|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''رزمندگان اسلام'''، نیروهای مدافع [[جمهوری اسلامی|جمهوری اسلامی ایران]] در برابر تجاوز نظامی به مرزها.
| | رژیم اشغالگر قدس، دولت نامشروع صهیونیستی در سرزمین فلسطین. |
| ==مفهوم‌شناسی==
| |
| رزمنده، به معنای جنگجو و مبارز آمده‌است.<ref>انوری، ۴/۳۶۱۰.</ref> رزمندگان اسلام در معنای کلی همان مجاهدان فی سبیل‌الله‌اند که خداوند در [[قرآن|قرآن کریم]] به پاداش بزرگ و ضایع‌نشدنی آنان بشارت داده‌است.<ref>نساء، ۹۵.</ref> قاعدین و مجاهدین که این آیه از آنان نام برده‌است، وصف دو گروه از انسان‌های [[ایمان و کفر|مؤمن]] است که در بسیاری از صفات پسندیده انسانی مشترک‌اند؛ ولی مجاهدین از ارزش و امتیاز بالاتری برخوردارند و در واقع این آیه، قصد تشویق مؤمنان به حضور در میدان مبارزه را دارد.<ref>طباطبایی، ۵/۴۶ ـ ۴۷.</ref> نقطه اصلی تفاوت قاعدین و مجاهدین در اقدام و سبقت آنان برای ورود به میدان مبارزه است.<ref>امام‌خمینی، ۲۰/۳۳۳.</ref> خداوند تعالی جهاد را بر [[اسلام|مسلمانان]] واجب می‌داند؛ هرچند ناخوشایندِ آنان باشد<ref>بقره، ۲۱۶.</ref> {{ببینید|جهاد}} و آیاتی که وعده پیروزی به رزمندگان اسلام داده<ref>حج، ۳۹ ـ ۴۰.</ref> نشان می‌دهد که نابودی ظلم و استکبار هدف و غایت نهایی است {{ببینید|استکبار}} و این مهم با نبرد رزمندگان علیه جبهه باطل امکان‌پذیر می‌شود.<ref>جعفریان، ۱۷۴.</ref>
| |
| | |
| قرآن کریم جهاد در راه حق را معامله با خدا و موجب دوستی حق دانسته،<ref>توبه، ۱۱۱.</ref> مجاهدان را جزء مؤمنان حقیقی به شمار می‌آورد<ref>انفال، ۷۴.</ref> و جهاد رزمندگان را ازجمله راه‌های رستگاری معرفی می‌کند.<ref>مائده، ۳۵.</ref> [[پیامبر اکرم(ص)|رسول خدا(ص)]] نیز فرموده‌است که بهشت دارای دری هست که آن را در مجاهدان نامیده‌اند و مجاهدان از آن در وارد [[بهشت و جهنم|بهشت]] می‌شوند.<ref>حر عاملی، ۱۵/۱۰.</ref> [[امام‌علی(ع)]] نیز جهادگرِ فی سبیل‌الله را به انسان تشنه‌ای تشبیه می‌کند که به سمت آب می‌رود.<ref>نهج البلاغه، خ۱۲۴، ۱۷۶.</ref>
| |
| | |
| پیامبر خدا(ص) پس از هجرت به مدینه، با توجه به آیات الهی و نیاز به دفاع، هسته اولیه سپاه اسلام را پی‌ریزی کرد. این نیرو از نظر ادوات جنگی و تعداد رزمندگان محدود بود؛ اما به‌سرعت از هر دو جهت رشد کرد؛ به طوری که در آغاز، افراد تشکیل‌دهنده آن از حدود شصت نفر فراتر نمی‌رفت؛ اما در فتح مکه، تعداد سربازان به ده‌هزار نفر رسید.<ref>پیشوایی، ۲۲۲.</ref> رسول خدا(ص)، شرط حضور در میدان جنگ را اخلاص و رضای خدا می‌دانست و هیچ‌یک از رزمندگان را به جنگ مجبور نمی‌کرد؛ چنان‌که در سریه عبدالله‌بن‌جحش در سال اول هجرت، خطاب به او نوشت که هیچ‌یک از همراهانش را به جنگ مجبور نکند؛<ref>واقدی، ۱/۱۳.</ref> زیرا کسی که با اخلاص کامل قدم به میدان مبارزه بگذارد تا پای جان مقاومت می‌کند و با دیده ترس و کشته شدن به مرگ نمی‌نگرد؛ بلکه آن را شهادت و موهبتی در راه رسیدن به خدا می‌داند.<ref>زینلی، ۸۲.</ref> رسول خدا(ص) همچنین جنگی را که با هدف تعصب‌های قومی و قبیله‌ای صورت گیرد، هرچند در سپاه اسلام باشد، با جنگ فرد مشرک یکی می‌دانست؛ چنان‌که قزمان‌بن‌حارث را که در جنگ احد شرکت کرد و کشته شد از اهل دوزخ شمرد و در برابر، زمانی که اصیرم را که در میدان جنگ به مسلمانان پیوست و کشته شد، از اهل بهشت دانست.<ref>ابن‌هشام، ۲/۸۸ ـ ۹۰.</ref>
| |
| | |
| [[امام‌خمینی]] واژه رزمنده را در دو معنای عام و خاص به‌کار می‌برد: آنجا که از همه مجاهدان راه عقیده، جنگجویان در برابر [[کافر|کفار]] و ملت رزمنده ایران در حوادث پیش و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] یاد می‌کرد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲/۱۹۹ ـ ۲۰۰؛ ۹/۴۵۵؛ ۱۲/۱۴۸؛ ۱۴/۴۸۲ و ۱۵/۶۰، ۱۹۴.</ref> معنای عام رزمنده را در نظر داشت؛ اما معنای خاص رزمنده در تعابیر ایشان، [[قوای مسلح|نیروهای نظامی ارتش]]، [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه]] و [[بسیج مستضعفین|بسیج]] بودند که در طول [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] و پس از آن، بخش مهمی از سخنان و پیام‌های ایشان را به خود اختصاص دادند. ایشان در تقدیر از رزمندگان اسلام، [[ایثار|ایثار جان]] و اخلاص در این ایثار را موجب بیمه‌شدن [[جمهوری اسلامی]] خواند و با تصریح به اینکه آنچه در نزد خدا ارزش دارد صداقت و اخلاص این رزمندگان است، زبان بشری را قاصر از تقدیر این ایثار می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۱۹۶ ـ ۱۹۷.</ref>
| |
| ==ویژگی و اهداف==
| |
| رزمنده در فرهنگ اسلامی، فردی است که هدفش تنها نبرد با دشمن نیست، بلکه ارتقای معنوی و [[ایمان و کفر|ایمان]] وی، یکی از مهم‌ترین کارکردهای جنگ در راه خداست. نبرد در راه خدا معیاری برای سنجش ایمان مسلمانان است. در موقعیت نبرد با ظلم، رزمنده خود را بهتر از سابق خواهد شناخت و میزان نزدیکی خود را به خدای خود خواهد دانست.<ref>پورامینی، ۹۴.</ref> از نظر [[امام‌خمینی]] نیز رزمنده تنها به کسی گفته نمی‌شود که سلاح به دست بگیرد و با دشمنان بجنگد.<ref>۱۴/۴۸۲.</ref> رزمنده، چه زن و چه مرد، فردی است که دفاع از احکام اسلام و قرآن را تکلیف خود می‌داند<ref>۱۳/۲۵۶.</ref> و افزون بر تلاش در جهت استقلال میهن اسلامی،<ref>۱۴/۲۵.</ref> مبارزه با نفس در سنگرهای تهذیب باطنی را نیز سرلوحه عمل خود قرار می‌دهد.<ref>۱۶/۱۴۲.</ref> به باور ایشان اگر روزی رزمندگان اتکای خود را از مبانی قرآنی و اسلامی بردارند و صرفاً بر سلاح تکیه کنند، آن روز، شکست نزدیک است.<ref>۲۰/۷۷.</ref> وحدت کلمه و اتکال به خدا لازمه نیروهایی است که همواره باید با خطرات و حملات دشمن مواجه شوند؛<ref>۱۳/۲۳۴.</ref> بدین ترتیب هر قوایی که ایمان و توکلش به خدا باشد، نصرت و پیروزی با آنان است.<ref>منصوری، سیری در اندیشه‌های، ۱۰۹.</ref>
| |
| | |
| از نظر امام‌خمینی رزمندگان اسلام، تنها برای رضای خدا، قوت دادن به اسلام و پیاده کردن احکام آن به نبرد برمی‌خیزند و مدافع انسان‌های مظلوم‌اند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۹۰.</ref> پیروزی در چنین جنگی، منحصر در میدان جنگ نیست و پیروزی این رزمندگان در تمام ابعاد مادی و معنوی است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۹۰.</ref> ایشان مردم سراسر کشور، اعم از قوای مسلح و غیر نظامیان و حتی عشایر و روستاییان را در حال جهاد مقدس می‌دانست؛<ref>۱۳/۴۰۹ و ۱۴/۲۶.</ref> زیرا همه با هم در بیرون‌راندن دشمن از سرزمین اسلامی شریک‌اند.<ref>۱۵/۱۸۴.</ref>
| |
| | |
| امام‌خمینی بُعد معنوی را از ویژگی‌های بارز رزمندگان می‌دانست که با هیچ معیاری سنجیده نمی‌شود و با هیچ میزانی نمی‌توان عظمت آن را دریافت؛<ref>۱۶/۱۵۰.</ref> نویسندگان، سخنوران و گویندگان نیز از وصف آن ناتوان‌اند.<ref>۱۷/۳۰۳.</ref> ایشان ویژگی صداقت و شجاعت را در رزمندگان، بارز می‌دانست و معتقد بود همین ویژگی‌ها سبب سرکوبی اشرار و حفظ مرزهای کشور شده‌است.<ref>۹/۳۱۷.</ref> همچنین جدیت در وظیفه، اخلاص در نیت و عمل با روحیه بالا، استقامت، پایداری، ازخودگذشتگی، تقید به دین و توکل را ازجمله ویژگی‌های اخلاقی رزمندگان اسلام ذکر می‌کرد.<ref>۱۴/۳۲۴ و ۲۰/۷۷.</ref> به اعتقاد امام‌خمینی هدف رزمندگان اسلام که شیفته رسیدن به لقاءالله و [[شهادت]] بودند،<ref>۱۵/۳۸۶؛ ۱۶/۲۷.</ref> در درجه اول، جهاد در راه خدا، دفاع از حق، کسب رضایت الهی، خدمت و نیروبخشی به اسلام و اجرای احکام آن بود<ref>۱۳/۴۰۸؛ ۱۵/۲۳۹، ۳۸۶ و ۱۶/۹۰.</ref> و در مرتبه بعد دفاع از شهرها و مرزهای کشور و حیثیت ملت.<ref>۱۲/۲۰۳ و ۱۳/۲۴۳ ـ ۲۴۴.</ref> آنان جان و مال خود را که ارزشمندترین دارایی انسان است، در طبق اخلاص گذاشتند و با این عملِ معنوی، درس فداکاری و رشادت به تمام مسلمانان جهان آموختند.<ref>۱۳/۵۴۴.</ref> دست‌یافتن به بارقه‌های باطنی و جلوه‌های روحی والا، از آثار معنویتِ رزمندگان در جنگ تحمیلی بود که یک‌شبه ره صدساله رفتند.<ref>۱۶/۲۷ و ۱۷/۳۰۴.</ref>
| |
| ==نقش رزمندگان در دفاع==
| |
| در هشت سال [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلیِ عراق علیه ایران]] رزمندگان بسیاری برای دفاع از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، سرزمین و نظام اسلامی، به جبهه‌های جنگ رفتند. بر اساس آمار، بیش از ۱۷۱هزار نفر از این رزمندگان به شهادت رسیدند. {{ببینید|شهدا}} میانگین سنی این شهدا ۲۳ سال بود که از این میان، ۴۵ درصد شهدا به بسیج مردمی مربوط می‌شد.<ref>سالمی‌نژاد، ۱۳۰.</ref> {{ببینید|بسیج مستضعفین}} بنیاد شهید انقلاب اسلامی تعداد [[جانباز|جانبازان]] جنگ تحمیلی را نیز ۳۹۹۱۷۴ نفر اعلام کرده‌است.<ref>درویشی، ۲۶۹.</ref> {{ببینید|جانبازان}} رزمندگان، چنان‌که امام‌خمینی خاطرنشان ساخته‌است، از آغاز جنگ تحمیلی با تأثیری که از مکتب قرآن گرفته بودند، آماده [[ایثار]] و فداکاری در راه اهداف [[اسلام]] و انقلاب بودند و در دفاع از انقلاب و [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی]] نقش بسزایی داشتند و با تعهد اسلامی و فداکاری در راه خداوند، همچون سدی آهنین از کشور دفاع کردند.<ref>۱۳/۲۷۱.</ref> آنان در سراسر کشور، حتی پیش از آغاز جنگ، قدرت تفکر را از دشمنان ایران و اسلام گرفتند و با اعتماد به قدرت الهی و جانفشانی برای حفظ جمهوری اسلامی، نوید پیروزی بر همه قدرت‌های شیطانی سر دادند.<ref>۱۳/۱۸۸ و ۴۴۱.</ref> از نظر [[امام‌خمینی]]، پیروزی‌های رزمندگان اسلام، نشانه‌ای از شکست تبلیغات دشمنان و انسجام بیشتر کشور بود و با وجود تعداد اندک رزمندگان در برابر دشمن،<ref>۱۶/۸۹.</ref> عامل مهم دلسردی دشمنان از رخنه به مملکت و آسیب به آن، شجاعت این رزمندگان بوده‌است.<ref>۱۵/۴۰۲.</ref> ایشان که بسیجی و رزمنده‌بودن را باعث افتخار خود می‌دانست،<ref>۲۱/۱۹۴.</ref> با انتخاب راهبرد بسیج همگانی توانست در جنگ تحمیلی ابعاد معنوی و نظامی جدیدی به مفهوم رزمنده اسلامی اضافه کند.<ref>۲۱/۱۹۴ ـ ۱۹۵.</ref> {{ببینید|بسیج عمومی | بسیج مستضعفان}} ایشان رزمندگان اسلامی در جنگ تحمیلی را نیروهای رزمنده در راه اسلام و میهن می‌دانست که با شب‌زنده‌داری و ذکر خداوند و با سلاح بر دشمنان اسلام پیروز می‌شدند و در برابر توپ و تانک و موشک‌های دشمن می‌ایستادند؛<ref>۱۹/۳۹۰.</ref> چنان‌که آنان را زبان گویای افتخار و اسلام می‌شمرد که برای ملت افتخار می‌آفریدند و دست طاغوت و قدرت‌های بزرگ چپاول‌گر و معاند با اسلام را از این مملکت کوتاه می‌کردند. به باور ایشان هیچ‌چیز و هیچ‌کس در برابر این خدمات، جز خدای تبارک و تعالی نمی‌تواند به رزمندگان پاداشی درخور بدهد.<ref>۱۳/۴۰۸.</ref>
| |
| ==رابطه متقابل رزمندگان و امام‌خمینی==
| |
| از ویژگی‌های بارز اخلاقی [[امام‌خمینی]] تواضع در برابر رزمندگان بود. ایشان پیشانی رزمندگان را می‌بوسید،<ref>صیاد شیرازی، ۱/۱۷۶.</ref> آنان را فرزندان خود می‌دانست<ref>۱۶/۲۸۷؛ رضایی، ۱/۱۷۵.</ref> و از رزمندگان اسلام که کابوس [[استعمار و استثمار|استعمار]] را به زانو درآوردند و نهال [[آزادی]] را در این مرز و بوم بارور کردند، تجلیل می‌کرد<ref>۶/۴۰۷.</ref> و بر بوسه به دست و بازوی قدرتمند آنان که دست خداوند بالای آن است، افتخار می‌کرد؛<ref>۱۶/۱۴۳.</ref> همچنین بر مادران، پدران، همسران، فرزندان و بستگان [[شهدا]] و [[جانباز|جانبازان]] و جوانان برومند جبهه‌ها درود می‌فرستاد.<ref>۱۸/۳۲۶.</ref> ایشان رزمندگان را یادگار همسنگران و فرماندهان شهید،<ref>۲۱/۱۳۳.</ref> افرادی که وجودشان با شجاع و بی‌قراری عجین گشته<ref>۲۱/۱۳۴.</ref> و آینه مجسم مظلومیت و تاریخ مصور انقلاب<ref>۲۱/۱۳۳.</ref> می‌دانست و همواره برای آنان آرزوی نصرت، موفقیت، سعادت و سلامت می‌کرد<ref>۱۵/۳۸۶، ۴۶۶ و ۲۰/۴۱۵.</ref> و با قدردانی از آنان تأکید می‌کرد تا زمان حیات، از حمایت و دعای خیر برای رزمندگان دست برنمی‌دارد.<ref>۱۶/۲۰۴ و ۲۱/۱۳۳.</ref>
| |
| | |
| امام‌خمینی در طول دوران جنگ با فرستادن پیام‌های امیدبخش و دادن نوید پیروزی،<ref>۱۳/۴۴۱.</ref> سخنرانی در جمع داوطلبان آماده اعزام به جبهه،<ref>۱۴/۵۰۱.</ref> تجلیل از ایثارگری و فداکاری آنان<ref>۱۳/۴۰۸ و ۱۶/۱۹۶.</ref> و فرستادن پیام تبریک پس از پیروزی در عملیات مختلف<ref>۱۶/۱۴۹ و ۱۷/۹۴.</ref> عامل دلگرمی رزمندگان بود. ایشان که آرزو داشت با رزمندگان اسلام محشور شود،<ref>۲۱/۱۹۴.</ref> زندگی در عصر جوانان رزمنده و تنفس در هوای پرشور و حضور آنان را افتخاری بزرگ می‌دانست و آنان را ایثارگر، مخلص و پیروز بر نفس می‌خواند و خود را متواضعانه عقب‌تر از آنان می‌دید.<ref>۱۶/۱۹۸.</ref> ایشان با وجود اینکه رهبری نظام جمهوری اسلامی را بر عهده داشت، رهبر خود را آن طفل دوازده ساله‌ای شمرد که با قلب کوچک و پرارزش خود، خود را با نارنجک، زیر تانک دشمن انداخت و شربت شهادت نوشید.<ref>۱۴/۷۳.</ref>
| |
| | |
| علاقه امام‌خمینی به دیدار رزمندگان، موجب اختصاص یک روز در هفته برای دیدار با آنان شد؛ به صورتی که طی چند نوبت هزاران رزمنده موفق به دیدار با ایشان می‌شدند.<ref>رجایی، ۱/۱۸۰.</ref> ایشان حتی وقتی قرار قبلی برای ملاقات نداشت، برای دیدار با رزمندگان و فرماندهان لشکر همیشه ابراز آمادگی می‌کرد<ref>رجایی، ۱/۱۸۰.</ref> و به‌رغم صبوری و خویشتن‌داری که داشت، هنگام شنیدن خبر شهادت رزمندگان، بسیار متأثر می‌شد و اشک در چشمانش حلقه می‌زد.<ref>همان، ۱/۱۷۸.</ref> همچنین نامه‌ها و پیام‌های ایشان، همواره حاوی دعا و آرزوی موفقیت برای رزمندگان بود<ref>۱۳/۲۲۷؛ ۱۵/۴۶۶ و ۱۷/۱۸۰.</ref> و از ملت نیز می‌خواست تا حامی نظام اسلامی،<ref>۹/۱۰۷.</ref> کشور و قوای مسلح<ref>۱۴/۲۱۹.</ref> باشند و از مسئله جنگ غافل نشوند.<ref>۱۵/۲۴۱.</ref>
| |
| | |
| رزمندگان نیز [[امام‌خمینی]] را با تمام وجود دوست داشتند<ref>میرکاظمی، ۱۷۹.</ref> و ایشان را در سیره و رفتار، با بزرگان دین مقایسه می‌کردند،<ref>آقامیرزایی، ۳۳۶ ـ ۳۳۷.</ref> حمایت از ایشان را دفاع از ولایت می‌دانستند و فرمان ایشان را فرمان اسلام قلمداد می‌کردند.<ref>آقامیرزایی، ۳۳۸.</ref> در بسیاری مواقع به‌ویژه پیش از عملیات، خبر ملاقات و دیدار رزمندگان با امام‌خمینی باعث افزایش روحیه رزمندگان اسلام می‌شد.<ref>رجایی، ۱/۱۸۰.</ref> اطاعت از ایشان و شناخت راه ایشان، فداکاری برای حفظ اسلام، پاسخ به ندای [[امام حسین(ع)|امام‌حسین(ع)]] و ادامه‌دادن راه [[شهدا]] ازجمله مواردی بود که در پیام‌ها و وصیت‌نامه‌های رزمندگان به چشم می‌خورد.<ref>منصوری، عاشقان بی‌ادعا، ۱۴۴ ـ ۱۴۵.</ref>
| |
| ==توصیه‌های امام‌خمینی==
| |
| امام‌خمینی توجه زیادی به رزمندگان و روند جنگ تحمیلی داشت و همواره به آنان و مسئولان جنگ توصیه‌ها و راهکارهایی ارائه می‌کرد. ایشان همواره از رزمندگان می‌خواست به عهدی که با اسلام دارند، یعنی حفظ اسلام و کشور اسلامی، پایدار باشند<ref>۱۵/۴۰۴.</ref> و به شکل خستگی‌ناپذیر و پیگیر به پیکار خویش ادامه دهند؛<ref>۲۰/۲۰۰.</ref> همچنین به رزمندگان بسیجی سفارش می‌کرد از دیگر قوای مسلح پشتیبانی کنند و در همکاری و کمک به آنان از پای ننشینند.<ref>۱۴/۴۰۵.</ref>
| |
| | |
| [[امام‌خمینی]] تأکید می‌کرد نیروهای نظامی هرگز نباید از کید و مکر دشمنان غافل بمانند و در هر شرایطی باید بنیه دفاعی کشور در بهترین وضعیت باشد.<ref>۲۱/۹۴.</ref> {{ببینید|قوای مسلح}} از نگاه ایشان، وحدت و هماهنگی، پرهیز از غرور و غفلت، انسجام و انضباط رزمندگان اسلام باید به حد اعلا باشد و از اختلاف سلیقه‌ها که موجب تزلزل می‌شود، پرهیز شود؛<ref>۱۵/۳۷.</ref> زیرا اگر دشمنان بتوانند در وحدتِ آنان خللی بیابند، شکست حتمی است.<ref>۲۰/۷۸.</ref> به اعتقاد ایشان مبدأ قدرت رزمندگان توجه به خدا و یاری‌گرفتن از او بود و هدف آنان نیز قیام برای خداوند؛<ref>۱۵/۴۰۳.</ref> از این‌رو به رزمندگان سفارش می‌کرد همواره مراقب باشند تا خدای ناکرده غرور از پیروزی‌ها باعث سستی در تکلیف یا بی‌دقتی در برنامه‌ها نشود.<ref>۲۰/۳۲ ـ ۳۳.</ref>
| |
| | |
| از سوی دیگر، امام‌خمینی که ارتش و قوای مسلح را از حمایت مردم برخوردار می‌دانست، به مسئولان سفارش می‌کرد تا قدر این نعمت را بدانند و این حضور عمومی را حفظ کنند؛<ref>۱۶/۲۰۳.</ref> نیز مسامحه در تأمین سازوبرگ جنگی برای رزمندگان را جایز نمی‌دانست و نسبت به آن به مسئولان کشور هشدار می‌داد.<ref>۱۳/۲۷۲.</ref> ایشان همچنین در تقدم ملاک‌ها، مهم‌ترین ارزش و ملاک را تقوا و جهاد در راه خدا می‌دانست که باید همین تقدم ارزشی، معیار انتخاب، امتیازدادن به افراد، تصدی مسئولیت‌ها و سرانجام جایگزین همه سنت‌ها و امتیازهای غلط مادی و نفسانی شود؛<ref>۲۰/۳۳۳.</ref> افزون بر آن، با توجه به اینکه بیشتر خانواده رزمندگان، شهدا، جانبازان، اسرا و مفقودان از طبقات محروم و کم‌درآمد جامعه بودند، ایشان قدردانی از آنان را وظیفه مسئولان می‌دانست و معتقد بود این قدردانی باید در همه امتیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باشد.<ref>۲۱/۱۵۷.</ref>
| |
| | |
| [[امام‌خمینی]] همچنین به همه افراد پشت جبهه سفارش می‌کرد از کارهایی که ممکن است رزمندگان را در جبهه‌ها دلسرد کند، دوری کنند؛<ref>۱۳/۵۴۳.</ref> زیرا پشتیبانی مردم از رزمندگان اسلام را عامل تقویت روحی آنان می‌دانست.<ref>۱۵/۱۹.</ref> از گویندگان، نویسندگان، شاعران و هنرمندان نیز می‌خواست که هر یک به سهم خود مراحل مختلف پیروزی این حماسه‌آفرینان را با گفتار، نوشتار و کردار خود به نمایش بگذارند؛<ref>۱۶/۵۲۰.</ref> {{ببینید|هنر}} چنان‌که تأکید کرده‌است راه شهدای فداکار که [[جمهوری اسلامی]] و پیروزی‌ها رهین جان‌نثاری آنان است، زنده نگه داشته شود.<ref>۱۶/۵۲۱.</ref>
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
| خط ۳۸: |
خط ۶: |
| {{منابع|۲}} | | {{منابع|۲}} |
| * قرآن کریم. | | * قرآن کریم. |
| * آقامیرزایی، محمدعلی، گزیده موضوعی وصیت‌نامه شهدای انقلاب اسلامی، تهران، شاهد، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | | * آشوری، داریوش، دانشنامه سیاسی، تهران، مروارید، چاپ چهاردهم، ۱۳۸۶ش. |
| * ابن‌هشام، عبدالملک، السیرة النبویه(ص)، تحقیق مصطفی السقا و ابراهیم الأبیاری و عبدالحفیظ شلبی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا. | | * احمدی، حمید، ریشه‌های بحران در خاورمیانه، تهران، کیهان، چاپ دوم، ۱۳۶۹ش. |
| | * ازغندی، علیرضا، روابط خارجی ایران (دولت دست‌نشانده) ۱۳۵۷ ـ ۱۳۲۰، تهران، قومس، چاپ نهم، ۱۳۸۸ش. |
| | * اسعدی، مرتضی، بیت المقدس، تهران، بنیاد دائرۀالمعارف اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۷ش. |
| * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش. | | * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش. |
| * انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، چاپ دوم، ۱۳۸۲ش. | | * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، ولایت فقیه، حکومت اسلامی، تهران، مؤسسه تنظیم ...، چاپ بیستم، ۱۳۸۸ش. |
| * پورامینی، محمدامین، از جهاد تا شهادت در قرآن و روایات، قم، انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۵ش. | | * اوبرین، لی، سازمان‌های یهودیان آمریکا و اسرائیل، ترجمه علی ناصری، تهران، نور، چاپ اول، ۱۳۷۵ش. |
| * پیشوایی، مهدی، تاریخ اسلام، قم، معارف، چاپ اول، ۱۳۸۲ش. | | * اینگرامز، دورین، بذرهای توطئه، ترجمه حسین ابوترابیان، تهران، اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۶۶ش. |
| * جعفریان، رسول، تاریخ سیاسی اسلام تا سال چهلم هجری، قم، موسسه در راه حق، چاپ اول، ۱۳۶۶ش. | | * ترابیان، صفاءالدین. سراب یک ژنرال، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. چاپ اول، ۱۳۷۷ش. |
| * حر عاملی، محمدبن‌حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسۀ آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق. | | * چامسکی، نوام، مثلث سرنوشت: آمریکا، اسرائیل و فلسطینی‌ها، ترجمه هرمز همایونپور، تهران، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۱ش. |
| * درویشی، فرهاد، جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، چاپ اول، ۱۳۸۶ش. | | * حاجی‌یوسفی، امیرمحمد، ایران و رژیم صهیونیستی از همکاری تا منازعه، تهران، دانشگاه امام‌صادق(ع)، چاپ اول، ۱۳۸۲ش. |
| * رجایی، غلامعلی، برداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۴ش. | | * حسینی، سیده‌مطهره، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرح‌های نظامی منطقه‌ای با اسرائیل. مجله پانزده خرداد. شماره ۲۹. ۱۳۹۰ش. |
| * رضایی، محسن، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۴ش. | | * حلاق، حسان، نقش یهود و قدرت‌های بین‌المللی در خلع سلطان عبدالحمید از سلطنت (۱۹۰۸ ـ ۱۹۰۹م)، ترجمه حجت‌الله جودکی و احمد درویش، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. |
| * زینلی، بهمن، مقایسه تحلیلی سیره رسول خدا(ص) با دوران خلافت در مدیریت مجاهدان مسلمان، مجله پژوهش‌های تاریخی، شماره ۳۰، ۱۳۹۵ش. | | * حمیدی، جعفر، تاریخ اورشلیم (بیت‌المقدس)، ج۲، تهران، امیرکبیر، چاپ اول، ۱۳۶۴ش. |
| * سالمی‌نژاد، عبدالرضا، دانستنی‌های دفاع مقدس، تهران، نیلوفران، چاپ اول، ۱۳۸۷ش. | | * رحمانی، شمس‌الدین، جنایت جهانی، تهران، پیام نور، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش. |
| * صیاد شیرازی، علی، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۴ش. | | * رضوی، مهدی، نیرنگ‌سازی صهیونیسم، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش. |
| * طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | | * زارع، رضا، ارتباط ناشناخته: بررسی روابط رژیم پهلوی و اسرائیل (۱۳۵۷ ـ ۱۳۲۷). تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. چاپ اول، ۱۳۸۴ش. |
| * منصوری لاریجانی، اسماعیل، سیری دراندیشه‌های دفاعی حضرت امام‌خمینی، تهران، بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | | * زیدآبادی، احمد، دین و دولت در اسرائیل، تهران، دورنگار، چاپ اول، ۱۳۸۱ش. |
| * منصوری لاریجانی، اسماعیل، عاشقان بی‌ادعا، قم، خادم‌الرضا(ع)، چاپ اول، ۱۳۸۲ش. | | * سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، یهودیت، قم، آیت عشق، چاپ دوم، ۱۳۸۴ش. |
| * میرکاظمی، سیدمحمد، کتاب سیزدهم، (مجموعه مقالات سیزدهمین جشنواره دوسالانه کتاب دفاع مقدس)، تهران، بنیاد حفظ و آثار ارزشهای دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. | | * شریعت، محمدصادق، قدس و قطعنامه‌های بین‌المللی، تهران، اندیشه سازان نور، چاپ اول، ۱۳۷۹ش. |
| | * شفایی، امان‌الله، نقش دولت‌های اسلامی در اتحاد مسلمانان، تهران، مجله اندیشه تقریب، شماره ۱۴، ۱۳۸۷ش. |
| | * شمس، مرتضی، تهدیدهای نظامی، امنیتی اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران، مجله مطالعات راهبردی، پیش‌شماره ۲. ۱۳۷۷ش. |
| | * شیرودی، مرتضی، فلسطین و صهیونیسم، قم، مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی فقیه در سپاه، چاپ اول، ۱۳۸۱ش. |
| | * صفاتاج، مجید، دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل، تهران، آرون، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. |
| | * عابد، خالد، شهرک‌سازی در سرزمین اشغالی، ترجمه عبدالکریم جادری، تهران، دوره عالی جنگ دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش. |
| | * فلاح‌نژاد، علی، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش. |
| | * فیندلی، پل، فریب‌های عمدی: حقایقی درباره روابط آمریکا و اسرائیل، ترجمه محمدحسین آهویی، تهران، وزارت امور خارجه، چاپ اول، ۱۳۷۸ش. |
| | * قنبری آلانق، محسن، بنیادهای سیاسی جنبش صهیونیسم مسیحی و انگاره موعودگرایی، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۸ش. |
| | * گارودی، روژه، پرونده اسرائیل و صهیونیسم سیاسی، ترجمة نسرین حکمی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۶۹ش. |
| | * گارودی، روژه، محاکمه صهیونیسم اسرائیل، تهران، کیهان، چاپ اول، ۱۳۷۸ش. |
| | * لطفیان، سعیده، دیدگاه راهبردی اسرائیل و برآورد تهدید امنیتی آن برای خاورمیانه، تهران، مجله سیاست، دوره چهل و هفتم، شماره ۱، ۱۳۹۶ش. |
| | * ماضی، محمد، سیاست و دیانت در اسرائیل، ترجمه غلامرضا تهامی، تهران، سنا، چاپ اول، ۱۳۸۱ش. |
| | * محجوب، محمود و فرامرز یاوری، گیتاشناسی کشورها (جغرافیای طبیعی، سیاسی، اقتصادی و تاریخی)، تهران، گیتاشناسی، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش. |
| | * نویهض، عجاج، پروتکل‌های دانشوران صهیون، ترجمه حمیدرضا شیخی، مشهد، آستان قدس رضوی، چاپ اول، ۱۳۷۳ش. |
| * نهج البلاغه، ترجمه سیدجمال‌الدین دین‌پرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش. | | * نهج البلاغه، ترجمه سیدجمال‌الدین دین‌پرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش. |
| * واقدی، محمدبن‌عمر، المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، چاپ سوم، ۱۴۰۹ق.
| |
|
| |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
|
| |
|
| ==پیوند به بیرون== | | ==پیوند به بیرون== |
| فاطمه خانی سورکی، [https://books.khomeini.ir/books/10005/590/ رزمندگان اسلام]، دانشنامه امام‌خمینی، ج۵، ص۵۹۰–۵۹۷.
| | محمدمهدی آذری، [https://books.khomeini.ir/books/10005/590/ رژیم اشغالگر قدس]، دانشنامه امام‌خمینی، ج۵، ص۵۹۰–۵۹۷. |
