حسین محقق قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''حسین محقق قمی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | '''حسین محقق قمی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | ||
حسین محقق قمی در قم به دنیا آمد. درباره تاریخ تولد و همچنین تحصیلات او اطلاعاتی در دست نیست. او از جمله افرادی بود که از اواخر دهه | حسین محقق قمی در قم به دنیا آمد. درباره تاریخ تولد و همچنین تحصیلات او اطلاعاتی در دست نیست. او از جمله افرادی بود که از اواخر دهه ۱۳۳۰ش در درس‌های امام‌خمینی شرکت می‌کرد. [[محمدعلی امینیان]] که در [[صحیفه دل (کتاب)|صحیفه دل]] فهرستی از [[شاگردان امام‌خمینی]] ارائه داده است، نام او را در شمار شاگردان امام‌خمینی آورده است (صحیفه دل، ج۲، ص۹۳)، ولی درباره سال‌های حضور او در درس‌های امام‌خمینی یا حضور او در درس‌های خارج فقه یا اصول یا هر دو درس گزارشی وجود ندارد. او از نخستین افرادی بود که از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه به قدر معاش و ایصال مازاد دریافت کرد؛ امام‌خمینی این اجازه‌نامه را در ۱۴ بهمن ۱۳۴۰ خطاب به او صادر کرد (صحیفه امام، ج۱، ص۷۳). | ||
محقق قمی در سال | |||
محقق قمی در سال ۱۳۴۹ش در تهران حضور داشت و در خرداد همان سال پس از رحلت [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی]] حکیم، همراه با جمعی از روحانیان تهران، تلگرافی به امام‌خمینی ارسال کردند و در آن درگذشت آیت‌الله حکیم را به «آیت‌الله العظمی آقای خمینی مرجع عالیقدر» و «پیشوای عظیم‌الشأن» تسلیت گفتند (روحانی، ج۲، ص۵۷۷-۵۷۸؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۳ـ۲۲۴). در آستانه نیمه شعبان ۱۳۵۷ش هم همراه با جمعی از روحانیان مبارز تهران، با اشاره به مصائب ناگوار و حوادث خونینی که در قم و سایر شهرها بر شیعیان وارد آمده است و در اعتراض به «دستگاه جبار و خونخوار حاکم ایران که دستش تا مرفق به خون آزادگان مسلمان آلوده است»، بخشی از اعلامیه امام‌خمینی را در این باره آوردند و اعلام کردند به پیروی از مرجع تقلید، جشن نیمه شعبان را بدون چراغانی و مبادله تبریک برگزار خواهند کرد و با برگزاری سخنرانی‌های آگاه‌کننده و بیداری‌بخش، تلاش خواهند کرد مرهمی بر جراحات قلب مقدس امام زمان(عج) گذاشته شود ( اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۲۳-۳۲۵). در شهریور ۱۳۵۷ش و پس از [[فاجعه سینما رکس آبادان]] و کشته و زخمی شدن صدها نفر در آن حادثه، همراه با روحانیان مبارز تهران با صدور اعلامیه‌ای، با انتساب آن حادثه به حکومت پهلوی، شهادت جمعی از مردم را توسط مأموران حکومت پهلوی محکوم کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۶۸-۳۷۱). | |||
منابع | |||
== منابع == | |||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی. | |||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س). | |||
* صحیفه دل، خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی(س) (۱۳۷۹)، به کوشش حمید بصیرت‌منش و احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم ونشرآثار امام‌خمینی (س). | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] | ||
نسخهٔ ۲۷ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۵
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| اطلاعات علمی | |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| وبگاه رسمی | |
حسین محقق قمی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
حسین محقق قمی در قم به دنیا آمد. درباره تاریخ تولد و همچنین تحصیلات او اطلاعاتی در دست نیست. او از جمله افرادی بود که از اواخر دهه ۱۳۳۰ش در درس‌های امام‌خمینی شرکت می‌کرد. محمدعلی امینیان که در صحیفه دل فهرستی از شاگردان امام‌خمینی ارائه داده است، نام او را در شمار شاگردان امام‌خمینی آورده است (صحیفه دل، ج۲، ص۹۳)، ولی درباره سال‌های حضور او در درس‌های امام‌خمینی یا حضور او در درس‌های خارج فقه یا اصول یا هر دو درس گزارشی وجود ندارد. او از نخستین افرادی بود که از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه به قدر معاش و ایصال مازاد دریافت کرد؛ امام‌خمینی این اجازه‌نامه را در ۱۴ بهمن ۱۳۴۰ خطاب به او صادر کرد (صحیفه امام، ج۱، ص۷۳).
محقق قمی در سال ۱۳۴۹ش در تهران حضور داشت و در خرداد همان سال پس از رحلت آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، همراه با جمعی از روحانیان تهران، تلگرافی به امام‌خمینی ارسال کردند و در آن درگذشت آیت‌الله حکیم را به «آیت‌الله العظمی آقای خمینی مرجع عالیقدر» و «پیشوای عظیم‌الشأن» تسلیت گفتند (روحانی، ج۲، ص۵۷۷-۵۷۸؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۳ـ۲۲۴). در آستانه نیمه شعبان ۱۳۵۷ش هم همراه با جمعی از روحانیان مبارز تهران، با اشاره به مصائب ناگوار و حوادث خونینی که در قم و سایر شهرها بر شیعیان وارد آمده است و در اعتراض به «دستگاه جبار و خونخوار حاکم ایران که دستش تا مرفق به خون آزادگان مسلمان آلوده است»، بخشی از اعلامیه امام‌خمینی را در این باره آوردند و اعلام کردند به پیروی از مرجع تقلید، جشن نیمه شعبان را بدون چراغانی و مبادله تبریک برگزار خواهند کرد و با برگزاری سخنرانی‌های آگاه‌کننده و بیداری‌بخش، تلاش خواهند کرد مرهمی بر جراحات قلب مقدس امام زمان(عج) گذاشته شود ( اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۲۳-۳۲۵). در شهریور ۱۳۵۷ش و پس از فاجعه سینما رکس آبادان و کشته و زخمی شدن صدها نفر در آن حادثه، همراه با روحانیان مبارز تهران با صدور اعلامیه‌ای، با انتساب آن حادثه به حکومت پهلوی، شهادت جمعی از مردم را توسط مأموران حکومت پهلوی محکوم کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۶۸-۳۷۱).
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س).
- صحیفه دل، خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی(س) (۱۳۷۹)، به کوشش حمید بصیرت‌منش و احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم ونشرآثار امام‌خمینی (س).