سیدنصرالله آیتی مقدم

سیدنصرالله آیتی مقدم

اطلاعات فردی
تاریخ تولد	۱۳۲۰ش
زادگاه	بهبهان
اطلاعات علمی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
وبگاه رسمی

نصرالله آیتی مقدم، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

زادگاه و تحصیل

سیدنصرالله آیتی مقدم در سال ۱۳۲۰ش در خانواده‌ای اهل علم و تقوا در بهبهان متولد شد. پدرش سیدمحمود آیتی مقدم، از شاگردان آیت‌الله نائینی بود و از آن مرجع اجازه‌ای دریافت کرده بود.

وی در ۱۵ سالگی به آموختن دروس حوزوی پرداخت و دروس مقدماتی را در زادگاهش نزد آقایان سیدفرج مصطفوی و سیدمحمدعلی مرتضوی فراگرفت. سپس به شیراز رفت و مدت دو سال در درس حاج سیدمحمدباقر عالم آیت‌اللهی و محمود شریعت شرکت کرد. آنگاه راهی عراق شد و در نجف اشرف ابتدا در درس ادبیات مندلی افغانی حضور یافت. آنگاه در درس شرح لمعه سیداسدالله مدنی تبریزی حضور یافت. دروس سطح را هم نزد آقایان مسلم ملکوتی سرابی، مندلی افغانی، شیخ جواد تبریزی و سیدعلی حسینی سیستانی خواند. هم‌زمان در درس اخلاق و عرفان سیدنصرالله مستنبط شرکت می‌کرد. فلسفه و کلام را هم پیش آقایان میرزا مسلم ملکوتی و سیدجواد تبریزی فراگرفت.

آیتی مقدم پس از اتمام دروس سطح به فراگیری درس‌های خارج فقه و اصول پرداخت و در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی حاضر شد و مدت ده سال از درس‌های ایشان بهره برد. در نجف در درس خارج فقه امام‌خمینی که در مسجد شیخ انصاری برگزار می‌شد حاضر می‌شد. درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در نجف اشرف، می‌توان گفت که در دهه ۱۳۵۰ش در آن درس‌ها شرکت می‌کرده است. وی آن درس‌ها را تقریر کرد، ولی درباره انتشار یا عدم انتشار آن تقریرات گزارشی در دست نیست. او همچنین از روحانیان مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به یکی از افرادی که توسط وی معرفی شده بود، اجازه‌ای در تصدی امور شرعیه داد.

فعالیت سیاسی و اجتماعی

درباره بازگشت آیتی مقدم به کشور گزارشی در دست نیست، ولی با استناد به اسناد و گزارش‌های ساواک می‌توان گفت که از سال ۱۳۵۶ش در بهبهان حضور داشته است. یکی از پژوهشگران در دسته‌بندی روحانیان بهبهان، وی را در ردیف روحانیان سنتی قرار می‌دهد که مهم‌ترین شاخصه آنان، رجحان بیان احکام و مسائل شرعی بر دیگر موارد است. نگاهی به اسناد ساواک نشان می‌دهد که او پیش از پیروزی انقلاب، در جریان مبارزه مردم و امام با رژیم پهلوی حضوری فعال داشت و با توزیع اعلامیه، راهپیمایی و سخنرانی، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. و در مناسبت‌های انقلابی حضوری فعال داشت. ازجمله در آبان ۱۳۵۶ و در پی رحلت مشکوک سیدمصطفی خمینی فرزند امام‌خمینی در نجف، همراه با جمعی از روحانیان بهبهان با صدور اعلامیه‌ای، ضمن اعلام برگزاری مجلسی به آن مناسبت در مسجد سیدفقیه آن شهر، از مردم برای شرکت در آن مراسم دعوت کردند. در اردیبهشت ۱۳۵۷ هم همراه با جمعی از عالمان بهبهان، اعلامیه‌ای در محکومیت حمله مأموران حکومت پهلوی به بیوت مراجع عظام تقلید در قم صادر کردند. دیدار با روحانیان تبعیدی از دیگر فعالیت‌های سیاسی او بود؛ وی در تیر ۱۳۵۷ به یاسوج رفت و با سیدحبیب‌الله طاهری، روحانی گرگانی تبعیدی در آن شهر، دیدار کرد. ساواک در گزارشی دراین‌باره، از وی و دو روحانی دیگر همراهش به‌عنوان «روحانیان سرشناس بهبهان» نام برد.

آیتی مقدم پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت گردان ضربت بهبهان (کمیته نظامی که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی در بهبهان تأسیس شده بود) را بر عهده گرفت. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در جبهه‌ها حضور می‌یافت. سپس به‌عنوان مسئول روابط عمومی پالایشگاه‌های اهواز و خرم‌آباد وابسته به وزارت نفت به فعالیت پرداخت. آنگاه به فعالیت‌های فرهنگی روی آورد و به تدریس در دانشگاه‌ها ازجمله دانشگاه شهید چمران، دانشکده پیراپزشکی، دانشکده کشاورزی و... پرداخت. در بهبهان در احیا و آباد کردن مساجد نقش داشت. هم‌زمان به تدریس در مدارس علمیه بهبهان هم ادامه می‌داد.

تقریر درس فقه آیت‌الله خویی، تقریر درس خارج امام‌خمینی، ترجمه کتاب تناسخ ارواح اثر محمدهادی معرفت، ترجمه خصائص امیرالمؤمنین اثر نسائی، تاریخ بهبهان، جغرافیای بهبهان. سفیانی از ظهور تا افول از تألیفات اوست.