سیدحسین واعظ برزانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۰

حسین واعظ برزانی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

حسین واعظ برزانی فرزند سیدمحمدصادق در سال ۱۳۱۹ ش در اصفهان زاده شد. پدر و جدش از علمای اصفهان بودند. او دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. آنگاه وارد حوزه علمیه اصفهان شد و مقدمات را در آن حوزه خواند. در سال ۱۳۳۶ش راهی قم شد و دروس سطح را نزد شیخ رحمت‌الله فشارکی، محمد فاضل لنکرانی، مصطفی اعتمادی تبریزی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی آموخت. آنگاه از درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد محقق داماد، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و شیخ محمدعلی اراکی بهره‌مند شد.^[۱] درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد پس از سال‌های ۱۳۴۰ ش در آن درس‌ها حضور می‌یافته است.

واعظ برزانی ازجمله روحانیانی بود که در سال ۱۳۴۲ش با امضای اعلامیه‌هایی، به حمایت از امام‌خمینی پرداخت. ازجمله در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۴۲ همراه با دیگر روحانیان و طلاب اصفهانی حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید آیات امام‌خمینی، گلپایگانی و سیدکاظم شریعتمداری، حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در دوم فروردین آن سال را محکوم و حمایت و پشتیبانی خود را از مبارزات مراجع تقلید ابراز کردند.^[۲] در تیر ۱۳۴۲ همراه با جمعی از روحانیان و وعاظ اصفهان، در تلگرافی که از طریق فرمانداری نظامی تهران به امام‌خمینی و آیات سیدحسن طباطبایی قمی و بهاءالدین محلاتی ارسال کردند، نگرانی خود را از گرفتاری آنان اعلام و آزادی و سربلندی و همچنین تأمین هدف‌های روحانیت را از خداوند مسئلت کردند.^[۳] او در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ هم همراه با روحانیان و محصلان اصفهانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر جدید، ضمن انتقاد از سیاست‌های دولت در مواجهه با مخالفان، به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور اعتراض کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و نیز آزادی سایر زندانیان شدند.^[۴] پس از انتقال امام‌خمینی به عراق نیز همراه با جمعی از روحانیان، در نامه‌ای به ایشان، از حضور ایشان در جوار حرم علوی اظهار خرسندی کردند و بار دیگر بر صورت بازگرداندن آن مرجع به کشور تأکید نمودند.^[۵] وی در مرداد ۱۳۵۷، پس از دستگیری سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی، همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای ضمن محکوم کردن یورش مأموران به خانه طاهری اصفهانی و دستگیری توأم با خشونت او، اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام و تا آزادی وی، تدریس و اقامه نماز جماعت را تعطیل خواهند کرد.^[۶] این مبارزات و همچنین سخنرانی‌های او باعث شد تا دو بار توسط ساواک دستگیر و زندانی شود.^[۷] او در دهم بهمن ۱۳۵۷ و در پی بسته شدن فرودگاه‌های کشور بر روی پروازهای خارجی با هدف ممانعت از بازگشت امام‌خمینی به کشور، همسو با روحانیان متحصن در دانشگاه تهران، همراه با روحانیان اصفهان در بیت سیدحسین خادمی دست به تحصن زدند.^[۸]

واعظ برزانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به حمایت از نظام اسلامی پرداخت و در سال ۱۳۶۰ش به سمت امام‌جمعه شهر بویین و میاندشت در شهرستان فریدن در استان اصفهان منصوب شد و تا سال ۱۳۷۲ش در آن سمت بود. وی برای بار دوم در سال ۱۳۷۴ ش به سمت امام‌جمعه میاندشت و بویین منصوب شد و تا سال ۱۳۷۹ش در آن سمت بود. وی چندین مدرسه، مسجد، صندوق قرض‌الحسنه و... در برخی از شهرها و روستاها دایر کرده است ^[۹] او در بهمن ۱۴۰۱ از دنیا رفت.^[۱۰]

منابع

اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
«سیدحسین واعظ درگذشت»،
کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، تهران، برگ رضوان.
مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۶)، اعلام اصفهان، ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
یاران امام به روایت اسناد ساواک: ج۱۹: خادم شریعت آیت‌الله حاج‌آقا حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.

↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۰.
↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۷۶.
↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۸۶.
↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶- ۱۳۸.
↑ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ۳۷۲ ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸ـ۱۷۳.
↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ص۶۸۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۱.
↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ص۶۸۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۱.
↑ «سیدحسین واعظ درگذشت».

[1] کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۰.

[2] اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۷۶.

[3] اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۸۶.

[4] اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶- ۱۳۸.

[5] سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ۳۷۲ ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸ـ۱۷۳.

[6] یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷.

[7] مهدوی، اعلام اصفهان، ص۶۸۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۱.

[8] یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸.

[9] مهدوی، اعلام اصفهان، ص۶۸۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۱.

[10] «سیدحسین واعظ درگذشت».

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-واعظ برزانی، حسین؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. حسین واعظ برزانی فرزند سید محمدصادق در سال ۱۳۱۹ ش در اصفهان زاده شد. پدر و جدش از علمای اصفهان بودند. او دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. آنگاه وارد حوزه علمیه اصفهان شد و مقدمات را در آن حوزه خواند. در سال ۱۳۳۶ ش راهی قم شد و دروس سطح را نزد شیخ رحمت‌الله فشارکی، محمد فاضل موحدی (لنکرانی)، مصطفی اعتمادی تبریزی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی آموخت. آنگاه از درس خارج فقه و اصول آیات سید محمد محقق داماد، امام خمینی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و شیخ محمدعلی اراکی بهره‌مند شد (کاظمینی، ج ۲، ۹۶۰). درباره سال‌های حضور او در درس امام خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد پس از سال‌های ۱۳۴۰ ش در آن درس‌ها حضور می‌یافته است.
+حسین واعظ برزانی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
-واعظ برزانی ازجمله روحانیانی بود که در سال ۱۳۴۲ ش با امضای اعلامیه‌هایی، به حمایت از امام خمینی پرداخت. ازجمله در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۴۲ همراه با دیگر روحانیان و طلاب اصفهانی حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید آیات امام خمینی، گلپایگانی و سید کاظم شریعتمداری، حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در دوم فروردین آن سال را محکوم و حمایت و پشتیبانی خود را از مبارزات مراجع تقلید ابراز کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۷۶). در تیر ۱۳۴۲ همراه با جمعی از روحانیان و وعاظ اصفهان، در تلگرافی که از طریق فرمانداری نظامی تهران به امام خمینی و آیات سید حسن طباطبایی قمی و بهاءالدین محلاتی ارسال کردند، نگرانی خود را از گرفتاری آنان اعلام و آزادی و سربلندی و همچنین تأمین هدف‌های روحانیت را از خداوند مسئلت کردند (همان، ۸۶). او در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ هم همراه با روحانیان و محصلان اصفهانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر جدید، ضمن انتقاد از سیاست‌های دولت در مواجهه با مخالفان، به تبعید امام خمینی به خارج از کشور اعتراض کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و نیز آزادی سایر زندانیان شدند (همان، ۱۳۶ ـ ۱۳۸). پس از انتقال امام خمینی به عراق نیز همراه با جمعی از روحانیان، در نامه‌ای به ایشان، از حضور ایشان در جوار حرم علوی اظهار خرسندی کردند و بار دیگر بر صورت بازگرداندن آن مرجع به کشور تأکید نمودند (سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ۳۷۲ ـ ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۷۸ ـ ۱۷۳). وی در مرداد ۱۳۵۷، پس از دستگیری سید جلال‌الدین طاهری اصفهانی، همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای ضمن محکوم کردن یورش مأموران به خانه طاهری اصفهانی و دستگیری توأم با خشونت او، اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام و تا آزادی وی، تدریس و اقامه نماز جماعت را تعطیل خواهند کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱۹، ۳۲۶-۳۲۷). این مبارزات و همچنین سخنرانی‌های او باعث شد تا دو بار توسط ساواک دستگیر و زندانی شود (مهدوی؛ ۶۸۹؛ کاظمینی، ج ۲، ۹۶۱). او در دهم بهمن ۱۳۵۷ و در پی بسته شدن فرودگاه‌های کشور بر روی پروازهای خارجی با هدف ممانعت از بازگشت امام خمینی به کشور، همسو با روحانیان متحصن در دانشگاه تهران، همراه با روحانیان اصفهان در بیت سید حسین خادمی دست به تحصن زدند (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱۹، ۵۳۴-۵۳۵؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد، ج ۱۶، ۳۹۷-۳۹۸).
-واعظ برزانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به حمایت از نظام اسلامی پرداخت و در سال ۱۳۶۰ ش به سمت امام‌جمعه شهر بویین و میاندشت در شهرستان فریدن در استان اصفهان منصوب شد و تا سال ۱۳۷۲ ش در آن سمت بود. وی برای بار دوم در سال ۱۳۷۴ ش به سمت امام‌جمعه میاندشت و بویین منصوب شد و تا سال ۱۳۷۹ ش در آن سمت بود. وی چندین مدرسه، مسجد، صندوق قرض‌الحسنه و... در برخی از شهرها و روستاها دایر کرده است (مهدوی؛ ۶۸۹؛ کاظمینی، ج ۲، ۹۶۱). او در بهمن ۱۴۰۱ از دنیا رفت («سید حسین واعظ درگذشت»، www.khabaronline.ir).
-منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ «سید حسین واعظ درگذشت»، www.khabaronline.ir ؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۲، تهران، برگ رضوان؛ مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۶)، اعلام اصفهان، ج ۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک: ج ۱۹: خادم شریعت آیت‌الله حاج‌آقا حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
+حسین واعظ برزانی فرزند سیدمحمدصادق در سال ۱۳۱۹ ش در اصفهان زاده شد. پدر و جدش از علمای اصفهان بودند. او دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. آنگاه وارد حوزه علمیه اصفهان شد و مقدمات را در آن حوزه خواند. در سال ۱۳۳۶ش راهی [[قم]] شد و دروس سطح را نزد [[رحمت‌الله فشارکی|شیخ رحمت‌الله فشارکی]]، [[محمد فاضل لنکرانی]]، [[مصطفی اعتمادی|مصطفی اعتمادی تبریزی]]، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی آموخت. آنگاه از درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد محقق داماد، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و شیخ محمدعلی اراکی بهره‌مند شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۰.</ref> درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد پس از سال‌های ۱۳۴۰ ش در آن درس‌ها حضور می‌یافته است.
+واعظ برزانی ازجمله روحانیانی بود که در سال ۱۳۴۲ش با امضای اعلامیه‌هایی، به حمایت از امام‌خمینی پرداخت. ازجمله در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۴۲ همراه با دیگر روحانیان و طلاب اصفهانی حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید آیات امام‌خمینی، گلپایگانی و سیدکاظم شریعتمداری، حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در دوم فروردین آن سال را محکوم و حمایت و پشتیبانی خود را از مبارزات مراجع تقلید ابراز کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۷۶.</ref> در تیر ۱۳۴۲ همراه با جمعی از روحانیان و وعاظ اصفهان، در تلگرافی که از طریق فرمانداری نظامی تهران به امام‌خمینی و آیات سیدحسن طباطبایی قمی و بهاءالدین محلاتی ارسال کردند، نگرانی خود را از گرفتاری آنان اعلام و آزادی و سربلندی و همچنین تأمین هدف‌های روحانیت را از خداوند مسئلت کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۸۶.</ref> او در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ هم همراه با روحانیان و محصلان اصفهانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر جدید، ضمن انتقاد از سیاست‌های دولت در مواجهه با مخالفان، به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور اعتراض کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و نیز آزادی سایر زندانیان شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶- ۱۳۸.</ref> پس از انتقال امام‌خمینی به عراق نیز همراه با جمعی از روحانیان، در نامه‌ای به ایشان، از حضور ایشان در جوار حرم علوی اظهار خرسندی کردند و بار دیگر بر صورت بازگرداندن آن مرجع به کشور تأکید نمودند.<ref>سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ۳۷۲ ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸ـ۱۷۳.</ref> وی در مرداد ۱۳۵۷، پس از دستگیری سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی، همراه با روحانیان مبارز اصفهان با صدور اعلامیه‌ای ضمن محکوم کردن یورش مأموران به خانه طاهری اصفهانی و دستگیری توأم با خشونت او، اعلام کردند در اعتراض به آن اقدام و تا آزادی وی، تدریس و اقامه نماز جماعت را تعطیل خواهند کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۳۲۶-۳۲۷.</ref> این مبارزات و همچنین سخنرانی‌های او باعث شد تا دو بار توسط ساواک دستگیر و زندانی شود.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ص۶۸۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۱.</ref> او در دهم بهمن ۱۳۵۷ و در پی بسته شدن فرودگاه‌های کشور بر روی پروازهای خارجی با هدف ممانعت از بازگشت امام‌خمینی به کشور، همسو با روحانیان متحصن در دانشگاه تهران، همراه با روحانیان اصفهان در بیت سیدحسین خادمی دست به تحصن زدند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸.</ref>
+واعظ برزانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به حمایت از نظام اسلامی پرداخت و در سال ۱۳۶۰ش به سمت امام‌جمعه شهر بویین و میاندشت در شهرستان فریدن در استان اصفهان منصوب شد و تا سال ۱۳۷۲ش در آن سمت بود. وی برای بار دوم در سال ۱۳۷۴ ش به سمت امام‌جمعه میاندشت و بویین منصوب شد و تا سال ۱۳۷۹ش در آن سمت بود. وی چندین مدرسه، مسجد، صندوق قرض‌الحسنه و... در برخی از شهرها و روستاها دایر کرده است <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ص۶۸۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۶۱.</ref> او در بهمن ۱۴۰۱ از دنیا رفت.<ref>«سیدحسین واعظ درگذشت».</ref>
+==منابع==
+{{منابع}}
+* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
+* «[http://www.khabaronline.ir سیدحسین واعظ درگذشت]»،
+* کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، تهران، برگ رضوان.
+* مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۶)، اعلام اصفهان، ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
+* یاران امام به روایت اسناد ساواک: ج۱۹: خادم شریعت آیت‌الله حاج‌آقا حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
+* سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
+{{پایان}}
 [[رده:پروژه شاگردان2]]