۱ به سمت امام جمعه درود در استان لرستان منصوب شد و به مدت چهار سال در آن سمت بود. در آن مدت در رسیدگی به امور آوارگان خوزستانی که از تبعات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود، نقش داشت. سپس به مجتمع فولاد مبارکه رفت و ریاست تبلیغات دینی آنجا را برعهده گرفت. مدتی بعد به قم بازگشت و به سخنرانی و تبلیغ دین در آنجا پرداخت و در مناسبت‌هایی در صحن حرم حضرت معصومه (س) سخنرانی می‌کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۲۴۷ـ۱۲۴۸). منابع: «حجت‌الاسلام عبدالحسن محمودی سه سال امام جماعت شهر نراق بود»، salahshorannaragh.blog.ir ؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمدکاظمینی، قم، صحیفه خرد.