سیدمحمد غنی‌زاده بافقی

سیدمحمد میرغنی‌زاده بافقی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

سیدمحمد میرغنی‌زاده بافقی در سال ۱۳۰۱ ش در شهر بافق و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدعلی مجتهد و جدش آقا سیدجعفر از روحانیان بافق بودند. سیدمحمد میرغنی‌زاده خواندن و نوشتن را در بافق فراگرفت. او سپس به تحصیل دروس حوزوی در بافق پرداخت و مقدمات و قسمتی از دروس سطح حوزه را پیش پدرش و دیگر استادان در مدارس دینی بافق خواند. سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را پیش آیات شیخ عباسعلی شاهرودی و شیخ مرتضی حائری یزدی تکمیل کرد. آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی و سیدمحمد محقق داماد شرکت کرد (کاظمینی، ج ۲، ۹۰۶). درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش در آن درس‌ها شرکت می‌کرده است. همچنین با استناد به سال‌های حضور او در قم که تا ۱۳۴۸ ش استمرار داشت (همان)، می‌توان احتمال داد که این حضور تا سال ۱۳۴۳ ش و تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور (در مسجد اعظم قم) تداوم داشته است. میرغنی‌زاده بافقی از برخی استادان خود ازجمله امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد. امام‌خمینی این اجازه را در سال ۱۳۴۶ و با معرفی شیخ مرتضی حائری یزدی و شیخ عبدالوهاب روحی یزدی به او داد (صحیفه امام، ج ۱، ۴۶۳). او از دوستان آیات سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، شیخ محمد صدوقی یزدی و حائری یزدی بود و با آنان ارتباط داشت (کاظمینی، ج ۲، ۹۰۶). میرغنی‌زاده بافقی در سال‌های نهضت اسلامی به حمایت از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله در مهر ۱۳۴۴ پس از مهاجرت امام‌خمینی به نجف اشرف، همراه با محصلان و طلاب یزدی حوزه علمیه قم، تلگرافی «الی حضرت الشهم الماجد البارع المجاهد زعیم شیعه و حامی شریعه و قدوه الاعلام و ملاذ الانام آیت‌الله‌العظمی الحاج‌آقا روح‌الله الموسوی الخمینی دام‌الله ظله الوارف» ارسال و خرسندی خود را از حضور ایشان در جوار حرم علوی (ع) ابراز کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۳ ـ ۱۸۴؛ دوانی، ج ۵، ۱۶۴-۱۶۵). او در سال ۱۳۴۸ ش با دعوت مردم بافق به زادگاهش بازگشت و مدت سه سال در آنجا به فعالیت‌های مذهبی پرداخت. سپس دوباره به قم مراجعت کرد و به تدریس دروس حوزوی در حوزه علمیه قم پرداخت. میرغنی‌زاده بافقی در سال ۱۳۵۹ ش بار دیگر به اصرار مردم بافق به زادگاهش بازگشت و به امور مذهبی مشغول شد. او در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۶۱ به سمت امام جمعه بافق منصوب شد و در دوران امامت جمعه به تدریس تفسیر قرآن و نهج‌البلاغه در آن شهر می‌پرداخت. همچنین حوزه علمیه‌ای را برای خواهران و برادران تأسیس کرد و در ساخت و تجهیز دو مسجد در بافق نقش داشت. سیدمحمد میرغنی‌زاده بافقی در ۱۰ فروردین ۱۳۸۰ در شهر بافق درگذشت (کاظمینی، ج ۲، ۹۰۶). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه¬ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج ۱، یزد، بنیاد ریحانه الرسول یزد؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه¬ ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۱، یزد، تهران، برگ رضوان. مجتبی شهرآبادی