صفرعلی شهسواری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
صفرعلی شهسواری در اول فروردین‌ماه ۱۳۱۱ در روستای اَوَرنَه از توابع دهستان دودانگه‌ بخش ضیاءآباد، واقع در شهرستان تاکستان استان قزوین به دنیا آمد. پدرش ملا یعقوب‌ علی، یکی از روحانیان مشهور منطقه و ملجأ مردم بود و مردم منطقه از ظلم و ستم خوانین به وی پناه می‌بردند.  
صفرعلی شهسواری در اول فروردین‌ماه ۱۳۱۱ در روستای اَوَرنَه از توابع دهستان دودانگه‌ بخش ضیاءآباد، واقع در شهرستان تاکستان استان قزوین به دنیا آمد. پدرش ملا یعقوب‌ علی، یکی از روحانیان مشهور منطقه و ملجأ مردم بود و مردم منطقه از ظلم و ستم خوانین به وی پناه می‌بردند.  
==تحصیل==
==تحصیل==
شهسواری تحصیلات ابتدایی را تا یازده‌سالگی نزد پدر و در مکتب‌خانه‌ اورنه آموخت و در ۱۳۲۱ به قزوین رفت و مقدمات را در مدرسه‌ ابراهیمیه آن شهر و نزد محمد مظفری قزوینی، ملاعلی شَنَستَقی و شیخ عبدالکریم رحیمی اسفرورینی گذراند. در اوایل ۱۳۲۶ به مدرسه‌ التفاتیه قزوین رفت و فلسفه و کلام را نزد سیدابوالحسن رفیعی قزوینی آموخت. مغنی اللبیب را هم نزد سیدجلیل زَرآبادی فراگرفت و در لُمعتین از شاگردان حاج شيخ احمد تألهّي بود. قسمتی از سیوطی را هم نزد میرزا رحیم سامت قزوینی خواند و آنگاه به فراگیری خارج فقه و اصول نزد سیدمحمد تنکابنی و شیخ یحیی مفیدی پرداخت. هم‌زمان از آموزه‌های اخلاقی آقا شیخ علی‌اصغر تاکندی نیز بهره‌مند می‌شد.
شهسواری تحصیلات ابتدایی را تا یازده‌سالگی نزد پدر و در مکتب‌خانه‌ اورنه آموخت و در ۱۳۲۱ به قزوین رفت و مقدمات را در مدرسه‌ ابراهیمیه آن شهر و نزد محمد مظفری قزوینی، ملاعلی شَنَستَقی و شیخ عبدالکریم رحیمی اسفرورینی گذراند.  


وی در اواخر ۱۳۳۰ به قم رفت و در حوزه علمیه قم قوانین را نزد سیدموسی صدر خواند و پس از آن در درس شرح منظومه‌ سیدرضا صدر شرکت جست. سپس در درس لمعتین سیدمرتضی جزایری و محمدتقی ستوده حضور یافت.<ref>همان.</ref> رسایل و مکاسب را نزد علی‌اکبر مشکینی و کفایتین را هم نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی بروجردی خواند. سپس از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. وی هم‌زمان با حضور در درس خارج فقه آیت‌الله بروجردی، در درس خارج اصول امام‌خمینی در مسجد سلماسی شرکت می‌کرد که این دوره پنج سال طول کشید. او دوره‌ پنج‌ساله‌ حضور در آن درس را پربارترین دوره در دوران تحصیل خود می‌داند. از هم بحث‌های وی در درس امام‌خمینی می‌توان به جعفر نوروزی، سیدعباس میریونسی و مهدی انصاری (مدرس کنونی در قم) اشاره کرد.
در اوایل ۱۳۲۶ به مدرسه‌ التفاتیه قزوین رفت و [[فلسفه]] و [[کلام]] را نزد [[سیدابوالحسن رفیعی قزوینی]] آموخت. مغنی اللبیب را هم نزد [[سیدجلیل حسینی زرآبادی|سیدجلیل زَرآبادی]] فراگرفت و در لُمعتین از شاگردان حاج شيخ احمد تألهّي بود. قسمتی از سیوطی را هم نزد میرزا رحیم سامت قزوینی خواند و آنگاه به فراگیری خارج فقه و اصول نزد سیدمحمد تنکابنی و شیخ یحیی مفیدی پرداخت. هم‌زمان از آموزه‌های اخلاقی آقا شیخ علی‌اصغر تاکندی نیز بهره‌مند می‌شد.
 
وی در اواخر ۱۳۳۰ به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم]] قوانین را نزد [[امام‌موسی صدر|سیدموسی صدر]] خواند و پس از آن در درس شرح منظومه‌ [[سیدرضا صدر]] شرکت جست. سپس در درس لمعتین سیدمرتضی جزایری و محمدتقی ستوده حضور یافت.<ref>همان.</ref> رسایل و مکاسب را نزد [[علی‌اکبر مشکینی]] و کفایتین را هم نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی بروجردی خواند. سپس از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. وی هم‌زمان با حضور در درس خارج فقه آیت‌الله بروجردی، در درس خارج اصول امام‌خمینی در مسجد سلماسی شرکت می‌کرد که این دوره پنج سال طول کشید. او دوره‌ پنج‌ساله‌ حضور در آن درس را پربارترین دوره در دوران تحصیل خود می‌داند. از هم بحث‌های وی در درس امام‌خمینی می‌توان به جعفر نوروزی، سیدعباس میریونسی و مهدی انصاری (مدرس کنونی در قم) اشاره کرد.


شهسواری در سال ۱۳۴۱ به تهران نقل مکان کرد و در ۱۳۴۳ در ساخت و تأسیس مسجد امام جعفر صادق (ع) (خیابان شهید دستغیب) نقش داشت. سپس با درخواست مردم، امامت جماعت آن مسجد را بر عهده گرفت و برنامه‌ سه ضلعی خود مبنی بر آموزش علوم حوزوی، آموزش مبانی اخلاقی و مبارزه علیه رژیم پهلوی را آغاز کرد. در اوایل ۱۳۴۴ به‌منظور سازمان‌دهی و هماهنگی برنامه‌ مبارزاتی مساجد غرب تهران علیه رژیم پهلوی، «هیئت علما و امامان جماعت» را تأسیس کرد که کارکرد آن برپایی جلسات هفتگی امامان جماعت غرب تهران به‌صورت دوره‌ای در منزل اعضا بود. این مجالس تا ۱۳۵۱ ادامه یافت. وی در ۱۹/۳/۱۳۵۱، به علت انتقاد از وضعیت سیاسی حکومت، شبانه در منزل‌ دستگیر و به کمیته مشترک ضدخرابکاری منتقل شد و به مدت یک هفته تحت بازجویی قرار گرفت، ولی با پایداری، به‌شرط عدم فعالیت سیاسی آزاد گردید. او در اواسط ۱۳۵۶ با تشکیل جامعه‌ روحانیت مبارز، به‌اتفاق سیدیونس عرفانی به‌عنوان نمایندگان مساجد غرب تهران، وارد جامعه‌ روحانیت مبارز شد و از آن زمان یکی از نمایندگان این تشکل برای سازمان‌دهی مبارزات مردم غرب تهران شد. در ۸ بهمن ۱۳۵۷ به تحصن روحانیان مبارز در مسجد دانشگاه تهران پیوست.
شهسواری در سال ۱۳۴۱ به تهران نقل مکان کرد و در ۱۳۴۳ در ساخت و تأسیس مسجد امام جعفر صادق (ع) (خیابان شهید دستغیب) نقش داشت. سپس با درخواست مردم، امامت جماعت آن مسجد را بر عهده گرفت و برنامه‌ سه ضلعی خود مبنی بر آموزش علوم حوزوی، آموزش مبانی اخلاقی و مبارزه علیه رژیم پهلوی را آغاز کرد. در اوایل ۱۳۴۴ به‌منظور سازمان‌دهی و هماهنگی برنامه‌ مبارزاتی مساجد غرب تهران علیه رژیم پهلوی، «هیئت علما و امامان جماعت» را تأسیس کرد که کارکرد آن برپایی جلسات هفتگی امامان جماعت غرب تهران به‌صورت دوره‌ای در منزل اعضا بود. این مجالس تا ۱۳۵۱ ادامه یافت. وی در ۱۹/۳/۱۳۵۱، به علت انتقاد از وضعیت سیاسی حکومت، شبانه در منزل‌ دستگیر و به کمیته مشترک ضدخرابکاری منتقل شد و به مدت یک هفته تحت بازجویی قرار گرفت، ولی با پایداری، به‌شرط عدم فعالیت سیاسی آزاد گردید. او در اواسط ۱۳۵۶ با تشکیل جامعه‌ روحانیت مبارز، به‌اتفاق سیدیونس عرفانی به‌عنوان نمایندگان مساجد غرب تهران، وارد جامعه‌ روحانیت مبارز شد و از آن زمان یکی از نمایندگان این تشکل برای سازمان‌دهی مبارزات مردم غرب تهران شد. در ۸ بهمن ۱۳۵۷ به تحصن روحانیان مبارز در مسجد دانشگاه تهران پیوست.

نسخهٔ ‏۲۴ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۴

صفرعلی شهسواری
صفرعلی شهسواری.jpg
اطلاعات فردی
نام کاملصفرعلی شهسواری
تاریخ تولداول فروردین‌ماه ۱۳۱۱
زادگاهروستای اورنه، شهرستان تاکستان قزوین
تاریخ وفات۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
شهر وفاتتهران
اطلاعات علمی
استادانمحمد مظفری قزوینی، ملاعلی شَنَستَقی، عبدالکریم رحیمی اسفرورینی، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی، سیدموسی صدر و دیگران
شاگردانجعفر نوروزی، سیدعباس میریونسی، مهدی انصاری
محل تحصیلمدرسه‌ ابراهیمیه قزوین، مدرسه‌ التفاتیه قزوین، حوزه علمیه قم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیعضو جامعه روحانیت مبارز، مبارزه با رژیم پهلوی، مسئولیت‌های در کمیته‌های انقلاب اسلامی
اجتماعیتأسیس صندوق خیریه‌ چهارده معصوم(ع)، کمک به نیازمندان، پروژه‌های عمرانی در زادگاه


صفرعلی شهسواری، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.

زادگاه و خاندان

صفرعلی شهسواری در اول فروردین‌ماه ۱۳۱۱ در روستای اَوَرنَه از توابع دهستان دودانگه‌ بخش ضیاءآباد، واقع در شهرستان تاکستان استان قزوین به دنیا آمد. پدرش ملا یعقوب‌ علی، یکی از روحانیان مشهور منطقه و ملجأ مردم بود و مردم منطقه از ظلم و ستم خوانین به وی پناه می‌بردند.

تحصیل

شهسواری تحصیلات ابتدایی را تا یازده‌سالگی نزد پدر و در مکتب‌خانه‌ اورنه آموخت و در ۱۳۲۱ به قزوین رفت و مقدمات را در مدرسه‌ ابراهیمیه آن شهر و نزد محمد مظفری قزوینی، ملاعلی شَنَستَقی و شیخ عبدالکریم رحیمی اسفرورینی گذراند.

در اوایل ۱۳۲۶ به مدرسه‌ التفاتیه قزوین رفت و فلسفه و کلام را نزد سیدابوالحسن رفیعی قزوینی آموخت. مغنی اللبیب را هم نزد سیدجلیل زَرآبادی فراگرفت و در لُمعتین از شاگردان حاج شيخ احمد تألهّي بود. قسمتی از سیوطی را هم نزد میرزا رحیم سامت قزوینی خواند و آنگاه به فراگیری خارج فقه و اصول نزد سیدمحمد تنکابنی و شیخ یحیی مفیدی پرداخت. هم‌زمان از آموزه‌های اخلاقی آقا شیخ علی‌اصغر تاکندی نیز بهره‌مند می‌شد.

وی در اواخر ۱۳۳۰ به قم رفت و در حوزه علمیه قم قوانین را نزد سیدموسی صدر خواند و پس از آن در درس شرح منظومه‌ سیدرضا صدر شرکت جست. سپس در درس لمعتین سیدمرتضی جزایری و محمدتقی ستوده حضور یافت.[۱] رسایل و مکاسب را نزد علی‌اکبر مشکینی و کفایتین را هم نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی بروجردی خواند. سپس از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. وی هم‌زمان با حضور در درس خارج فقه آیت‌الله بروجردی، در درس خارج اصول امام‌خمینی در مسجد سلماسی شرکت می‌کرد که این دوره پنج سال طول کشید. او دوره‌ پنج‌ساله‌ حضور در آن درس را پربارترین دوره در دوران تحصیل خود می‌داند. از هم بحث‌های وی در درس امام‌خمینی می‌توان به جعفر نوروزی، سیدعباس میریونسی و مهدی انصاری (مدرس کنونی در قم) اشاره کرد.

شهسواری در سال ۱۳۴۱ به تهران نقل مکان کرد و در ۱۳۴۳ در ساخت و تأسیس مسجد امام جعفر صادق (ع) (خیابان شهید دستغیب) نقش داشت. سپس با درخواست مردم، امامت جماعت آن مسجد را بر عهده گرفت و برنامه‌ سه ضلعی خود مبنی بر آموزش علوم حوزوی، آموزش مبانی اخلاقی و مبارزه علیه رژیم پهلوی را آغاز کرد. در اوایل ۱۳۴۴ به‌منظور سازمان‌دهی و هماهنگی برنامه‌ مبارزاتی مساجد غرب تهران علیه رژیم پهلوی، «هیئت علما و امامان جماعت» را تأسیس کرد که کارکرد آن برپایی جلسات هفتگی امامان جماعت غرب تهران به‌صورت دوره‌ای در منزل اعضا بود. این مجالس تا ۱۳۵۱ ادامه یافت. وی در ۱۹/۳/۱۳۵۱، به علت انتقاد از وضعیت سیاسی حکومت، شبانه در منزل‌ دستگیر و به کمیته مشترک ضدخرابکاری منتقل شد و به مدت یک هفته تحت بازجویی قرار گرفت، ولی با پایداری، به‌شرط عدم فعالیت سیاسی آزاد گردید. او در اواسط ۱۳۵۶ با تشکیل جامعه‌ روحانیت مبارز، به‌اتفاق سیدیونس عرفانی به‌عنوان نمایندگان مساجد غرب تهران، وارد جامعه‌ روحانیت مبارز شد و از آن زمان یکی از نمایندگان این تشکل برای سازمان‌دهی مبارزات مردم غرب تهران شد. در ۸ بهمن ۱۳۵۷ به تحصن روحانیان مبارز در مسجد دانشگاه تهران پیوست.

او پس از پیروزی انقلاب اسلامی با اِعمال کنترل بر پادگان جی (واقع در ضلع شمالی خیابان سی متری جی در غرب تهران)، نقش پررنگی در ایجاد امنیت در غرب تهران ایفا کرد. وی در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۵۹ و پس از استقرار امام‌خمینی جماران و تأسیس دفتر استفتائات ایشان، به سبب تسلط بر نظرات فقهی امام‌خمینی به عضویت آن دفتر درآمد و تا رحلت امام‌خمینی هر روز با حضور در آن دفتر، به پاسخ‌گویی مسائل شرعی مردم با مبانی فقه امام‌خمینی می‌پرداخت. هم‌زمان با حضور در دفتر استفتائات امام‌خمینی، با صدور فرمان هشت‌ماده‌ای امام‌خمینی، مسئولیت رسیدگی به پرونده‌های قضایی را در کمیته‌های انقلاب اسلامی مناطق هشت و ده تهران بر عهده داشت. پس از وفات امام‌خمینی (ره) در دفتر استفتائات مقام معظم رهبری به فعالیت پیشین خود ادامه داد. در ۱۳۷۵، وی از سوی رادیو قرآن برای حضور در برنامه‌ زنده‌ تلفنی و پاسخ‌گویی به سؤالات شرعی مردم دعوت شد و از آن زمان به مدت پانزده سال، هفته‌ای دو مرتبه در روزهای دوشنبه و پنجشنبه، با شرکت در برنامه‌های رادیو قرآن به شبهات و مسائل شرعی مردم پاسخ می‌داد. مبنای پاسخگویی به سؤالات در آن برنامه‌ها، نظرات حضرت امام‌خمینی و مقام معظم رهبری بود، ولی وی به فتاوای سایر مراجع عظام تقلید نیز اشاره می‌کرد. وی در ۱۳۹۳ به علت بیماری و کسالت از همکاری با دفتر استفتائات و نیز همکاری با رادیو قرآن بازماند.

شهسواری که اجازاتی در نقل حدیث، تصدی امور حسبیه، اخذ مظالم و کفارات و اموال مجهول‌المالک و سهم امام و سادات از آیات عظام حسین نوری همدانی، سیدعلی خامنه‌ای، لطف‌الله صافی گلپایگانی، محمد فاضل لنکرانی، جواد تبریزی، علی حسینی سیستانی و ناصر مکارم شیرازی داشت، به تدریس در مدارس علمیه تهران نیز می‌پرداخت. او از ۱۳۴۲ با تأسیس مدرسه‌ علمیه حجت (عج) در تهران، یکی از اعضای شورای علمی و مدیریت آن مدرسه بود و به تدریس معالم و سیوطی در آن مدرسه ‌پرداخت که تا اواخر دهه‌ ۱۳۶۰ ش تداوم داشت. پس از آن تا ۱۳۹۳ به تدریس رسایل، مکاسب و کفایتین در حوزه علمیه آیت‌الله ایروانی پرداخت. وی همچنین چندین سال درس اخلاق، تفسیر قرآن و احکام را برای مدیران وزرات دفاع و سپاه، مدیران گروه موشکی شهید باقری سپاه پاسداران و فرماندهان موشکی زمین به زمین نیروی هوایی سپاه پاسداران تدریس نمود.

او با آغاز فعالیت در مسجد امام جعفر صادق در تهران، در کمک مالی به نیازمندان می‌کوشید و در ۱۳۹۱ با تأسیس صندوق خیریه‌ چهارده معصوم (ع) به این برنامه شکلی رسمی ‌داد به‌طوری‌که هم‌اکنون بالغ بر پنجاه خانواده تحت پوشش آن خیریه‌اند. شهسواری در دوران حضور در تهران، هرگز رابطه‌ خود را با زادگاهش قطع نکرد و در رسیدگی به مشکلات مردم منطقه تا حد توان می‌کوشید ازجمله در سال ۱۳۷۰ با پیگیری‌های او، طرح برق‌رسانی به بخش ضیاءآباد، در ۱۳۷۲ طرح آب‌رسانی به روستای اورنه، در ۱۳۷۵ طرح اتصال روستاهای بخش ضیاءآباد به شبکه مخابراتی کشور، در ۱۳۸۰ طرح آسفالت‌سازی راه‌های ارتباطی بخش و در سال ۱۳۹۳ طرح گازرسانی به روستاهای بخش عملی شد.[۲] او در ۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ به سبب مشکلات ریوی در تهران درگذشت.[۳]

پانویس

  1. همان.
  2. هفتاد سال توکل و مجاهدت: خاطرات آیت¬الله حاج شیخ صفرعلی شهسواری، اغلب صفحات.
  3. «آیت‌الله شهسواری...»، ص۱۱.

منابع

  • «آیت‌الله شهسواری دار فانی را وداع گفت» ۱۳۹۷. هفته‌نامه افق حوزه، شماره ۵۵۲، ۱۰ اردیبهشت.
  • آرشیو مرکز اسناد وزارت اطلاعات، پرونده‌ شیخ صفرعلی