اخلاق حرفهای و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| تاریخ نگارش = ۱۳۹۱ش | | تاریخ نگارش = ۱۳۹۱ش | ||
| موضوع = وظایف صنفی روحانیت | | موضوع = وظایف صنفی روحانیت | ||
| سبک = | | سبک = توصیفی | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| به تصحیح = | | به تصحیح = | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| مجموعه = | | مجموعه = | ||
| نسخهالکترونیکی = | | نسخهالکترونیکی = | ||
| ناشر = | | ناشر = [[دفتر تبلیغات اسلامی|دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]] | ||
| محل نشر = قم | | محل نشر = قم | ||
| تاریخ نشر = ۱۳۹۱ش | | تاریخ نشر = ۱۳۹۱ش | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
کتاب اخلاق حرفهای و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی ، در بیان بایستههای اخلاقی و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی و تبیین و تحلیل برخی مبانی اخلاقی امامخمینی است. در فرازی از این کتاب آمده، انسانسازی هدف اصلی [[اسلام]] و [[قرآن]] است و مقصود اصلی قرآن، همین [[تهذیب]] و [[اخلاق]] است؛ حتی قصههای قرآنی نیز برای [[تهذیب نفس|تهذیب انسان]] است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۵، ص۵۰۴.</ref> | کتاب اخلاق حرفهای و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی ، در بیان بایستههای اخلاقی و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی و تبیین و تحلیل برخی مبانی اخلاقی امامخمینی است. در فرازی از این کتاب آمده، انسانسازی هدف اصلی [[اسلام]] و [[قرآن]] است و مقصود اصلی قرآن، همین [[تهذیب]] و [[اخلاق]] است؛ حتی قصههای قرآنی نیز برای [[تهذیب نفس|تهذیب انسان]] است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۵، ص۵۰۴.</ref> | ||
به باور امامخمینی تا انسان خود را تهذیب نکند، نمیتواند دیگران را تهذیب کند و هرچه بگوید فایدهای ندارد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۳، ص۴۲۰</ref> ازاینرو، برای اهل علم خیلی لازم است که خود را از این [[مفاسد]] پاک کند تا بتواند [[جامعه]] را اصلاح کرده و موعظه آنها تأثیرگذار باشد.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۵۱</ref> زیرا در [[طلاب]] علوم نقلی و شرعی، اشخاصی وجود داشتند که [[علم]] در آنها تأثیر سوء داشت و بر مفاسد اخلاقی آنها افزود و باعث هلاکت آنها شد.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۲۱-۲۲.</ref> امامخمینی با استناد به آیه «وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ»<ref>سوره بقره، | به باور امامخمینی تا انسان خود را تهذیب نکند، نمیتواند دیگران را تهذیب کند و هرچه بگوید فایدهای ندارد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۳، ص۴۲۰</ref> ازاینرو، برای اهل علم خیلی لازم است که خود را از این [[مفاسد]] پاک کند تا بتواند [[جامعه]] را اصلاح کرده و موعظه آنها تأثیرگذار باشد.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۵۱</ref> زیرا در [[طلاب]] علوم نقلی و شرعی، اشخاصی وجود داشتند که [[علم]] در آنها تأثیر سوء داشت و بر مفاسد اخلاقی آنها افزود و باعث هلاکت آنها شد.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۲۱-۲۲.</ref> امامخمینی با استناد به آیه «وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ»<ref>سوره بقره، آیه۲۹.</ref> [[تزکیه]] و [[تهذیب]] را مقدم بر تعلیم میداند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۲، ص۴۹۴.</ref> به اعتقاد ایشان تحصیل علم [[دین]] که مهمات اطاعات و [[عبادات]] است اگر مبتلا به [[ریا]] شود، [[حجاب]] غلیظ میشود. پس اول لازم است انسان خود را از ریا و [[عجب]] مبرّا کند.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۴۸-۴۹؛ نوری، اخلاق حرفهای و وظایف صنفی روحانیت، ص۷۰-۷۱.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب اخلاق حرفهای و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی مشتمل بر یک مقدمه و سه بخش است: | کتاب اخلاق حرفهای و وظایف صنفی روحانیت از نگاه امامخمینی مشتمل بر یک مقدمه و سه بخش است: |