علیاکبر فیروزکوهی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | * «[http://daryabari.com/%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%B1/40-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1-%D9%81%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2%DA%A9%D9%88%D9%87%DB%8C.html آیتالله علیاکبر فیروزکوهی]». | ||
* شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه. | * شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه. | ||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | * صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۲
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۰۰ش |
زادگاه | روستای آسور فیروزکوه |
اطلاعات علمی | |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
وبگاه رسمی |
علیاکبر فیروزکوهی، از شاگردان درس خارج اصول امامخمینی.
علیاکبر فیروزکوهی در سال ۱۳۰۰ش در روستای آسور در شهر فیروزکوه به دنیا آمد. پدرش محمدباقر فیروزکوهی از علمای آن منطقه و از مدرسان دروس حوزوی بود. علیاکبر فیروزکوهی خواندن و نوشتن را در مکتبخانهای در زادگاهش فراگرفت. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه نصرت آمل آغاز کرد و پس از آن در محضر آقا شیخ مصطفی رستمی جامعالمقدمات و سیوطی و حاشیه ملا عبدالله را فراگرفت. در سال ۱۳۱۵ وارد حوزه علمیه قم شد و دروس جامعه شمسیه را نزد شیخ نوح عرب، معالم را نزد شیخ ابوالقاسم قمی و مطول را پیش شیخ محمدعلی ادیب تهرانی خواند. در سال ۱۳۲۰ش و در پی آشفتگی وضعیت حوزه علمیه قم، به آمل بازگشت و شرح لمعه را نزد آقا محمد غروی تکمیل کرد. سپس به قم بازگشت و جلد دوم لمعه را نزد آیتالله سیدشهابالدین مرعشی نجفی آموخت و رسایل را هم نزد آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی خواند. در درس مکاسب از شاگردان شیخ مهدی حائری مازندرانی و شیخ عبدالرزاق قائنی بود و جلد اول کفایهالاصول را نزد آیتالله سیدمحمد محقق داماد و جلد دوم آن را نزد آیتالله شیخ روحالله خرمآبادی فراگرفت.[۱] پس از مدتی حضور در قم، راهی عراق شد و در حوزه علمیه کربلا، از درس آیتالله سیدحسین طباطبایی قمی بهرهمند گردید. درباره سال عزیمت او به عراق اطلاعاتی وجود ندارد، ولی با استناد به سالهای حضور آیتالله قمی در کربلا (۱۳۱۴-۱۳۲۴ش)، میتوان احتمال داد که در خلال آن سالها، در درس ایشان شرکت میکرده است.
حضور فیروزکوهی در عراق کوتاه بود، چراکه به نوشته شریف رازی، بهواسطه موانعی از ادامه اقامت در آنجا محروم شد و به کشور بازگشت و در حوزه علمیه قم، به تکمیل تحصیلات حوزوی ادامه داد و در آنجا کفایه الاصول را پیش آیات سیدمحمد داماد، سیداحمد موسوی خوانساری و روحالله کمالوند خرمآبادی فراگرفت. آنگاه در درس خارج فقه آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی و شیخ مهدی مازندرانی شرکت کرد. در درس خارج اصول هم از شاگردان آیات محقق داماد و آیتاللهالعظمی موسوی (امامخمینی) بود.[۲] در زندگینامه او، درجشده در سایت حوزه علمیه فیروزکوه، از حضور وی در درس خارج فقه (مکاسب) امامخمینی سخن رفته است.[۳] میتوان احتمال داد که در هر دو درس خارج فقه و اصول امامخمینی شرکت میکرده است، ولی درباره سالهای حضور او در آن درس گزارش دقیقی در دست نیست. شریف رازی از عزیمت او به محمودآباد، پس از رحلت آیتالله بروجردی (۱۳۴۰ش) سخن گفته است.[۴] ولی در زندگینامه او در پایگاه حوزه علمیه قم، تاریخ عزیمت او به محمودآباد، سال ۱۳۴۹ش قید شده است [۵] احتمال دقیق بودن تاریخ اخیر بیشتر است و در صورت صحت این احتمال میتوان گفت که در دهه ۱۳۳۰ و اوایل دهه ۱۳۴۳ و پیش از تبعید امامخمینی به خارج از کشور، در درس خارج فقه و اصول ایشان در مساجد محمدیه، سلماسی و اعظم قم شرکت میکرده است. همزمان با تحصیل دروس فقه و اصول، در درس تفسیر قرآن آیات شیخ مهدی مازندرانی و سیدمحمدحسین طباطبایی شرکت میکرد. درس منظومه را پیش حسینعلی منتظری و اسفار را نزد علامه طباطبایی خواند.
علیاکبر فیروزکوهی پس از رحلت آیتالله بروجردی (فروردین ۱۳۴۰ش)، به اصرار عدهای از مردم آمل و اهالی شهر محمودآباد که در ایام تبلیغ به آن شهر میرفت، راهی مازندران شد و در شهر محمودآباد به اقامه نماز جماعت در مسجد جامع آن شهر و تبلیغ دین پرداخت.[۶] او که با معرفی آقایان سیدجعفر کریمی مازندرانی و محمد فکور یزدی اجازهای از امامخمینی مبنی بر دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود.[۷] به نام ایشان وجوهات شرعیه را دریافت میکرد، به فعالیت علیه حکومت پهلوی هم میپرداخت و به همین علت تحت فشار مقامات منطقه قرار داشت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از پذیرش سمتهای دولتی سر باز زد و به فعالیتهای تبلیغی و مذهبی در فیروزکوه و آمل ادامه داد.[۸]
پانویس
منابع
- «آیتالله علیاکبر فیروزکوهی».
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.