کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
(←مفهومشناسی: اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
(←پیشینه: اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
خوف و رجا از مباحث مهم در اخلاق و عرفان است و اهل معرفت آن دو را دو بال برای سیر سالک معرفی میکنند (مکی، ۱/۳۸۱؛ فیض کاشانی، ۷/۲۴۸)؛ زیرا پیشرفت و سعادت آدمی در گرو اعتدال روحی و قوای نفسانی است. در قرآن کریم، آیات پرشماری با انذارهای خود، مسلمانان را خائف (هود(ع)، ۱۱۹؛ نبأ، ۲۱ ـ ۲۶؛ حاقه، ۲۶ ـ ۳۷) و با بشارتهای خود، آنان را به لطف و کرم خداوند امیدوار (نحل، ۱۱۹؛ زمر، ۱۵۳) کردهاست و در برخی منابع روایی بابی به آن اختصاص یافتهاست (← کلینی، ۲/۶۷؛ حر عاملی، ۱۵/۲۱۶). | |||
بحث از خوف و رجا، پیشینهای دراز در کتابهای اخلاقی و عرفانی دارد. کتابهای التعرف کلاباذی (م۳۸۰) (۹۷ ـ ۹۸) و اللمع سرّاج (م۳۷۸) (۱۱۱ ـ ۱۱۴)، از نخستین کتابهای عرفان عملی دراینباره است. علمای اخلاق در کتابهای اخلاقی به خوف ناپسند، مانند خوف از مرگ یا مردم نیز اشاره کردهاند (فیض کاشانی، ۷/۲۷۳ ـ ۲۷۵؛ نراقی، مهدی، ۱/۲۴۶). امامخمینی در آثار اخلاقی و عرفانی خود چون شرح چهل حدیث (۲۲۱) به تبیین روایتی درباره خوف و رجا پرداخته، در کتاب شرح حدیث جنود عقل و جهل (۱۲۹، ۱۳۷ و ۳۲۵) به تکمیل آن مباحث پرداختهاست. ایشان با بررسی مبادی و آثار خوف و رجا و با تقسیم خوف به خوف اخص خواص و خوف اولیا، خوف عوام و خوف خواص، به تحلیل آنها پرداختهاست (همان، ۳۲۷ ـ ۳۲۸). | |||
== حقیقت خوف و رجا == | == حقیقت خوف و رجا == |