تجسس: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۹۷۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''تجسس'''، [[حکم شرعی]] کاوش در امور پنهانی اشخاص.
'''تجسس'''، [[حکم شرعی]] کاوش در امور پنهانی اشخاص.
قرآن، تجسس در احوال و امور شخصی [[ایمان و کفر|مؤمنان]] را نهی کرده‌است و [[امام‌علی(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] در دوران حکومت خویش مردم را از تجسس و تفتیش در امور یکدیگر بازمی‌داشت.
تجسس اقسامی دارد: تجسس اشخاص در حریم خصوصی: در اسلام این تجسس نهی شده و امام‌خمینی آن‌را حرام می‌داند. البته در برخی موارد، تجسس دارای [[مصلحت]] و حرام نیست؛ مانند: تجسس در امر [[ازدواج]]، وکالت و تربیت فرزندان.
تجسس حکومت در احوال شخصی: این تجسس، ممنوع است و امام‌خمینی آن را حرام می‎‌داند. البته ایشان برخی امور را که تجسس‌نکردن در آنها ممکن است موجب اختلال در نظام یا ریختن خون بی‌گناه شود از موارد حرمت، استثنا می‌کند.
تجسس به نفع [[دشمن|دشمنان]]: این تجسس، جاسوسی نامیده‌ شده و فرد مرتکب مستحق مجازات است.
تجسس و نظارت بر نهادهای دولتی: از این تجسس با عنوان [[نظارت]] یاد می‌شود. نظارت بر دستگاه‌های دولتی از  ارکان یک نظام سالم و کارآمد است. و امام‌خمینی نظارت را مهم و بی‌توجهی به آن را موجب فساد می‌دانست.
تجسسِ نامشروع، [[گناه|گناهان کبیره]] است و امام‌خمینی تجسس از احوال شخصی و اسرار مردم را گناه می‌داند و مرتکبان را مستحق [[تعزیرات|تعزیر]] شرعی و بعضی را موجب حد شرعی دانسته‌است.


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
خط ۱۰۴: خط ۱۱۷:
[[رده:فقه]]
[[رده:فقه]]
[[رده:مفاهیم سیاسی]]
[[رده:مفاهیم سیاسی]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]