قائم‌مقام رهبری: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی در ششم فروردین ۱۳۶۸‏‏ در نامه‌ای پس از اشاره به حمایت‌های مداوم منتظری از [[سیدمهدی هاشمی]] و حمایت از منافقانی که با جمهوری اسلامی وارد جنگ مسلحانه شده‌اند، تصریح کرد وی صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده نظام را از دست داده است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۳۰ ـ ۳۳۲.</ref> ایشان به واسطه سیداحمد خمینی از خامنه‌ای و هاشمی رفسنجانی خواست نامه یادشده را در قم به منتظری برسانند و همچنین مجلس خبرگان تشکیل شود و درباره برکناری منتظری تصمیم‌گیری کنند. ایشان اصرار داشت این نامه از رسانه‌های عمومی پخش شود. [[علی‌اکبر مشکینی|مشکینی]]، خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی و [[ابراهیم امینی]] شبانه برای مذاکره دراین‌باره با امام‌خمینی به [[جماران]] رفتند و خامنه‌ای و هاشمی درباره ضرورت حفظ منتظری صحبت کردند که امام‌خمینی با قاطعیت آن را رد کرد. ایشان پیشنهاد تعدیل لحن نامه و نیز عدم پخش آن از صدا و سیما را نیز نپذیرفت که به گریه‌کردن هاشمی رفسنجانی نیز انجامید؛ ولی درباره اینکه نامه را دیگری ببرد موافقت کرد؛ اما آن شب هنگام طلوع فجر امام‌خمینی به هاشمی رفسنجانی خبر داد که نامه از صدا و سیما پخش نمی‌شود.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۳؛ هاشمی رفسنجانی، حقیقت‌ها، ۱۱۴؛ هاشمی رفسنجانی، صلح و توسعه، ۱۰۸ ـ ۱۱۰؛ محمدی ری‌شهری، سنجه، ۲۷۹ ـ ۲۸۰.</ref> نامه به دست محمدعلی انصاری برای منتظری فرستاده شد<ref>منتظری، خاطرات، ۱/۶۷۲؛ مؤسسه اندیشه اسلامی، امام‌خمینی، رهبری و مسأله قائم‌مقامی، ۳۳۷.</ref> و آن زمان نامه پخش عمومی نشد.