confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم‌شناسی
(←مفهوم‌شناسی: اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دنیا و آخرت'''، دو عالم از عوالم هستی. | '''دنیا و آخرت'''، دو عالم از عوالم هستی. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
دنیا مؤنث «اَدْنی» از ریشه «دنأ» و به معنای حقیرتر و پست‌تر (فراهیدی، ۸/ | دنیا مؤنث «اَدْنی» از ریشه «دنأ» و به معنای حقیرتر و پست‌تر<ref> (فراهیدی، کتاب العین، ۷۵/۸).</ref> و یا از ریشه «دنو» به معنای نزدیک‌تر<ref> (فراهیدی، کتاب العین، ۷۵/۸؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۲۷۲/۱۴).</ref> و آخرت، به معنای مقابل اوّل و متأخر<ref> (فراهیدی، کتاب العین، ۳۰۳/۴؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۶۸).</ref> است. دنیا در اصطلاح کلامی و فلسفی، عالم طبیعت و مدت بقای نفس با بدن و در برابر عالم آخرت است که به معنای نشئه پس از مرگ<ref> (اخوان‌الصفاء، رسائل اخوان الصفاء و خلان الوفاء، ۳۹۷/۳، ملاصدرا، اسرار الآیات، ۱۱۵).</ref> و خانه بقای ابدی<ref> (ابن‌سینا، الاضحویه، ۱۴).</ref> است. به عالم طبیعت از آنجا که نسبت به قیامت، پست‌تر و ناچیزتر است<ref> (قرشی، قاموس قرآن، ۳۶۲/۲).</ref> و یا از آن جهت که نسبت به ما از عالم آخرت نزدیک‌تر است، دنیا گفته می‌شود.<ref> (طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۹/۱).</ref> دنیا در اصطلاح اخلاق و عرفان غالبا به معنای حب دنیا و هرآنچه که در آن بهره نفس باشد و انگیزه‌ای الهی و اخروی نداشته باشد، به کار می‌رود.<ref> (مکی، قوت القلوب فی معاملة المحبوب، ۴۳۷/۱؛ فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ۲۲/۶؛ نراقی، جامع السعادات، ۴۵/۲ ـ ۴۶).</ref> امام‌خمینی دنیا را در اصطلاح فلسفی، نشئه نازله وجود می‌داند که عالم تغییر و مجاز است و آخرت را به رجوع از این نشئه به ملکوت و باطن خود تعریف می‌کند.<ref> (امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۲۰).</ref> دنیا نزد عارفان، ازجمله امام‌خمینی، به هر چیزی که انسان را از خدا غافل کند نیز، گفته می‌شود.<ref> (تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۷۹۹/۱؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۲۷۶ و ۳۰۰).</ref> | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
اعتقاد به آخرت در تمامی ادیان الهی وجود دارد و همه ادیان و شرایع، بر این نکته اتفاق‌نظر دارند که آخرت در مقابل این دنیاست (کتاب مقدس، دانیال، ب۱۲، ۲؛ لوقا، ب۱۲، ۱۸ ـ ۳۰؛ ← امام‌خمینی، تقریرات، ۳/۲۴۸). در قرآن کریم در آیات پرشماری، دنیا و آخرت در مقابل یکدیگر قرار دارند (انعام، ۳۲؛ انفال، ۶۷؛ توبه، ۳۸) و هر یک نشئه‌ای از نشئات عالم شمرده شده‌اند (نجم، ۴۷؛ واقعه، ۶۲). در برخی روایات نیز دنیا و آخرت مقابل یکدیگرند و هر اندازه شخص به دنیا نزدیک گردد، از آخرت دور می‌شود (احسائی، ۴/۱۱۴ ـ ۱۱۵). | اعتقاد به آخرت در تمامی ادیان الهی وجود دارد و همه ادیان و شرایع، بر این نکته اتفاق‌نظر دارند که آخرت در مقابل این دنیاست (کتاب مقدس، دانیال، ب۱۲، ۲؛ لوقا، ب۱۲، ۱۸ ـ ۳۰؛ ← امام‌خمینی، تقریرات، ۳/۲۴۸). در قرآن کریم در آیات پرشماری، دنیا و آخرت در مقابل یکدیگر قرار دارند (انعام، ۳۲؛ انفال، ۶۷؛ توبه، ۳۸) و هر یک نشئه‌ای از نشئات عالم شمرده شده‌اند (نجم، ۴۷؛ واقعه، ۶۲). در برخی روایات نیز دنیا و آخرت مقابل یکدیگرند و هر اندازه شخص به دنیا نزدیک گردد، از آخرت دور می‌شود (احسائی، ۴/۱۱۴ ـ ۱۱۵). | ||