شکرالله بلاغت‌نیا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شکرالله بلاغت‌نیا'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی. | |||
او در ۷ خرداد ۱۳۱۴ در شهر هیدج در نزدیکی زنجان به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در حوزه علمیه هیدج و نزد محمدحسین فخیمی خواند. او در سال ۱۳۲۹ش راهی [[قم]] شد و دروس سطح را نزد [[مصطفی اعتمادی]]، [[حسین نوری همدانی]]، میرزا جواد آقا تبریزی، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، [[حسینعلی منتظری]]، سیدرضا صدر و بهاءالدین هیدجی آموخت. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس خارج [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت و از سال ۱۳۳۷ش به استفاده از درس امام‌خمینی پرداخت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.</ref> درباره حضور او در درس خارج اصول یا فقه امام‌خمینی گزارشی در دست نیست و نویسنده دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که با استناد به اسناد شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه به نگارش زندگینامه او پرداخته است، صرفاً بر استفاده او از محضر درس امام‌خمینی بسنده کرده است، بدون اینکه به درس مورد نظر اشاره داشته باشد. | |||
بلاغت‌نیا سپس در تهران مقیم شد و به اقامه نماز جماعت در مسجد الزهرا پرداخت. او در دوران حضور در تهران در مبارزه با حکومت پهلوی فعال بود و به همین سبب توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدیریت مدرسه راهنمایی پسرانه شهید محمد منتظری را بر عهده گرفت. سپس به امامت جمعه شهرستان ابهر در استان زنجان منصوب شد. یکی از فرزندان او در سال ۱۳۶۱ش در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | |||
* کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان. | |||
[[رده:پروژه شاگردان2]] | [[رده:پروژه شاگردان2]] | ||
نسخهٔ ۱۰ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۵
شکرالله بلاغت‌نیا، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.
او در ۷ خرداد ۱۳۱۴ در شهر هیدج در نزدیکی زنجان به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در حوزه علمیه هیدج و نزد محمدحسین فخیمی خواند. او در سال ۱۳۲۹ش راهی قم شد و دروس سطح را نزد مصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، میرزا جواد آقا تبریزی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، حسینعلی منتظری، سیدرضا صدر و بهاءالدین هیدجی آموخت. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس خارج آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت و از سال ۱۳۳۷ش به استفاده از درس امام‌خمینی پرداخت.[۱] درباره حضور او در درس خارج اصول یا فقه امام‌خمینی گزارشی در دست نیست و نویسنده دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که با استناد به اسناد شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه به نگارش زندگینامه او پرداخته است، صرفاً بر استفاده او از محضر درس امام‌خمینی بسنده کرده است، بدون اینکه به درس مورد نظر اشاره داشته باشد.
بلاغت‌نیا سپس در تهران مقیم شد و به اقامه نماز جماعت در مسجد الزهرا پرداخت. او در دوران حضور در تهران در مبارزه با حکومت پهلوی فعال بود و به همین سبب توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدیریت مدرسه راهنمایی پسرانه شهید محمد منتظری را بر عهده گرفت. سپس به امامت جمعه شهرستان ابهر در استان زنجان منصوب شد. یکی از فرزندان او در سال ۱۳۶۱ش در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید[۲]
پانویس
منابع
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.