جرعههای حکمت (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر = کتاب جرعه های حکمت | ||
| نام عنوان = جرعههای حکمت | | نام عنوان = جرعههای حکمت | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
طرح حکمت تبلیغی امامخمینی و سنایی غزنوی ضرورت و اهمیت ویژهای دارد و دارای آثار و نتایج معرفتی و اعتقادی بسیاری میباشد. | طرح حکمت تبلیغی امامخمینی و سنایی غزنوی ضرورت و اهمیت ویژهای دارد و دارای آثار و نتایج معرفتی و اعتقادی بسیاری میباشد. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
در این اثر، کوشش شده حکمت امامخمینی و سنایی غزنوی با یکدیگر تطبیق و بررسی شود تا هم مبانی معارف عرفانی موجود در آثار امامخمینی معرفی شود و هم مشترکات و ممیزات افکار حکمی این دو حکیم معلوم شود. در این پژوهش ضمن بازشناسی تطبیقی حکمت عرفانی امام و سنایی، سعی شده برخی پرسشها و شبهات نوظهور در ساحت مختلف نظیر تعارض [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] و [[توسل]]، فرایند نزول [[وحی]] و عدم تعارض [[امامت]] با [[خاتمیت]]، طرح و پاسخ داده شود.<ref>صادقی ارزگانی، جرعهای حکمت، مقدمه.</ref> در فرازی از این کتاب آمده، خاستگاه حکمت امام و سنایی در باب معناشناسی توحید، آموزههای متعالی [[قرآن]] و عترت است؛ اما سنایی به دلیل شرایط سیاسی و مذهبی، نتوانسته عین کلمات ائمه (ع) را در تبیین مفهوم توحید بیان کند؛ ولی امامخمینی کاستی کلام سنایی را به طور کامل جبران کرده و در تبیین مفهوم توحید، از کلمات ائمه (ع) بهره برده است.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۳۱۴-۳۱۸.</ref> | در این اثر، کوشش شده حکمت امامخمینی و سنایی غزنوی با یکدیگر تطبیق و بررسی شود تا هم مبانی معارف عرفانی موجود در آثار امامخمینی معرفی شود و هم مشترکات و ممیزات افکار حکمی این دو حکیم معلوم شود. در این پژوهش ضمن بازشناسی تطبیقی حکمت عرفانی [[امامخمینی|امام]] و سنایی، سعی شده برخی پرسشها و شبهات نوظهور در ساحت مختلف نظیر تعارض [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] و [[توسل]]، فرایند نزول [[وحی]] و عدم تعارض [[امامت]] با [[خاتمیت]]، طرح و پاسخ داده شود.<ref>صادقی ارزگانی، جرعهای حکمت، مقدمه.</ref> در فرازی از این کتاب آمده، خاستگاه حکمت امام و سنایی در باب معناشناسی توحید، آموزههای متعالی [[قرآن]] و عترت است؛ اما سنایی به دلیل شرایط سیاسی و مذهبی، نتوانسته عین کلمات ائمه (ع) را در تبیین مفهوم توحید بیان کند؛ ولی امامخمینی کاستی کلام سنایی را به طور کامل جبران کرده و در تبیین مفهوم توحید، از کلمات ائمه (ع) بهره برده است.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۳۱۴-۳۱۸.</ref> | ||
یکی از مسائل بنیادین [[توحید افعالی]] که در حکمت امام به صراحت و در حکمت سنایی به اشاره آمده، طرح مسئله سازگاری توحید و توسل است، به باور امامخمینی ولایت از شعبه توحید است؛ زیرا حقیقت ولایت فیض مطلق است و فیض مطلق ظلّ وحدت مطلقه است و فطرت بالذات متوجه کمال اصلی و به تبع متوجه کمال ظلّی است، پس معلوم شد که توحید و ولایت از امور فطری است.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref> | یکی از مسائل بنیادین [[توحید افعالی]] که در حکمت امام به صراحت و در حکمت سنایی به اشاره آمده، طرح مسئله سازگاری توحید و توسل است، به باور امامخمینی ولایت از شعبه توحید است؛ زیرا حقیقت ولایت فیض مطلق است و فیض مطلق ظلّ وحدت مطلقه است و [[فطرت]] بالذات متوجه کمال اصلی و به تبع متوجه کمال ظلّی است، پس معلوم شد که [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] و ولایت از امور فطری است.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref> | ||
در حکمت امامخمینی بر نقش [[نبوت]] و آموزههای وحیانی در شکوفایی عقلایی و اثر متقابل [[عقل (قوه ادراک)|عقل]] و وحی تاکید فراوان شده است.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۳۷؛ صحیفه امام، ج۴، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> در فرازی از این کتاب آمده که به اعتقاد امامخمینی عبادت انسان کامل، نقش تجلیات بیپایان محبوب است که دارای اسرار است و برای هر یک از اوضاع و اذکار به طور تفصیل اسراری است و آن حصول معراج حقیقی و قرب معنوی است.<ref>امامخمینی، سرّ الصلاة، ص۱۳-۱۴.</ref> | در [[حکمت امامخمینی]] بر نقش [[نبوت]] و آموزههای وحیانی در شکوفایی عقلایی و اثر متقابل [[عقل (قوه ادراک)|عقل]] و وحی تاکید فراوان شده است.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۳۷؛ صحیفه امام، ج۴، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> در فرازی از این کتاب آمده که به اعتقاد امامخمینی عبادت انسان کامل، نقش تجلیات بیپایان محبوب است که دارای اسرار است و برای هر یک از اوضاع و اذکار به طور تفصیل اسراری است و آن حصول معراج حقیقی و قرب معنوی است.<ref>امامخمینی، سرّ الصلاة، ص۱۳-۱۴.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است: | این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است: |
نسخهٔ ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۴۹
پرونده:کتاب جرعه های حکمت | |
اطلاعات کتاب | |
---|---|
عنوان | جرعههای حکمت |
نویسنده | محمدامین صادقی ارزگانی |
تاریخ نگارش | ۱۳۹۱ش |
موضوع | بررسی تطبیقی حکمت امامخمینی و سنائی غزنوی |
زبان | فارسی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | مؤسسه چاپ و نشر عروج |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | ۱۳۹۱ش |
نوبت چاپ | چاپ اول |
جرعههای حکمت بررسی تطبیقی حکمت امامخمینی و سنائی غزنوی، کتابی به قلم محمدامین صادقی ارزگانی است که به تبیین اندیشههای حکمی امامخمینی و سنائی میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۹۱ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج، منتشر شده است.
مؤلف
محمدامین صادقی ارزگانی، متولد ۱۳۴۱ش، پژوهشگر حوزه علمیه، مؤسسات و مراکز مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی و دفتر تبلیغات اسلامی است. علاوه بر تدریس دروس حوزوی، کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده که «جرعههای حکمت» از آن جمله است.
اهمیت
طرح حکمت تبلیغی امامخمینی و سنایی غزنوی ضرورت و اهمیت ویژهای دارد و دارای آثار و نتایج معرفتی و اعتقادی بسیاری میباشد.
محتوا
در این اثر، کوشش شده حکمت امامخمینی و سنایی غزنوی با یکدیگر تطبیق و بررسی شود تا هم مبانی معارف عرفانی موجود در آثار امامخمینی معرفی شود و هم مشترکات و ممیزات افکار حکمی این دو حکیم معلوم شود. در این پژوهش ضمن بازشناسی تطبیقی حکمت عرفانی امام و سنایی، سعی شده برخی پرسشها و شبهات نوظهور در ساحت مختلف نظیر تعارض توحید و توسل، فرایند نزول وحی و عدم تعارض امامت با خاتمیت، طرح و پاسخ داده شود.[۱] در فرازی از این کتاب آمده، خاستگاه حکمت امام و سنایی در باب معناشناسی توحید، آموزههای متعالی قرآن و عترت است؛ اما سنایی به دلیل شرایط سیاسی و مذهبی، نتوانسته عین کلمات ائمه (ع) را در تبیین مفهوم توحید بیان کند؛ ولی امامخمینی کاستی کلام سنایی را به طور کامل جبران کرده و در تبیین مفهوم توحید، از کلمات ائمه (ع) بهره برده است.[۲] یکی از مسائل بنیادین توحید افعالی که در حکمت امام به صراحت و در حکمت سنایی به اشاره آمده، طرح مسئله سازگاری توحید و توسل است، به باور امامخمینی ولایت از شعبه توحید است؛ زیرا حقیقت ولایت فیض مطلق است و فیض مطلق ظلّ وحدت مطلقه است و فطرت بالذات متوجه کمال اصلی و به تبع متوجه کمال ظلّی است، پس معلوم شد که توحید و ولایت از امور فطری است.[۳] در حکمت امامخمینی بر نقش نبوت و آموزههای وحیانی در شکوفایی عقلایی و اثر متقابل عقل و وحی تاکید فراوان شده است.[۴] در فرازی از این کتاب آمده که به اعتقاد امامخمینی عبادت انسان کامل، نقش تجلیات بیپایان محبوب است که دارای اسرار است و برای هر یک از اوضاع و اذکار به طور تفصیل اسراری است و آن حصول معراج حقیقی و قرب معنوی است.[۵]
ساختار
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است:
- فصل اول درباره کلیات و مفهومشناسی حکمت تطبیقی میباشد.
- فصل دوم درباره آموزههای توحیدی در حکمت تطبیقی امام و سنایی، میباشد.
- فصل سوم درباره نبوت و پیامبرشناسی، ساحت وجودی ختم مرتبت و تحلیل عبادت و تکامل نبوی، سخن به میان آمده است.
- فصل چهارم درباره وحی و قرآنشناسی در حکمت تطبیقی امام و سنایی میباشد.
- فصل پنجم درباره اهل بیت شناسی، ضرورت شناخت اهل بیت و جلوهای از فضایل علمی اهل بیت میباشد.
- فصل ششم درباره انسانشناسی، انسان و سلوک اخلاقی، انسان و جاودانگی و سرانجام جاودانگی، جلوهای از آثار نماز و برزخ یا آستان جاودانگی سخن به میان آمده است.
هدف و انگیزه تألیف
هدف از تألیف، آسانسازی آموزههای متعالی عرفان اسلامی در ساحتهای گوناگون خداشناسی، انسانشناسی و وحیشناسی با توجه به مبانی امامخمینی و حکیم سنایی میباشد.
حاشیه
در این کتاب به مناسبت، برخی مطالب در متن، دارای پاورقی و حواشی مفیدی میباشد که به توضیح برخی اصطلاحات، ترجمه برخی آیات و روایات پرداخته است.
وضعیت نشر
چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۹۱ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ، منتشر شده است.
پانویس
منابع
- امامخمینی، سیدروحالله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دهم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، سرّ الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ ششم، ۱۳۷۸ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
- صادقی ارزگانی، محمدامین، جرعههای حکمت، بررسی تطبیقی حکمت امامخمینی و سنایی غزنوی، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۹۱ش.