۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حقیقت محمدیه'''، [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر خاتم(ص)]]، صورت و مظهر اسم جامع «الله» در [[دانش عرفان]]. | '''حقیقت محمدیه'''، [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر خاتم(ص)]]، صورت و مظهر اسم جامع «الله» در [[دانش عرفان]]. | ||
شناخت جایگاه حقیقت محمدی در مراتب ظهور یکی از بنیانهای معرفتی در مبحث [[انسان کامل]] است. تعبیر «حقیقت محمدیه» و ریشه این اصطلاح را در آثار [[ابنعربی|ابن عربی]] و شارحان و پیروان مکتب او میتوان یافت. | |||
[[امامخمینی]] در آثار خود به مسئله حقیقت محمدی پرداخته و به مباحثی چون خلافت حقیقت محمدیه و رابطه آن با مشیت و اسمای مستأثره و حقایق مادون اشاره کرده است. ایشان برای این حقیقت دو نشئه قائل است: نشئه بطونی و ظهوری. حقیقت محمدیه در نشئه بطونی و غیبی دارای ولایت کلی و برزخیت کبری است. | |||
امامخمینی برای این حقیقت محمدیه ویژگیهایی برمیشمارد از جمله: جامعیت حقیقت محمدی، برزخیت آن، معلم بودن این حقیقت و رابطه حقیقت محمدی با [[اسماء و صفات]]. به باور امامخمینی حقیقت محمدیه و علویه، متحد با مشیتاند و روحانیت پیامبر و [[اهل بیت(ع)|اهلبیت]] او با مشیت همافقاند و باقی تعینات از تعینات آن مشیت به شمار میروند. | |||
امامخمینی در تفسیری بدیع، تعین حقیقت محمدی را مظهر [[اسم اعظم]] و اسم مستأثر الهی میداند و معتقد است باقی اسما اینچنین نیستند و تعبیر هزار ماه در سوره قدر، کنایه از مظهر باقی اسماست؛ زیرا برای خداوند هزار و یک اسم است که یک اسم آن مستأثر است که همان حقیقت محمدی است. | |||
== مقدمه == | == مقدمه == |