عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# فصل پنجم: سعادت و شقاوت | # فصل پنجم: سعادت و شقاوت | ||
# فصل ششم: غایت و حکمت در فعل خداوند | # فصل ششم: غایت و حکمت در فعل خداوند | ||
# بخش دوم با عنوان «شبهات پیرامون عدل الهی»، شامل: فصل اول: وجود شرور و نواقص و بلایا در جهان؛ فصل دوم: خلق مرگ در کنار حیات؛ فصل سوم: تناسب ثواب و عقاب الهی با اعمال بندگان؛ فصل چهارم: شفاعت و عدالت؛ فصل پنجم: توبه؛ و فصل ششم: حبّ و بغض اهل بیت(ع).<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، 1392ش، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی، فهرست.</ref> | |||
==ویژگی== | ==ویژگی== | ||
در تنظیم قطعات منتخب هر یک از فصول و عنوان‌های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است نه توالی منطقی مطالب و مشخصات کامل مآخذ براساس شماره مسلسل مندرج در پایان هر فیش در انتهای کتاب آورده شده است.<ref>پرتال امام‌خمینی، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی، ص صفر.</ref> | در تنظیم قطعات منتخب هر یک از فصول و عنوان‌های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است نه توالی منطقی مطالب و مشخصات کامل مآخذ براساس شماره مسلسل مندرج در پایان هر فیش در انتهای کتاب آورده شده است.<ref>پرتال امام‌خمینی، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی، ص صفر.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۱۰
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| عنوان | عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | مؤسسه چاپ و نشر عروج |
| محل نشر | تهران |
عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی دفتر هفدهم از آثار موضوعی تبیانها است که توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی استخراج و تنظیم شده و توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج به چاپ رسیده است. این اثر به اثبات عدالت تکوینی و تشریعی و اینکه ظلم و جور خلاف ناموس هستی میباشد، از دو طریق پرداخته است: ۱.استنتاج عدل الهی از برخی مباحث کلامی و فلسفی ۲. اثبات عدل الهی از راه پاسخ به شبهات و اشکالات پیرامون آن.
محتوا
تبیان مجموعه آثاری است که در هر مجلد از آن مواضع و رهنمودهای امام‌خمینی با استناد به تألیفات ایشان، صحیفه امام و صحیفه نور درباره موضوع خاص، گردآوری و منتشر شده است.[۱] و دفتر هفدهم آن به «عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی» اختصاص دارد. بحث «عدل» و مباحث پیوسته به آن از اهمیت و جایگاه والایی در معارف الهی برخوردار بوده و بیان کنندۀ رابطۀ حق با جهان و انسان است. از نظر امام‌خمینی نیز عدل بر سراسر هستی حاکم است و جلوه‌های عدالت در ابعاد گوناگون مطرح می‌شود. عدالت در سه زمینه مطلوب و موردنظر است:
- الف. عدالت در روابط انسان‌ها با یکدیگر (عدل اجتماعی)؛
- ب. عدالت در وجود انسان؛
- ج. عدالت در رابطۀ (تکوینی و تشریعی) میان خدا با انسان.
[۲] که در این مجموعه قسمت سوم یا همان عدل الهی مورد نظر میباشد. ==ساختار== این مجموعه در دو بخش و دوازده فصل تدوین شده است:
# بخش اول با عنوان «مباحث کلامی پیرامون عدل»، شامل:
- فصل اوّل: عدل در ادیان الهی
- فصل دوم: جبر و تفویض
- فصل سوم: امر بین الأمرین
- فصل چهارم: قضا و قدر
- فصل پنجم: سعادت و شقاوت
- فصل ششم: غایت و حکمت در فعل خداوند
- بخش دوم با عنوان «شبهات پیرامون عدل الهی»، شامل: فصل اول: وجود شرور و نواقص و بلایا در جهان؛ فصل دوم: خلق مرگ در کنار حیات؛ فصل سوم: تناسب ثواب و عقاب الهی با اعمال بندگان؛ فصل چهارم: شفاعت و عدالت؛ فصل پنجم: توبه؛ و فصل ششم: حبّ و بغض اهل بیت(ع).[۳]
ویژگی
در تنظیم قطعات منتخب هر یک از فصول و عنوان‌های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است نه توالی منطقی مطالب و مشخصات کامل مآخذ براساس شماره مسلسل مندرج در پایان هر فیش در انتهای کتاب آورده شده است.[۴] این کتاب بارها چاپ شده و چاپ ششم آن سال ۱۳۹۲ش میباشد.
پانویس
- ↑ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، دانشنامه امام‌خمینی، 1400 ش، ج3، ص236؛ مستوفی، حسین، تبیانها، مجله حضور، 1391 ش، شماره 83
- ↑ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، 1392ش، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی، مقدمه، ص الف
- ↑ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، 1392ش، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی، فهرست.
- ↑ پرتال امام‌خمینی، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی، ص صفر.
منابع
- ↑ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، پرتال امام‌خمینی، http://www.imam-khomeini.ir مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، دانشنامه امام‌خمینی، به کوشش سیدضیاء مرتضوی، تهران، 1400ش. مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، عدل الهی از دیدگاه امام‌خمینی- تبیان آثارموضوعی (دفتر هفدهم)، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج، چاپ ششم، 1392ش. مستوفی، حسین، تبیانها، مجموعه‌ای ارزشمند، از سخنان امام‌خمینی، مجله حضور، شماره 83، 1391ش.