کاظم توضیحی: تفاوت میان نسخهها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
کاظم توضیحی در ۲۶ آذر ۱۳۸۱ درگذشت و پیکرش در کتابخانه امند که خودش بنیان نهاد بود به خاک سپرده شد (رحمنزاده صوفیانی، ۱۹۵-۱۹۷). | کاظم توضیحی در ۲۶ آذر ۱۳۸۱ درگذشت و پیکرش در کتابخانه امند که خودش بنیان نهاد بود به خاک سپرده شد (رحمنزاده صوفیانی، ۱۹۵-۱۹۷). | ||
منبع: رحمنزاده صوفیانی، جعفر (۱۳۹۲)، دانشنامه ارونق و انزاب، با مقدمه سید احمد حسینی اشکوری، ج ۱، قم، مجمع ذخایر اسلامی. | منبع: رحمنزاده صوفیانی، جعفر (۱۳۹۲)، دانشنامه ارونق و انزاب، با مقدمه سید احمد حسینی اشکوری، ج ۱، قم، مجمع ذخایر اسلامی. | ||
[[رده:پروژه شاگردان2]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۱۹
توضیحی، کاظم؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. کاظم توضیحی در سال ۱۳۱۸ ش در روستای امند منطقه ارونق و انزاب (شبستر) به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در مکتبخانه میرزا احمد ذاکری امندی فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور راهی تبریز شد و در مدرسه طالبیه آن شهر در مدت شش سال دروس مقدمات و سطح را نزد آقایان شیخ رضا توحیدی، سید ابوالحسن مولانا، میرزا رسول شاهد بهروز، حسن ناصرزاده، سید یوسف هاشمی حکمآبادی، علی یالقوزآغاجی، میرزا جعفر سلطانالقرایی و رضا خوشزبان مرندی خواند. آنگاه به استخدام اداره اوقاف درآمد. توضیحی احتمالاً پس از سالها فعالیت در اداره اوقاف، بار دیگر به تحصیل متمایل شد و این بار در سال ۱۳۴۱ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر در دروس خارج فقه و اصول آیات امام خمینی، سید کاظم شریعتمداری، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی، سید شهابالدین مرعشی نجفی، سید یوسف مدنی تبریزی، میرزا یدالله دوزدوزانی و سید محمد روحانی قمی شرکت کرد. با استناد به این گزارش میتوان گفت که از سال ۱۳۴۱ ش تا تبعید امام خمینی به خارج از کشور در آبان ۱۳۴۳ در درسهای امام خمینی در مسجد اعظم قم حضور مییافت. کاظم توضیحی در سال ۱۳۴۶ ش به تبریز بازگشت و به تبلیغ دین پرداخت. او در روستای تازه کند، مایان و امند شبستر و همچنین مسجد کردلر در تبریز به سخنرانی میپرداخت و سپس مسجدی را در روستای امند به نام خودش بنیان نهاد. همچنین کتابخانهای را در روستای امند احداث کرد. کاظم توضیحی در ۲۶ آذر ۱۳۸۱ درگذشت و پیکرش در کتابخانه امند که خودش بنیان نهاد بود به خاک سپرده شد (رحمنزاده صوفیانی، ۱۹۵-۱۹۷). منبع: رحمنزاده صوفیانی، جعفر (۱۳۹۲)، دانشنامه ارونق و انزاب، با مقدمه سید احمد حسینی اشکوری، ج ۱، قم، مجمع ذخایر اسلامی.