کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام)
خط ۱: خط ۱:
'''دین'''، مجموعه باورهای قلبی، احکام عملی و اوصاف نفسانی از جانب خداوند برای سعادت و هدایت انسان.
'''دین'''، مجموعه باورهای قلبی، احکام عملی و اوصاف نفسانی از جانب خداوند برای سعادت و هدایت انسان.
== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
دین به معنای جزا (فراهیدی، ۸/۷۲؛ جوهری، ۵/۲۱۱۸)، حساب (ابن‌منظور، ۱۳/۱۶۹) و اطاعت و انقیاد (ابن‌فارس، ۲/۳۱۹) است و به صورت استعاره در معنای شریعت به کار می‌رود (راغب، ۳۲۳). دین به معنای کلی به مجموعه اعتقادات و اعمالی گفته می‌شود که افراد از آن پیروی می‌کنند (قاضی‌سعید، ۳/۵۵۵). نیز دین در ادیان ابراهیمی به سنت و طریق الهی و مطلق شرایعی گفته می‌شود که خداوند به واسطه پیامبران(ع) برای بشر فرستاده‌است (ابن‌میثم بحرانی، ۳/۲۰۳ ـ ۲۰۵؛ طباطبایی، ۵/۳۵۰) و بندگان با پیروی از آن به عبودیت و به انجام آن قیام می‌کنند (طوسی، التبیان، ۳/۴۳۴). برخی دین را در معنایی عام‌تر، مجموعه‌ای از باورها، اعمال، شعائر و آموزه‌ها می‌دانند که افراد بشر در جوامع مختلف بنا کرده‌اند (هیک، ۲۳)؛ چنان‌که دین به معنای خاص در ادبیات رایج مسلمانان در دین اسلام به کار می‌رود (سید مرتضی، الذخیره، ۵۴۴؛ آمدی، ۵/۱۴) (← مقاله اسلام). دین در نگاه امام‌خمینی، قانون بزرگ خداوند است که برای هدایت و تعالی انسان و نظم در حیات دنیوی و اداره نظام اجتماعی و حکومتی آمده‌است (کشف اسرار، ۲۹۱). ایشان دین‌شناس را کسی می‌داند که از جهاتِ متعدد دین از عقاید، قوانین و نظام‌های اجتماعی و سیاسی آگاه باشد (ولایت فقیه، ۷۸).
دین به معنای جزا،<ref> (فراهیدی، ۸/۷۲؛ جوهری، ۵/۲۱۱۸)،</ref> حساب (ابن‌منظور، ۱۳/۱۶۹) و اطاعت و انقیاد (ابن‌فارس، ۲/۳۱۹) است و به صورت استعاره در معنای شریعت به کار می‌رود.<ref> (راغب، ۳۲۳).</ref> دین به معنای کلی به مجموعه اعتقادات و اعمالی گفته می‌شود که افراد از آن پیروی می‌کنند.<ref> (قاضی‌سعید، ۳/۵۵۵).</ref> نیز دین در ادیان ابراهیمی به سنت و طریق الهی و مطلق شرایعی گفته می‌شود که خداوند به واسطه پیامبران(ع) برای بشر فرستاده‌است<ref> (ابن‌میثم بحرانی، ۳/۲۰۳ ـ ۲۰۵؛ طباطبایی، ۵/۳۵۰)</ref> و بندگان با پیروی از آن به عبودیت و به انجام آن قیام می‌کنند.<ref> (طوسی، التبیان، ۳/۴۳۴)</ref> برخی دین را در معنایی عام‌تر، مجموعه‌ای از باورها، اعمال، شعائر و آموزه‌ها می‌دانند که افراد بشر در جوامع مختلف بنا کرده‌اند؛<ref> (هیک، ۲۳)</ref> چنان‌که دین به معنای خاص در ادبیات رایج مسلمانان در دین اسلام به کار می‌رود.<ref> (سید مرتضی، الذخیره، ۵۴۴؛ آمدی، ۵/۱۴)</ref> {{ببینید|اسلام}} دین در نگاه امام‌خمینی، قانون بزرگ خداوند است که برای هدایت و تعالی انسان و نظم در حیات دنیوی و اداره نظام اجتماعی و حکومتی آمده‌است.<ref> (کشف اسرار، ۲۹۱)</ref> ایشان دین‌شناس را کسی می‌داند که از جهاتِ متعدد دین از عقاید، قوانین و نظام‌های اجتماعی و سیاسی آگاه باشد.<ref> (ولایت فقیه، ۷۸)</ref>


الفاظ مرتبط با دین، شریعت، ملت و مذهب است. واژه دین به این جهت به کار می‌رود که جزا بر آن مترتب می‌شود (ابوالفتوح حسینی، ۷۱)؛ اما شریعت به راهی گفته می‌شود که انسان را به زلال حیات ابدی و سعادت اخروی می‌رساند (همان). ملت در اصل به معنای دین و شریعت است (جوهری، ۵/۱۸۲۱؛ ابن‌اثیر، ۴/۳۶۰) و هنگامی که به همراه دین بیاید، به مجموعه ادیان توحیدی گفته می‌شود؛ از این جهت به پیروان ادیان توحیدی ملیین گفته می‌شود (توفیقی، ۱۴). مذهب گاه به معنای دین (فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۳۲/۳۰۲؛ ملاصدرا، شرح اصول الکافی، ۲/۱۶۳) و گاه درباره دسته‌ها و شاخه‌های یک دین به کار می‌رود (مرعشی، ۷/۴۰۸؛ طباطبایی، ۷/۱۳۷)؛ چنان‌که در معنایی خاص‌تر چیزی است که شخص به اجتهاد خود از دین، به آن رسیده‌است (جرجانی، ۴۷؛ مغنیه، ۳۵).
الفاظ مرتبط با دین، شریعت، ملت و مذهب است. واژه دین به این جهت به کار می‌رود که جزا بر آن مترتب می‌شود؛<ref> (ابوالفتوح حسینی، ۷۱)</ref> اما شریعت به راهی گفته می‌شود که انسان را به زلال حیات ابدی و سعادت اخروی می‌رساند (همان). ملت در اصل به معنای دین و شریعت است<ref> (جوهری، ۵/۱۸۲۱؛ ابن‌اثیر، ۴/۳۶۰)</ref> و هنگامی که به همراه دین بیاید، به مجموعه ادیان توحیدی گفته می‌شود؛ از این جهت به پیروان ادیان توحیدی ملیین گفته می‌شود.<ref> (توفیقی، ۱۴)</ref> مذهب گاه به معنای دین<ref> (فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۳۲/۳۰۲؛ ملاصدرا، شرح اصول الکافی، ۲/۱۶۳)</ref> و گاه درباره دسته‌ها و شاخه‌های یک دین به کار می‌رود؛<ref> (مرعشی، ۷/۴۰۸؛ طباطبایی، ۷/۱۳۷)</ref> چنان‌که در معنایی خاص‌تر چیزی است که شخص به اجتهاد خود از دین، به آن رسیده‌است.<ref> (جرجانی، ۴۷؛ مغنیه، ۳۵)</ref>


== پیشینه ==
== پیشینه ==