سیداصغر ناظم‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
'''سیداصغر ناظم‌زاده'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  
'''سیداصغر ناظم‌زاده'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  


سیداصغر ناظم‌زاده در سال ۱۳۲۳ش در قم به دنیا آمد <ref>(تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴).</ref> او دوران ابتدایی و متوسطه را در قم گذراند و از سال ۱۳۴۰ش به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و وارد حوزه علمیه قم شد. در آنجا دروس مقدمات را به پایان رساند، ولی درباره استادان او در آن مقطع گزارشی در دست نیست و وی در زندگینامه خودنوشت خود اشاره‌ای به آن نکرده است. سپس دروس سطح را نزد محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، یوسف صانعی، عبدالله جوادی آملی، میرزا علی‌اکبر مشکینی، یحیی انصاری شیرازی، محمد مؤمن قمی، احمد جنتی، ابوالقاسم خزعلی، غلامرضا صلواتی اراکی <ref>(ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir)</ref> و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی خواند <ref>(تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴).</ref> در آن مقطع با حسن روحانی هم‌مباحثه بود. در کنار تحصیلات حوزوی، تحصیلات کلاسیک خود را به‌صورت متفرقه تا اخذ دیپلم متوسطه ادامه داد. ناظم‌زاده آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری یزدی و حسینعلی منتظری شرکت جست و ازجمله مدت ده سال در درس‌های شیخ مرتضی حائری یزدی حضور می‌یافت. او در دوران تبعید امام‌خمینی در عراق هم در سفری به آن کشور، مدتی در درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف شرکت جست <ref>(تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴؛ «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷).</ref> ناظم‌زاده اطلاعاتی درباره سال حضور در درس امام‌خمینی ارائه نکرده است، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۵۰ش در آن درس شرکت می‌کرده است. او همچنین درباره مدت حضور در آن درس، از قید «چند ماه» استفاده کرده است؛ بنابراین می‌توان گفت حضور او در درس امام‌خمینی کمتر از یک سال بود <ref>(ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir).</ref>
سیداصغر ناظم‌زاده در سال ۱۳۲۳ش در قم به دنیا آمد.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴.</ref> او دوران ابتدایی و متوسطه را در قم گذراند و از سال ۱۳۴۰ش به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و وارد حوزه علمیه قم شد. در آنجا دروس مقدمات را به پایان رساند، ولی درباره استادان او در آن مقطع گزارشی در دست نیست و وی در زندگینامه خودنوشت خود اشاره‌ای به آن نکرده است. سپس دروس سطح را نزد محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، یوسف صانعی، عبدالله جوادی آملی، میرزا علی‌اکبر مشکینی، یحیی انصاری شیرازی، محمد مؤمن قمی، احمد جنتی، ابوالقاسم خزعلی، غلامرضا صلواتی اراکی.<ref>ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir.</ref> و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی خواند.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴.</ref> در آن مقطع با حسن روحانی هم‌مباحثه بود. در کنار تحصیلات حوزوی، تحصیلات کلاسیک خود را به‌صورت متفرقه تا اخذ دیپلم متوسطه ادامه داد. ناظم‌زاده آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری یزدی و حسینعلی منتظری شرکت جست و ازجمله مدت ده سال در درس‌های شیخ مرتضی حائری یزدی حضور می‌یافت. او در دوران تبعید امام‌خمینی در عراق هم در سفری به آن کشور، مدتی در درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف شرکت جست.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴؛ «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> ناظم‌زاده اطلاعاتی درباره سال حضور در درس امام‌خمینی ارائه نکرده است، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۵۰ش در آن درس شرکت می‌کرده است. او همچنین درباره مدت حضور در آن درس، از قید «چند ماه» استفاده کرده است؛ بنابراین می‌توان گفت حضور او در درس امام‌خمینی کمتر از یک سال بود«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.


سیداصغر ناظم‌زاده در دوران تحصیل در قم که مصادف با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی بود، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و ازجمله در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۰ حضور داشت و در آن حادثه مورد ضرب و شتم قرار گرفت <ref>(تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۸۳).</ref> همچنین در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در قم که در اعتراض به دستگیری امام‌خمینی در همان روز شکل گرفت، حضور یافت <ref>(تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۲۵).</ref> پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور همراه با جمعی از طلاب و روحانیان در خانه‌های مراجع عظام دست به تحصن زدند و خواستار واکنش به این اقدام شدند <ref>(تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۸۳).</ref> پس از آن با امضای اعلامیه‌هایی همراه با دیگر روحانیان مبارز، به مبارزه با حکومت پهلوی و پشتیبانی از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله اقدامات او واکنش به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور بود و در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از ایشان با عنوان «مرجع تقلید بزرگ شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و تبعید ایشان را علی‌رغم «مصونیت قانونی و حمایت شریعت اسلام» محکوم کردند و در پایان خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور، الغای تصویب‌نامه‌های مخالف اسلام و آزاد کردن دیگر زندانیان سیاسی شدند <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۴۹ـ۱۵۰).</ref> در سال ۱۳۴۴ش هم وقتی از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف اطلاع پیدا کرد، همراه با جمع کثیری از روحانیان و طلاب علوم در تلگرافی به ایشان، ادامه تبعید «آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران» بود را «موجب تأثر و تنفر عموم ملت ایران» دانستند و اعلام کردند «ملت شریف مسلمان ایران و حوزه علمیه قم که از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن پیروی می‌کنند» و در ادامه تأکید کردند «... با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد» <ref>(دوانی، ج۵، ص۱۵۸-۱۵۹؛ خسروشاهی، ج۳، ۹۶؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۳).</ref> در ۲۵/۱۱/۱۳۴۴ و در آستانه سالروز حمله رژیم به مدرسه فیضیه، همراه با محصلان و طلاب حوزه علمیه قم اعلامیه‌ای را صادر کردند و با اشاره به مسائل روز، از پاره‌ای از اقدامات حکومت پهلوی ازجمله دستگیری و تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری و زندانی کردن جمعی از فعالان سیاسی انتقاد کردند و خواستار آزادی آنان و همچنین توجه به اصل آزادی بیان شدند <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۲ـ۱۹۴).</ref>
سیداصغر ناظم‌زاده در دوران تحصیل در قم که مصادف با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی بود، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و ازجمله در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۰ حضور داشت و در آن حادثه مورد ضرب و شتم قرار گرفت.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۸۳.</ref> همچنین در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در قم که در اعتراض به دستگیری امام‌خمینی در همان روز شکل گرفت، حضور یافت.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۲۵.</ref> پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور همراه با جمعی از طلاب و روحانیان در خانه‌های مراجع عظام دست به تحصن زدند و خواستار واکنش به این اقدام شدند.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۸۳.</ref> پس از آن با امضای اعلامیه‌هایی همراه با دیگر روحانیان مبارز، به مبارزه با حکومت پهلوی و پشتیبانی از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله اقدامات او واکنش به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور بود و در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از ایشان با عنوان «مرجع تقلید بزرگ شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و تبعید ایشان را علی‌رغم «مصونیت قانونی و حمایت شریعت اسلام» محکوم کردند و در پایان خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور، الغای تصویب‌نامه‌های مخالف اسلام و آزاد کردن دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> در سال ۱۳۴۴ش هم وقتی از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف اطلاع پیدا کرد، همراه با جمع کثیری از روحانیان و طلاب علوم در تلگرافی به ایشان، ادامه تبعید «آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران» بود را «موجب تأثر و تنفر عموم ملت ایران» دانستند و اعلام کردند «ملت شریف مسلمان ایران و حوزه علمیه قم که از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن پیروی می‌کنند» و در ادامه تأکید کردند «... با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».<ref>دوانی، ج۵، ص۱۵۸-۱۵۹؛ خسروشاهی، ج۳، ۹۶؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۳.</ref> در ۲۵/۱۱/۱۳۴۴ و در آستانه سالروز حمله رژیم به مدرسه فیضیه، همراه با محصلان و طلاب حوزه علمیه قم اعلامیه‌ای را صادر کردند و با اشاره به مسائل روز، از پاره‌ای از اقدامات حکومت پهلوی ازجمله دستگیری و تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری و زندانی کردن جمعی از فعالان سیاسی انتقاد کردند و خواستار آزادی آنان و همچنین توجه به اصل آزادی بیان شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۲ـ۱۹۴.</ref>


ناظم‌زاده در سال‌های نهضت اسلامی با سفر به شهرهای مختلف به سخنرانی می‌پرداخت و درباره اقدامات حکومت پهلوی دست به افشاگری می‌زد. از آن جمله می‌توان به سخنرانی‌های او در شهر ارومیه اشاره کرد؛ این سخنرانی‌ها که ابتدا در مسجد لطفعلی خان آن شهر ایراد می‌شد، در پی استقبال مردمی به مسجد اعظم، مهم‌ترین مسجد ارومیه انتقال یافت و حضور و اجتماع گسترده مردمی رنگ دیگری گرفت. سخنرانی‌های نظام‌زاده حساسیت ساواک را در برانگیخت و به همین علت او را پس از ده روز سخنرانی در آن شهر دستگیر و به قم بازگرداندند <ref>(قاسم‌پور، ص۳۹-۴۲).</ref> مردم ارومیه در پی اطلاع از این اقدام، با برگزاری تظاهراتی به آن اعتراض کردند و شعارهایی در پشتیبانی از امام‌خمینی سردادند <ref>(انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۴۵۲).</ref> ناظم‌زاده پس از آن با سفر به شهرهای دیگر به این فعالیت‌ها ادامه داد که از آن جمله می‌توان به سخنرانی در شهرهای قزوین، همدان، تویسرکان، خمین، مسجد حکیم اصفهان و دانشگاه شیراز اشاره کرد که با استقبال مردمی همراه بود. استمرار این فعالیت‌ها باعث شد تا بارها دستگیر و زندانی شود که از آن جمله می‌توان به زندانی شدن در ساواک قم، شهربانی قم و زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری تهران اشاره کرد. او در آستانه ورود امام‌خمینی به کشور به تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران پیوست <ref>(ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir).</ref>
ناظم‌زاده در سال‌های نهضت اسلامی با سفر به شهرهای مختلف به سخنرانی می‌پرداخت و درباره اقدامات حکومت پهلوی دست به افشاگری می‌زد. از آن جمله می‌توان به سخنرانی‌های او در شهر ارومیه اشاره کرد؛ این سخنرانی‌ها که ابتدا در مسجد لطفعلی خان آن شهر ایراد می‌شد، در پی استقبال مردمی به مسجد اعظم، مهم‌ترین مسجد ارومیه انتقال یافت و حضور و اجتماع گسترده مردمی رنگ دیگری گرفت. سخنرانی‌های نظام‌زاده حساسیت ساواک را در برانگیخت و به همین علت او را پس از ده روز سخنرانی در آن شهر دستگیر و به قم بازگرداندند.<ref>قاسم‌پور، ص۳۹-۴۲.</ref> مردم ارومیه در پی اطلاع از این اقدام، با برگزاری تظاهراتی به آن اعتراض کردند و شعارهایی در پشتیبانی از امام‌خمینی سردادند.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۴۵۲.</ref> ناظم‌زاده پس از آن با سفر به شهرهای دیگر به این فعالیت‌ها ادامه داد که از آن جمله می‌توان به سخنرانی در شهرهای قزوین، همدان، تویسرکان، خمین، مسجد حکیم اصفهان و دانشگاه شیراز اشاره کرد که با استقبال مردمی همراه بود. استمرار این فعالیت‌ها باعث شد تا بارها دستگیر و زندانی شود که از آن جمله می‌توان به زندانی شدن در ساواک قم، شهربانی قم و زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری تهران اشاره کرد. او در آستانه ورود امام‌خمینی به کشور به تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران پیوست<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref>


سیداصغر ناظم‌زاده پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ابتدا با سپهبد ولی‌الله قرنی فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت کمیته‌های انقلاب اسلامی در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند (صحیفه امام، ج ۶، ۲۲۲). در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با سیدمحمد حسینی بهشتی رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از واقعه هفتم تیر، مورد سوءقصد قرار گرفت که به او آسیبی نرسید، ولی محمد کچویی در آن سوءقصد به شهادت رسید. ناظم‌زاده در سال ۱۳۶۵ ش از سمت‌های قضایی کناره‌گیری کرد و در قم به تدریس و تحقیق مشغول شد <ref>(ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir).</ref> ازجمله کتاب‌های سیوطی، معالم، مکاسب و لمعه را در جامعه الزهرا (س) تدریس می‌کرد و سپس به تدریس درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم پرداخت <ref>(«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷).</ref> او که از شاگردان و دوستان حسینعلی منتظری بود در سال ۱۳۷۳ ش ریاست دفتر او را بر عهده گرفت. مسئولیت مؤسسه فرهنگی انتشاراتی کوثر ولایت، رئیس هیئت‌امنای مسجد رضوی و مسجد باغ پنبه قم، رئیس هیئت‌امنا و مسئول مرکز تحقیقات طب اسلامی امام صادق (ع)، عضویت در هیئت تحریریه بنیاد نهج‌البلاغه و عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم از دیگر فعالیت‌های او بود.
سیداصغر ناظم‌زاده پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ابتدا با سپهبد ولی‌الله قرنی فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت کمیته‌های انقلاب اسلامی در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند (صحیفه امام، ج ۶، ۲۲۲). در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با سیدمحمد حسینی بهشتی رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از واقعه هفتم تیر، مورد سوءقصد قرار گرفت که به او آسیبی نرسید، ولی محمد کچویی در آن سوءقصد به شهادت رسید. ناظم‌زاده در سال ۱۳۶۵ ش از سمت‌های قضایی کناره‌گیری کرد و در قم به تدریس و تحقیق مشغول شد.<ref>ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir.</ref> ازجمله کتاب‌های سیوطی، معالم، مکاسب و لمعه را در جامعه الزهرا (س) تدریس می‌کرد و سپس به تدریس درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم پرداخت.<ref>«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> او که از شاگردان و دوستان حسینعلی منتظری بود در سال ۱۳۷۳ ش ریاست دفتر او را بر عهده گرفت. مسئولیت مؤسسه فرهنگی انتشاراتی کوثر ولایت، رئیس هیئت‌امنای مسجد رضوی و مسجد باغ پنبه قم، رئیس هیئت‌امنا و مسئول مرکز تحقیقات طب اسلامی امام صادق (ع)، عضویت در هیئت تحریریه بنیاد نهج‌البلاغه و عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم از دیگر فعالیت‌های او بود.


ناظم‌زاده اکنون از استادان درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم است. در کنار تدریس، آثاری را هم تألیف کرده است که برخی از آنها عبارت است از: حیات امیرالمؤمنین علی(ع)، بحوث فی سیرته و فضائله و حکومته من طرق اهل السنه، آیین سفر، مظهر ولایت، علی (ع) آینه عرفان، جلوه‌های حکمت: گزیده موضوعی کلمات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در ۲۲۵ موضوع، سیمای پرفروغ: پژوهشی پیرامون فضایل و مناقب امیرالمؤمنین علی(ع)، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) و تجلی امامت، تحلیلی از حکومت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام). وی به فعالیت‌های اجتماعی هم می‌پرداخت، ازجمله از طریق افراد خیر چندین باب حمام و مسجد و حسینیه و خانه عالم در برخی روستاهای اطراف قم ازجمله کهندان احداث کرد. در سال ۱۳۷۸ ش درمانگاه خیریه امام صادق(ع) را در قم راه‌اندازی کرد و ریاست هیئت‌امنای آنجا را بر عهده گرفت («آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ۷). بازسازی مسجد رضوی قم و ساخت کتابخانه عمومی در آن، بازسازی مسجد باغ پنبه قم و ساخت سالن غذاخوری، حسینیه و کتابخانه عمومی در آن و کمک به بازسازی چندین باب مسجد و مدرسه و حسینیه دیگر در قم و دیگر شهرها از دیگر اقدامات اجتماعی اوست. او در سال ۱۳۸۳ مؤسسه خیریه امام جعفر صادق را تأسیس کرد و ریاست هیئت‌مدیره آنجا را هم عهده‌دار شد <ref>(ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir).</ref>
ناظم‌زاده اکنون از استادان درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم است. در کنار تدریس، آثاری را هم تألیف کرده است که برخی از آنها عبارت است از: حیات امیرالمؤمنین علی(ع)، بحوث فی سیرته و فضائله و حکومته من طرق اهل السنه، آیین سفر، مظهر ولایت، علی (ع) آینه عرفان، جلوه‌های حکمت: گزیده موضوعی کلمات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در ۲۲۵ موضوع، سیمای پرفروغ: پژوهشی پیرامون فضایل و مناقب امیرالمؤمنین علی(ع)، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) و تجلی امامت، تحلیلی از حکومت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام). وی به فعالیت‌های اجتماعی هم می‌پرداخت، ازجمله از طریق افراد خیر چندین باب حمام و مسجد و حسینیه و خانه عالم در برخی روستاهای اطراف قم ازجمله کهندان احداث کرد. در سال ۱۳۷۸ ش درمانگاه خیریه امام صادق(ع) را در قم راه‌اندازی کرد و ریاست هیئت‌امنای آنجا را بر عهده گرفت («آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ۷). بازسازی مسجد رضوی قم و ساخت کتابخانه عمومی در آن، بازسازی مسجد باغ پنبه قم و ساخت سالن غذاخوری، حسینیه و کتابخانه عمومی در آن و کمک به بازسازی چندین باب مسجد و مدرسه و حسینیه دیگر در قم و دیگر شهرها از دیگر اقدامات اجتماعی اوست. او در سال ۱۳۸۳ مؤسسه خیریه امام جعفر صادق را تأسیس کرد و ریاست هیئت‌مدیره آنجا را هم عهده‌دار شد.«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین» (۱۳۹۷)، هفته‌نامه حریم امام، سال هفتم، شماره ۳۳۷، ۵ مهر؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۲)، ج ۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی: از مرجعیت امام‌خمینی تا تبعید (۱۳۷۹)، به کوشش عبدالوهاب فراتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سیر مبارزات امام در آیینه ساواک (۱۳۸۶)، ج ۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ قاسم‌پور، داود (۱۳۹۲)، انقلاب اسلامی در ارومیه، ج ۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ ناظم‌زاده، سیداصغر (۱۳۹۸)، «زندگینامه، مشخصات فردی و کتاب‌ها»، nazemzadeh.andishvaran.ir.
{{منابع}}
 
* «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین» (۱۳۹۷)، هفته‌نامه حریم امام، سال هفتم، شماره ۳۳۷، ۵ مهر
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۲)، ج۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
* تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی: از مرجعیت امام‌خمینی تا تبعید (۱۳۷۹)، به کوشش عبدالوهاب فراتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* سیر مبارزات امام در آیینه ساواک (۱۳۸۶)، ج۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* قاسم‌پور، داود (۱۳۹۲)، انقلاب اسلامی در ارومیه، ج۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* «[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.
{{پایان}}
[[رده:پروژه شاگردان]]
[[رده:پروژه شاگردان]]

نسخهٔ ‏۲۴ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۰

سیداصغر ناظم‌زاده
سیداصغر ناظم‌زاده.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۲۳ش
زادگاهقم
اطلاعات علمی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
وبگاه رسمیhttps://nazemzadehqomi.com


سیداصغر ناظم‌زاده، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

سیداصغر ناظم‌زاده در سال ۱۳۲۳ش در قم به دنیا آمد.[۱] او دوران ابتدایی و متوسطه را در قم گذراند و از سال ۱۳۴۰ش به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و وارد حوزه علمیه قم شد. در آنجا دروس مقدمات را به پایان رساند، ولی درباره استادان او در آن مقطع گزارشی در دست نیست و وی در زندگینامه خودنوشت خود اشاره‌ای به آن نکرده است. سپس دروس سطح را نزد محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، یوسف صانعی، عبدالله جوادی آملی، میرزا علی‌اکبر مشکینی، یحیی انصاری شیرازی، محمد مؤمن قمی، احمد جنتی، ابوالقاسم خزعلی، غلامرضا صلواتی اراکی.[۲] و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی خواند.[۳] در آن مقطع با حسن روحانی هم‌مباحثه بود. در کنار تحصیلات حوزوی، تحصیلات کلاسیک خود را به‌صورت متفرقه تا اخذ دیپلم متوسطه ادامه داد. ناظم‌زاده آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری یزدی و حسینعلی منتظری شرکت جست و ازجمله مدت ده سال در درس‌های شیخ مرتضی حائری یزدی حضور می‌یافت. او در دوران تبعید امام‌خمینی در عراق هم در سفری به آن کشور، مدتی در درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف شرکت جست.[۴] ناظم‌زاده اطلاعاتی درباره سال حضور در درس امام‌خمینی ارائه نکرده است، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۵۰ش در آن درس شرکت می‌کرده است. او همچنین درباره مدت حضور در آن درس، از قید «چند ماه» استفاده کرده است؛ بنابراین می‌توان گفت حضور او در درس امام‌خمینی کمتر از یک سال بود«اصغر ناظم‌زاده»، پایگاه اندیشوران.

سیداصغر ناظم‌زاده در دوران تحصیل در قم که مصادف با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی بود، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و ازجمله در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۰ حضور داشت و در آن حادثه مورد ضرب و شتم قرار گرفت.[۵] همچنین در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در قم که در اعتراض به دستگیری امام‌خمینی در همان روز شکل گرفت، حضور یافت.[۶] پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور همراه با جمعی از طلاب و روحانیان در خانه‌های مراجع عظام دست به تحصن زدند و خواستار واکنش به این اقدام شدند.[۷] پس از آن با امضای اعلامیه‌هایی همراه با دیگر روحانیان مبارز، به مبارزه با حکومت پهلوی و پشتیبانی از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله اقدامات او واکنش به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور بود و در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از ایشان با عنوان «مرجع تقلید بزرگ شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و تبعید ایشان را علی‌رغم «مصونیت قانونی و حمایت شریعت اسلام» محکوم کردند و در پایان خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور، الغای تصویب‌نامه‌های مخالف اسلام و آزاد کردن دیگر زندانیان سیاسی شدند.[۸] در سال ۱۳۴۴ش هم وقتی از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف اطلاع پیدا کرد، همراه با جمع کثیری از روحانیان و طلاب علوم در تلگرافی به ایشان، ادامه تبعید «آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران» بود را «موجب تأثر و تنفر عموم ملت ایران» دانستند و اعلام کردند «ملت شریف مسلمان ایران و حوزه علمیه قم که از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن پیروی می‌کنند» و در ادامه تأکید کردند «... با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».[۹] در ۲۵/۱۱/۱۳۴۴ و در آستانه سالروز حمله رژیم به مدرسه فیضیه، همراه با محصلان و طلاب حوزه علمیه قم اعلامیه‌ای را صادر کردند و با اشاره به مسائل روز، از پاره‌ای از اقدامات حکومت پهلوی ازجمله دستگیری و تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری و زندانی کردن جمعی از فعالان سیاسی انتقاد کردند و خواستار آزادی آنان و همچنین توجه به اصل آزادی بیان شدند.[۱۰]

ناظم‌زاده در سال‌های نهضت اسلامی با سفر به شهرهای مختلف به سخنرانی می‌پرداخت و درباره اقدامات حکومت پهلوی دست به افشاگری می‌زد. از آن جمله می‌توان به سخنرانی‌های او در شهر ارومیه اشاره کرد؛ این سخنرانی‌ها که ابتدا در مسجد لطفعلی خان آن شهر ایراد می‌شد، در پی استقبال مردمی به مسجد اعظم، مهم‌ترین مسجد ارومیه انتقال یافت و حضور و اجتماع گسترده مردمی رنگ دیگری گرفت. سخنرانی‌های نظام‌زاده حساسیت ساواک را در برانگیخت و به همین علت او را پس از ده روز سخنرانی در آن شهر دستگیر و به قم بازگرداندند.[۱۱] مردم ارومیه در پی اطلاع از این اقدام، با برگزاری تظاهراتی به آن اعتراض کردند و شعارهایی در پشتیبانی از امام‌خمینی سردادند.[۱۲] ناظم‌زاده پس از آن با سفر به شهرهای دیگر به این فعالیت‌ها ادامه داد که از آن جمله می‌توان به سخنرانی در شهرهای قزوین، همدان، تویسرکان، خمین، مسجد حکیم اصفهان و دانشگاه شیراز اشاره کرد که با استقبال مردمی همراه بود. استمرار این فعالیت‌ها باعث شد تا بارها دستگیر و زندانی شود که از آن جمله می‌توان به زندانی شدن در ساواک قم، شهربانی قم و زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری تهران اشاره کرد. او در آستانه ورود امام‌خمینی به کشور به تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران پیوست[۱۳]

سیداصغر ناظم‌زاده پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ابتدا با سپهبد ولی‌الله قرنی فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت کمیته‌های انقلاب اسلامی در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند (صحیفه امام، ج ۶، ۲۲۲). در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با سیدمحمد حسینی بهشتی رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از واقعه هفتم تیر، مورد سوءقصد قرار گرفت که به او آسیبی نرسید، ولی محمد کچویی در آن سوءقصد به شهادت رسید. ناظم‌زاده در سال ۱۳۶۵ ش از سمت‌های قضایی کناره‌گیری کرد و در قم به تدریس و تحقیق مشغول شد.[۱۴] ازجمله کتاب‌های سیوطی، معالم، مکاسب و لمعه را در جامعه الزهرا (س) تدریس می‌کرد و سپس به تدریس درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم پرداخت.[۱۵] او که از شاگردان و دوستان حسینعلی منتظری بود در سال ۱۳۷۳ ش ریاست دفتر او را بر عهده گرفت. مسئولیت مؤسسه فرهنگی انتشاراتی کوثر ولایت، رئیس هیئت‌امنای مسجد رضوی و مسجد باغ پنبه قم، رئیس هیئت‌امنا و مسئول مرکز تحقیقات طب اسلامی امام صادق (ع)، عضویت در هیئت تحریریه بنیاد نهج‌البلاغه و عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم از دیگر فعالیت‌های او بود.

ناظم‌زاده اکنون از استادان درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم است. در کنار تدریس، آثاری را هم تألیف کرده است که برخی از آنها عبارت است از: حیات امیرالمؤمنین علی(ع)، بحوث فی سیرته و فضائله و حکومته من طرق اهل السنه، آیین سفر، مظهر ولایت، علی (ع) آینه عرفان، جلوه‌های حکمت: گزیده موضوعی کلمات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در ۲۲۵ موضوع، سیمای پرفروغ: پژوهشی پیرامون فضایل و مناقب امیرالمؤمنین علی(ع)، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) و تجلی امامت، تحلیلی از حکومت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام). وی به فعالیت‌های اجتماعی هم می‌پرداخت، ازجمله از طریق افراد خیر چندین باب حمام و مسجد و حسینیه و خانه عالم در برخی روستاهای اطراف قم ازجمله کهندان احداث کرد. در سال ۱۳۷۸ ش درمانگاه خیریه امام صادق(ع) را در قم راه‌اندازی کرد و ریاست هیئت‌امنای آنجا را بر عهده گرفت («آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ۷). بازسازی مسجد رضوی قم و ساخت کتابخانه عمومی در آن، بازسازی مسجد باغ پنبه قم و ساخت سالن غذاخوری، حسینیه و کتابخانه عمومی در آن و کمک به بازسازی چندین باب مسجد و مدرسه و حسینیه دیگر در قم و دیگر شهرها از دیگر اقدامات اجتماعی اوست. او در سال ۱۳۸۳ مؤسسه خیریه امام جعفر صادق را تأسیس کرد و ریاست هیئت‌مدیره آنجا را هم عهده‌دار شد.«اصغر ناظم‌زاده»، پایگاه اندیشوران.

پانویس

  1. تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴.
  2. ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir.
  3. تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴.
  4. تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴؛ «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.
  5. تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۸۳.
  6. تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۲۵.
  7. تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۸۳.
  8. اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۴۹ـ۱۵۰.
  9. دوانی، ج۵، ص۱۵۸-۱۵۹؛ خسروشاهی، ج۳، ۹۶؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۳.
  10. اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۲ـ۱۹۴.
  11. قاسم‌پور، ص۳۹-۴۲.
  12. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۴۵۲.
  13. «اصغر ناظم‌زاده»، پایگاه اندیشوران.
  14. ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir.
  15. «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.

منابع

  • «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین» (۱۳۹۷)، هفته‌نامه حریم امام، سال هفتم، شماره ۳۳۷، ۵ مهر
  • اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
  • انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۲)، ج۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
  • تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی: از مرجعیت امام‌خمینی تا تبعید (۱۳۷۹)، به کوشش عبدالوهاب فراتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • سیر مبارزات امام در آیینه ساواک (۱۳۸۶)، ج۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • قاسم‌پور، داود (۱۳۹۲)، انقلاب اسلامی در ارومیه، ج۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • «اصغر ناظم‌زاده»، پایگاه اندیشوران.