کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی) |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
وی در شرایط سخت اسارت به فردی که جزو اسیران بود، حکمت و فلسفه آموزش داد و در مقابل، زبان انگلیسی را از وی فرا گرفت و چون این فرد از اسارت رهایی یافت برای آزادی خوانساری تلاش کرد و در نتیجه وی در سال ۱۲۹۷ آزاد شد.<ref>نور علم، مجله، نجوم امت، ۱۰۰ـ ۱۰۱.</ref> | وی در شرایط سخت اسارت به فردی که جزو اسیران بود، حکمت و فلسفه آموزش داد و در مقابل، زبان انگلیسی را از وی فرا گرفت و چون این فرد از اسارت رهایی یافت برای آزادی خوانساری تلاش کرد و در نتیجه وی در سال ۱۲۹۷ آزاد شد.<ref>نور علم، مجله، نجوم امت، ۱۰۰ـ ۱۰۱.</ref> | ||
==بازگشت به ایران و حضور در قم== | |||
وی پس از آزادی به خوانسار رفت و مدتی بعد برای ادامه تحصیل رهسپار حوزه اراک شد. وی همزمان با تحصیل برای جمعی از طلاب به تدریس فقه، اصول و حکمت پرداخت و در سال ۱۳۰۱ همراه گروهی از علما همراه با عبدالکریم حائری یزدی به قم رفت.<ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۴۶/۱.</ref> وی با اینکه پس از برگشتن از نجف بینیاز از حضور در درس بود و بنا داشت دیگر در هیچ درسی شرکت نکند، ولی برای تقویت حائری و یاریرساندن به وی در تأسیس حوزه علمیه قم، بیوقفه در درس ایشان حضور مییافت.<ref>خوانساری، زندگینامه آیتالله العظمی سیدمحمدباقر خوانساری، ۴.</ref> به گفته امامخمینی وی در همین زمان در درس میرزاعلیاکبر حکمی یزدی نیز شرکت میکرد.<ref>امامخمینی، تفسیر سوره حمد، ۱۸۷.</ref> | وی پس از آزادی به خوانسار رفت و مدتی بعد برای ادامه تحصیل رهسپار حوزه اراک شد. وی همزمان با تحصیل برای جمعی از طلاب به تدریس فقه، اصول و حکمت پرداخت و در سال ۱۳۰۱ همراه گروهی از علما همراه با عبدالکریم حائری یزدی به قم رفت.<ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۴۶/۱.</ref> وی با اینکه پس از برگشتن از نجف بینیاز از حضور در درس بود و بنا داشت دیگر در هیچ درسی شرکت نکند، ولی برای تقویت حائری و یاریرساندن به وی در تأسیس حوزه علمیه قم، بیوقفه در درس ایشان حضور مییافت.<ref>خوانساری، زندگینامه آیتالله العظمی سیدمحمدباقر خوانساری، ۴.</ref> به گفته امامخمینی وی در همین زمان در درس میرزاعلیاکبر حکمی یزدی نیز شرکت میکرد.<ref>امامخمینی، تفسیر سوره حمد، ۱۸۷.</ref> | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
خوانساری در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول و حکمت پرداخت و جمع زیادی از علما و فضلا ازجمله ابراهیم خویی، محمدعلی اراکی، سیدمحمد موسوی یزدی معروف به محقق داماد، مرتضی حائری، سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی، محمد صدوقی، مجتبی عراقی و میرزاابوالقاسم دانش آشتیانی در درس وی شرکت میکردند.<ref>اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۵۹ ـ ۶۰؛ شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۵۴/۱ ـ ۱۵۵.</ref> امامخمینی طبق نوشته خود، شاگرد خوانساری بود و بخشی از درسهای سطح (قوانین، رسائل، مکاسب و کفایة الاصول) را نزد ایشان فرا گرفت.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۲۷/۱۹.</ref> ایشان علاوه بر این در درس خارج فقه خوانساری در بحث «نماز جمعه» به طور جدی شرکت میکرد و به وی که معتقد بود نماز جمعه در عصر غیبت واجب است و وجوب آن هم عینی است، در جلسه درس زیاد اشکال میکرد.<ref>بدلا، مصاحبه، ۹۶ ـ ۹۷.</ref> | خوانساری در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول و حکمت پرداخت و جمع زیادی از علما و فضلا ازجمله ابراهیم خویی، محمدعلی اراکی، سیدمحمد موسوی یزدی معروف به محقق داماد، مرتضی حائری، سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی، محمد صدوقی، مجتبی عراقی و میرزاابوالقاسم دانش آشتیانی در درس وی شرکت میکردند.<ref>اسدی، زندگی سیاسی و اجتماعی آیتالله خوانساری، ۵۹ ـ ۶۰؛ شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱۵۴/۱ ـ ۱۵۵.</ref> امامخمینی طبق نوشته خود، شاگرد خوانساری بود و بخشی از درسهای سطح (قوانین، رسائل، مکاسب و کفایة الاصول) را نزد ایشان فرا گرفت.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴۲۷/۱۹.</ref> ایشان علاوه بر این در درس خارج فقه خوانساری در بحث «نماز جمعه» به طور جدی شرکت میکرد و به وی که معتقد بود نماز جمعه در عصر غیبت واجب است و وجوب آن هم عینی است، در جلسه درس زیاد اشکال میکرد.<ref>بدلا، مصاحبه، ۹۶ ـ ۹۷.</ref> |