۲۶٬۶۱۲
ویرایش
جز (Shams صفحهٔ عید سعید غدیر را به عید غدیر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عید غدیر،''' از بزرگترین اعیاد شیعه و مصادف با ۱۸ ذیالحجه است. | '''عید غدیر،''' از بزرگترین اعیاد شیعه و مصادف با ۱۸ ذیالحجه است. در این روز [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اسلام(ص)]]، [[امامعلی(ع)|حضرت علی(ع)]] را به جانشینی خود برگزید. | ||
== غدیر خم == | == غدیر خم == | ||
رسول خدا در سال ۱۰ هجری قمری، در آخرین حج خود که به حجه الوداع معروف | رسول خدا در سال ۱۰ هجری قمری، در آخرین حج خود که به حجه الوداع معروف شد،<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج۵، ص۴۷۴؛ زرقانی، شرح الزرقانی، ج۴، ص۱۴۱.</ref> با جمعی از یاران خود به مکه سفر کرد. پس از پایان اعمال حج و در راه بازگشت به مدینه، جبرئیل امین در مکانی به نام غدیر خم، بر رسول خدا نازل شد و از جانب خداوند به رسول خدا(ص) امر کرد تا علی(ع) را به عنوان جانشین خود به مردم معرفی کند.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۳۲.</ref> رسول خدا(ص) نیز حاجیان را گرد آورد و علی(ع) را به جانشینی خود برگزید.<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۹۵.</ref> | ||
== عید گرفتن شیعیان در روز غدیر == | == عید گرفتن شیعیان در روز غدیر == | ||
در احادیث شیعه، عید غدیر را با عباراتی چون | در احادیث شیعه، عید غدیر را با عباراتی چون عیدُاللهِ الاکبر (بزرگترین عید الهی)،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۸۹.</ref> عید اهلبیت محمد(ص)،<ref>سیدابنطاووس، اقبال الاعمال، ج۱، ص۴۶۴.</ref> و اشرف الاعیاد (والاترین عید)،<ref>کلینی، کافی، ج۴، ص۱۴۸.</ref> یاد کردهاند. شیعیان این روز را در مساجد و هیئات جشن میگیرند و سادات آل محمد(ص) را بزرگ میدارند. عید غدیر در ایران تعطیل رسمی است. | ||
== امامخمینی و عید غدیر == | == امامخمینی و عید غدیر == | ||
امامخمینی، عید غدیر خم را از بزرگترین اعیاد مذهبی و متعلق به مستضعفان و مظلومان جهان میشمرد | امامخمینی، عید غدیر خم را از بزرگترین اعیاد مذهبی و متعلق به مستضعفان و مظلومان جهان میشمرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۹، ص۶۳.</ref> ایشان معتقد بود روز عید غدیر روزی است که پیغمبر اکرم(ص) تکلیف حکومت و الگوی حکومت اسلامی را تا آخر تعیین فرموده است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۲۸.</ref> زنده نگه داشتن این عید نیز نه فقط با جشن و چراغانی و مداحی، بلکه با تبعیت ممکن میشود. غدیر از نظر امامخمینی منحصر در آن زمان نیست و به همۀ دورانها تعلق دارد و باید روش ملتها و دست اندرکاران باشد. قضیه غدیر، قضیه جعل حکومت است، این است که قابل نصب است و الّا مقامات معنوی قابل نصب نیست.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۱۱۲.</ref> | ||
امامخمینی پس از رحلت سیدمحسن حکیم -که با عید غدیر مصادف شده بود- عید نگرفت و در پاسخ به یکی از علاقهمندان غدیر، به فوت حکیم و لزوم بزرگداشت وی اشاره کرد.<ref>مهری، خاطرات، ج۶، ص۱۵۹–۱۶۰.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
امامخمینی، سیدروحالله، صحیفۀ امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی، ۱۳۸۹. | {{منابع}} | ||
* امامخمینی، سیدروحالله، صحیفۀ امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی، ۱۳۸۹. | |||
حر عاملی، محمد بنالحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسۀ آل البيت لإحیاء التراث، ۱۴۱۶ق، | * حر عاملی، محمد بنالحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسۀ آل البيت لإحیاء التراث، ۱۴۱۶ق، | ||
* رزقانی، محمد بنعبدالباقی، شرح العلامه الزرقانی علی المواهب اللدنیة بالمنح المحمدیة، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق. | |||
رزقانی، محمد بنعبدالباقی، شرح العلامه الزرقانی علی المواهب اللدنیة بالمنح المحمدیة، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق. | * سیدابنطاووس، علی بنموسی، اقبال الاعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۹ق. | ||
* طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، سید حسن موسوی خرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیة، بی تا. | |||
سیدابنطاووس، علی بنموسی، اقبال الاعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۹ق. | * عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تحقیق رسولی محلاتی، تهران، مکتبه علمیه اسلامیه، بیتا. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علیاکبر غفاری، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۴۰۷ق. | |||
طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، سید حسن موسوی خرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیة، بی تا. | * مهری، سیدعباس، خاطرات، چاپشده در سرگذشتهای ویژه از زندگی امامخمینی، تدوین مصطفی وجدانی، پیام آزادی، ۱۳۷۲. | ||
{{پایان}} | |||
عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تحقیق رسولی محلاتی، تهران، مکتبه علمیه اسلامیه، بیتا. | |||
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علیاکبر غفاری، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۴۰۷ق. | |||
مهری، سیدعباس، خاطرات، چاپشده در سرگذشتهای ویژه از زندگی امامخمینی، تدوین مصطفی وجدانی، پیام آزادی، ۱۳۷۲. |