محمود تحریری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}'''محمود تحریری'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.  
}}'''محمود تحریری'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.  


او در سال ۱۲۹۹ش در تهران به دنیا آمد.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.</ref> پدرش عباس از کاسبان متدین تهران بود که به شغل گیوه‌دوزی اشتغال داشت. محمود تحریری پس از گذراندن دوران دبستان، وارد بازار کار شد و هم‌زمان شب‌ها به تحصیل علوم حوزوی می‌پرداخت و مقدمات علوم عربی را در مدرسه حاج ابوالفتح تهران که زیر نظر آیت‌الله حاج سیدمرتضی حسینی لنگرودی اداره می‌شد گذراند. در همان ایام با حاج شیخ رجب‌علی خیاط تماس نزدیک داشت و در جلسات تذکر و اخلاق ایشان شرکت می‌کرد. علاوه بر آن، ده سال در جلسات معارف آیت‌الله شیخ محمدعلی شاه‌آبادی در مسجد جامع تهران شرکت کرد. او پس از آن به قم رفت و در مدرسه فیضیه اسکان گزید و دروس سطح را نزد آیات سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی آموخت. درس‌های فلسفی را هم نزد محمدجواد خندق‌آبادی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی خواند. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوه‌کمری،.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی محمدباقر تحریری.</ref> سیدحسین طباطبایی بروجردی.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.</ref> و امام‌خمینی حاضر شد.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶؛ روحانی، ج ۱، ص۴۷؛ «روش عرفانی امام‌خمینی...»، ص۶.</ref> درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست. او به گفته شریف رازی، پس از رحلت آیت‌الله بروجردی به تهران بازگشت،.<ref>شریف‌رازی، بی‌تا، ص۳۰۶.</ref> بنابراین می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ از درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی برگزار می‌شد استفاده می‌کرد. وی یک دوره درس‌های کتاب صلاه مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی را به زبان عربی تقریر کرده است.<ref>پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.</ref>
او در سال ۱۲۹۹ش در تهران به دنیا آمد.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.</ref> پدرش عباس از کاسبان متدین تهران بود که به شغل گیوه‌دوزی اشتغال داشت. محمود تحریری پس از گذراندن دوران دبستان، وارد بازار کار شد و هم‌زمان شب‌ها به تحصیل علوم حوزوی می‌پرداخت و مقدمات علوم عربی را در مدرسه حاج‌ابوالفتح تهران که زیر نظر سیدمرتضی حسینی لنگرودی اداره می‌شد گذراند. در همان ایام با شیخ رجب‌علی خیاط تماس نزدیک داشت و در جلسات تذکر و اخلاق ایشان شرکت می‌کرد. علاوه بر آن، ده سال در جلسات معارف [[محمدعلی شاه‌آبادی]] در مسجد جامع تهران شرکت کرد. او پس از آن به [[قم]] رفت و در [[مدرسه فیضیه]] اسکان گزید و دروس سطح را نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] آموخت. درس‌های فلسفی را هم نزد [[محمدجواد خندق‌آبادی]] و [[سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]] خواند. آنگاه در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[سیدصدرالدین صدر]]، [[سیدمحمد حجت کوه‌کمری]]،<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی محمدباقر تحریری.</ref> [[سیدحسین بروجردی]]<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.</ref> و [[امام‌خمینی]] حاضر شد.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶؛ روحانی، ج ۱، ص۴۷؛ «روش عرفانی امام‌خمینی...»، ص۶.</ref> درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست. او به گفته [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]]، پس از رحلت آیت‌الله بروجردی به تهران بازگشت،.<ref>شریف‌رازی، بی‌تا، ص۳۰۶.</ref> بنابراین می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ از درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی که در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد سلماسی|سلماسی]] برگزار می‌شد استفاده می‌کرد. وی یک دوره درس‌های کتاب صلاه مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی را به زبان عربی تقریر کرده است.<ref>پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.</ref>


تحریری تحت تربیت سلوکی و عرفانی علامه سیدمحمدحسین طباطبایی قرار داشت و با سیدحسین قمی و حاج شیخ عباس تهرانی و نیز آیت‌الله محمدتقی بهجت و شیخ جواد انصاری همدانی ارتباط اخلاقی و معنوی داشت.<ref>پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.</ref> او پس از پایان تحصیلات حوزوی به تهران بازگشت و در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) در محله دخانیات در غرب تهران (خیابان استخر) به اقامه نماز جماعت و تدریس تفسیر قرآن پرداخت .<ref>شریف‌رازی، ج ۸، بی‌تا ۳۰۶.</ref> در دوران رواج انواع انحرافات و فسادها با ابزار علم و آگاهی به مبارزه با فساد و فحشا پرداخت و عده زیادی را از مراکز فساد نجات داد و آنان را مشغول کار کرد. او با آغاز نهضت اسلامی به حمایت از آن پرداخت و به گفته شریف رازی، مسجد محل اقامه نماز او یکی از سنگرهای مبارزه بود.<ref>شریف‌رازی، ج۸، بی‌تا ص۳۰۶.</ref> او در سال ۱۳۶۸ ش پس از مدتی بیماری از دنیا رفت و در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در شهرری به خاک سپرده شد.<ref>شریف‌رازی، (۱۳۷۰)، ص۲۴۷-۲۴۸.</ref>
تحریری تحت تربیت سلوکی و عرفانی علامه سیدمحمدحسین طباطبایی قرار داشت و با [[سیدحسین قمی]] و [[عباس تهرانی|شیخ عباس تهرانی]] و نیز محمدتقی بهجت و [[جواد انصاری همدانی|شیخ جواد انصاری همدانی]] ارتباط اخلاقی و معنوی داشت.<ref>پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.</ref>  
 
او پس از پایان تحصیلات حوزوی به تهران بازگشت و در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) در محله دخانیات در غرب تهران (خیابان استخر) به اقامه نماز جماعت و تدریس [[تفسیر|تفسیر قرآن]] پرداخت.<ref>شریف‌رازی، ج ۸، بی‌تا ۳۰۶.</ref> در دوران رواج انواع انحرافات و فسادها با ابزار علم و آگاهی به مبارزه با فساد و فحشا پرداخت و عده زیادی را از مراکز فساد نجات داد و آنان را مشغول کار کرد. او با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به حمایت از آن پرداخت و به گفته شریف‌رازی، مسجد محل اقامه نماز او یکی از سنگرهای مبارزه بود.<ref>شریف‌رازی، ج۸، بی‌تا ص۳۰۶.</ref> او در سال ۱۳۶۸ش پس از مدتی بیماری از دنیا رفت و در [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)]] در شهرری به خاک سپرده شد.<ref>شریف‌رازی، (۱۳۷۰)، ص۲۴۷-۲۴۸.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۸ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۲۲

محمود تحریری
محمود تحریری.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۲۹۹ش
زادگاهتهران
اطلاعات علمی

محمود تحریری، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.

او در سال ۱۲۹۹ش در تهران به دنیا آمد.[۱] پدرش عباس از کاسبان متدین تهران بود که به شغل گیوه‌دوزی اشتغال داشت. محمود تحریری پس از گذراندن دوران دبستان، وارد بازار کار شد و هم‌زمان شب‌ها به تحصیل علوم حوزوی می‌پرداخت و مقدمات علوم عربی را در مدرسه حاج‌ابوالفتح تهران که زیر نظر سیدمرتضی حسینی لنگرودی اداره می‌شد گذراند. در همان ایام با شیخ رجب‌علی خیاط تماس نزدیک داشت و در جلسات تذکر و اخلاق ایشان شرکت می‌کرد. علاوه بر آن، ده سال در جلسات معارف محمدعلی شاه‌آبادی در مسجد جامع تهران شرکت کرد. او پس از آن به قم رفت و در مدرسه فیضیه اسکان گزید و دروس سطح را نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، سیدمحمدرضا گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی آموخت. درس‌های فلسفی را هم نزد محمدجواد خندق‌آبادی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی خواند. آنگاه در درس خارج فقه و اصول سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوه‌کمری،[۲] سیدحسین بروجردی[۳] و امام‌خمینی حاضر شد.[۴] درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست. او به گفته شریف‌رازی، پس از رحلت آیت‌الله بروجردی به تهران بازگشت،.[۵] بنابراین می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ از درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی برگزار می‌شد استفاده می‌کرد. وی یک دوره درس‌های کتاب صلاه مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی را به زبان عربی تقریر کرده است.[۶]

تحریری تحت تربیت سلوکی و عرفانی علامه سیدمحمدحسین طباطبایی قرار داشت و با سیدحسین قمی و شیخ عباس تهرانی و نیز محمدتقی بهجت و شیخ جواد انصاری همدانی ارتباط اخلاقی و معنوی داشت.[۷]

او پس از پایان تحصیلات حوزوی به تهران بازگشت و در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) در محله دخانیات در غرب تهران (خیابان استخر) به اقامه نماز جماعت و تدریس تفسیر قرآن پرداخت.[۸] در دوران رواج انواع انحرافات و فسادها با ابزار علم و آگاهی به مبارزه با فساد و فحشا پرداخت و عده زیادی را از مراکز فساد نجات داد و آنان را مشغول کار کرد. او با آغاز نهضت اسلامی به حمایت از آن پرداخت و به گفته شریف‌رازی، مسجد محل اقامه نماز او یکی از سنگرهای مبارزه بود.[۹] او در سال ۱۳۶۸ش پس از مدتی بیماری از دنیا رفت و در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در شهرری به خاک سپرده شد.[۱۰]

پانویس

  1. شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.
  2. پایگاه اطلاع‌رسانی محمدباقر تحریری.
  3. شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.
  4. شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶؛ روحانی، ج ۱، ص۴۷؛ «روش عرفانی امام‌خمینی...»، ص۶.
  5. شریف‌رازی، بی‌تا، ص۳۰۶.
  6. پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.
  7. پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.
  8. شریف‌رازی، ج ۸، بی‌تا ۳۰۶.
  9. شریف‌رازی، ج۸، بی‌تا ص۳۰۶.
  10. شریف‌رازی، (۱۳۷۰)، ص۲۴۷-۲۴۸.

منابع

  • پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت استاد محمدباقر تحریری، زندگینامه آیت‌الله شیخ محمود تحریری www.seratemostaghim.ir.
  • جواهری، علی (۱۳۹۴)، «شیخ اخلاق»، روزنامه همشهری، ضمیمه همشهری محله، ۲۱ بهمن.
  • روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، بی‌جا، دارالفکر- دار العلم.
  • «روش عرفانی امام‌خمینی در گفتگو با حجت‌الاسلام محمدباقر تحریری» (۱۳۹۶)، دوهفته‌نامه افق حوزه، شماره ۵۴۴، ۲۳ بهمن.
  • شریف‌رازی، محمد (بی‌تا)، گنجینه دانشمندان، ج ۸، قم، پیروز
  • شریف‌رازی، محمد (۱۳۷۰)، اختران فروزان ری و تهران یا تذکره المقابر فی احوال المفاخر، اصفهان، مکتبه الزهرا (س).