اقامت امامخمینی در فرانسه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «=== فرانسه === امامخمینی پس از مخالفت دولت کویت، تصمیم هجرت به فرانسه گرفت و پس از ورود به پاریس در ۱۳۵۷/۷/۱۴ در خانه احمد غضنفرپور که یکی از دانشجویان ایرانی و از دوستان مورد اعتماد سیدابوالحسن بنیصدر بود، در محله کَشان پاریس اقامت گزید.<ref>...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
=== فرانسه === | === فرانسه === | ||
امامخمینی پس از مخالفت دولت کویت، تصمیم هجرت به فرانسه گرفت و پس از ورود به پاریس در ۱۳۵۷/۷/۱۴ در خانه احمد غضنفرپور که یکی از دانشجویان ایرانی و از دوستان مورد اعتماد [[سیدابوالحسن بنیصدر]] بود، در محله کَشان پاریس اقامت گزید.<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۷۶–۷۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| هجرت امامخمینی}} برخی انتخاب این محل برای اقامت امامخمینی را برخلاف قرار قبلی و با غرضهای دیگری شمردهاند<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۷۷ و ۱۴۶.</ref> و از آنجاکه این خانه در طبقه چهارم بود و رفت و آمد زیاد، موجب ناراحتی همسایگان شده بود، خانهای در [[دهکده نوفل لوشاتو]] در اطراف پاریس برای امامخمینی در نظر گرفته شد. این خانه که از آنِ همسر فرانسوی یکی از دانشجویان ایرانی به نام علی عسگری بود، دو اتاق تو در تو و نیز پستویی کوچک در انتهای اتاق عقبی داشت. دستگاه تکثیر نوارهای امامخمینی در زیرزمین این خانه قرار گرفت. ایشان در اتاق عقبی و دیگران در اتاق جلویی مستقر شدند و پذیرایی از مراجعان نیز در اتاق جلویی انجام میشد. پس از دو یا سه هفته به دلیل ورود [[خانواده امامخمینی]] به نوفل لوشاتو و کوچکبودن این خانه، خانه روبهرویی اجاره شد که چهار اتاق داشت و به امامخمینی و خانوادهاش اختصاص یافت.<ref>مسجدی آرانی، روزنامه جام جم، ۱۰؛ غفاری، مصاحبه، ۵/۴۵.</ref> ایشان به مدت ۱۱۸ روز در نوفل لوشاتو اقامت گزید. {{ببینید|متن=ببینید| نوفل لوشاتو}} و در ۱۳۵۷/۱۱/۱۲ به ایران بازگشت. {{ببینید|متن=ببینید| بازگشت امامخمینی}} | امامخمینی پس از مخالفت دولت کویت، تصمیم هجرت به فرانسه گرفت و پس از ورود به پاریس در ۱۳۵۷/۷/۱۴ در خانه احمد غضنفرپور که یکی از دانشجویان ایرانی و از دوستان مورد اعتماد [[سیدابوالحسن بنیصدر]] بود، در محله کَشان پاریس اقامت گزید.<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۷۶–۷۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| هجرت امامخمینی}} برخی انتخاب این محل برای اقامت امامخمینی را برخلاف قرار قبلی و با غرضهای دیگری شمردهاند<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۳/۷۷ و ۱۴۶.</ref> و از آنجاکه این خانه در طبقه چهارم بود و رفت و آمد زیاد، موجب ناراحتی همسایگان شده بود، خانهای در [[دهکده نوفل لوشاتو]] در اطراف پاریس برای امامخمینی در نظر گرفته شد. این خانه که از آنِ همسر فرانسوی یکی از دانشجویان ایرانی به نام علی عسگری بود، دو اتاق تو در تو و نیز پستویی کوچک در انتهای اتاق عقبی داشت. دستگاه تکثیر نوارهای امامخمینی در زیرزمین این خانه قرار گرفت. ایشان در اتاق عقبی و دیگران در اتاق جلویی مستقر شدند و پذیرایی از مراجعان نیز در اتاق جلویی انجام میشد. پس از دو یا سه هفته به دلیل ورود [[خانواده امامخمینی]] به نوفل لوشاتو و کوچکبودن این خانه، خانه روبهرویی اجاره شد که چهار اتاق داشت و به امامخمینی و خانوادهاش اختصاص یافت.<ref>مسجدی آرانی، روزنامه جام جم، ۱۰؛ غفاری، مصاحبه، ۵/۴۵.</ref> ایشان به مدت ۱۱۸ روز در نوفل لوشاتو اقامت گزید. {{ببینید|متن=ببینید| نوفل لوشاتو}} و در ۱۳۵۷/۱۱/۱۲ به ایران بازگشت. {{ببینید|متن=ببینید| بازگشت امامخمینی}} | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۳۷
فرانسه
امامخمینی پس از مخالفت دولت کویت، تصمیم هجرت به فرانسه گرفت و پس از ورود به پاریس در ۱۳۵۷/۷/۱۴ در خانه احمد غضنفرپور که یکی از دانشجویان ایرانی و از دوستان مورد اعتماد سیدابوالحسن بنیصدر بود، در محله کَشان پاریس اقامت گزید.[۱] (ببینید: هجرت امامخمینی) برخی انتخاب این محل برای اقامت امامخمینی را برخلاف قرار قبلی و با غرضهای دیگری شمردهاند[۲] و از آنجاکه این خانه در طبقه چهارم بود و رفت و آمد زیاد، موجب ناراحتی همسایگان شده بود، خانهای در دهکده نوفل لوشاتو در اطراف پاریس برای امامخمینی در نظر گرفته شد. این خانه که از آنِ همسر فرانسوی یکی از دانشجویان ایرانی به نام علی عسگری بود، دو اتاق تو در تو و نیز پستویی کوچک در انتهای اتاق عقبی داشت. دستگاه تکثیر نوارهای امامخمینی در زیرزمین این خانه قرار گرفت. ایشان در اتاق عقبی و دیگران در اتاق جلویی مستقر شدند و پذیرایی از مراجعان نیز در اتاق جلویی انجام میشد. پس از دو یا سه هفته به دلیل ورود خانواده امامخمینی به نوفل لوشاتو و کوچکبودن این خانه، خانه روبهرویی اجاره شد که چهار اتاق داشت و به امامخمینی و خانوادهاش اختصاص یافت.[۳] ایشان به مدت ۱۱۸ روز در نوفل لوشاتو اقامت گزید. (ببینید: نوفل لوشاتو) و در ۱۳۵۷/۱۱/۱۲ به ایران بازگشت. (ببینید: بازگشت امامخمینی)