سیدمحمد شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام‌خمینی]] پس از حدود یازده ماه تبعید در [[ترکیه]]، به تبعیدگاه دوم خود، [[عراق]] منتقل شد و در عصر روز جمعه شانزدهم مهر ۱۳۴۴ش/ دوازدهم جمادی‌الثانی ۱۳۸۵ق پس از زیارت [[سامرا]] راهی [[کربلا]] شد و در ۳۵ کیلومتری شهر کربلا در منطقه مسیب با استقبال سیدمحمد شیرازی و نزدیک پانصد تن از [[طلاب]] علوم دینی و علمای کربلا روبه‌رو شد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۵/۴۹۵.</ref> این مراسم که در نوع خود کم‌نظیر بود، به همت و ابتکار شیرازی انجام گرفت و او که در میان مردم نفوذ داشت، برای استقبال از امام‌خمینی تلاش زیادی کرد.<ref>فراتی، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ۲۴.</ref> وی که در آن زمان شخصیت نخست حوزه علمیه کربلا به‌شمار می‌رفت و فعالیت‌های زیادی دربارهٔ وقایع ایران و [[تبعید امام‌خمینی]] انجام داده بود، خانه‌ای را برای سکونت ایشان و همراهان ایشان در نظر گرفته بود.<ref>خاتم یزدی، خاطرات، ۷۷.</ref>

استقبال بی‌نظیر علما و مردم کربلا از امام‌خمینی بازتاب گسترده‌ای داشت<ref>سمامی، خاطرات، ۹۸.</ref> {{ببینید|کربلا}}. اقدام شیرازی در استقبال پرشور از امام‌خمینی نیز امری مهم به‌شمار می‌رفت؛ چنان‌که [[اردشیر زاهدی]] وزیر خارجه وقت حکومت پهلوی، در واکنش به آن گفته بود [امام] خمینی در [[قم]] قیام کرد و شیرازی در کربلا صدای او را به جهانیان رسانید.<ref>دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳/۵۰۱.</ref> در اردیبهشت ۱۳۴۷ نیز که کنفرانس جهانی [[حقوق بشر]] در تهران برگزار شده بود، شیرازی سعی کرد ندای نهضت اسلامی بر ضد رژیم پهلوی را با فرستادن تلگرام و طومار برای سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی، رؤسای حکومت‌ها، مجامع دینی، روزنامه‌ها و مراکز دیگر به سراسر دنیا برساند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۲/۴۵۰–۴۵۸؛ دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳/۴۹۷–۴۹۸ و ۵۰۱.</ref>