سیدابوالحسن نوری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| زادگاه = مهر لارستان، ایران | | زادگاه = مهر لارستان، ایران | ||
| تاریخ وفات = ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ | | تاریخ وفات = ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = [[قم]]، ایران | ||
| تاریخ شهادت = | | تاریخ شهادت = | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن = گلزار شهدای علی بن جعفر قم | | محل دفن = گلزار شهدای علی بن جعفر قم | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان = [[امامخمینی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، سیدحسن موسوی بجنوردی، مجتبی لنکرانی، صدرا بادکوبهای، [[سیداسدالله مدنی]]، [[حسین راستی کاشانی]] و [[سیدعباس خاتم یزدی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = حوزه علمیه | | محل تحصیل = [[حوزه علمیه نجف]]، [[حوزه علمیه قم]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تالیفات = | | تالیفات = | ||
| سایر = حضور در جبهههای جنگ، امامت جمعه خرمشهر، فعالیتهای فرهنگی و عمرانی در خرمشهر | | سایر = حضور در جبهههای جنگ، امامت جمعه خرمشهر، فعالیتهای فرهنگی و عمرانی در خرمشهر | ||
| سیاسی =مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امامخمینی | | سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] | ||
| اجتماعی = تأسیس مدارس، مساجد، بنیاد خیریه، و تشکلهای فرهنگی در خرمشهر | | اجتماعی = تأسیس مدارس، مساجد، بنیاد خیریه، و تشکلهای فرهنگی در خرمشهر | ||
| امضا = | | امضا = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سیدابوالحسن نوری'''، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | '''سیدابوالحسن نوری'''، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | ||
سیدابوالحسن نوری مهری در سال ۱۳۱۸ در مهر لارستان به دنیا آمد. او پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۳۵ در آبادان به فراگیری علوم حوزوی روی آورد. در سال ۱۳۳۶ شوق تحصیل در حوزه علمیه نجف او را راهی نجف اشرف کرد و مقدمات را در حوزه علمیه آنجا نزد محمدعلی مدرس افغانی فراگرفت. پس از اتمام مقدمات، سطوح عالی را نزد آقایان مجتبی لنکرانی، صدرا بادکوبهای، سیداسدالله مدنی | == زادگاه == | ||
سیدابوالحسن نوری مهری در سال ۱۳۱۸ در مهر لارستان به دنیا آمد. او پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۳۵ در آبادان به فراگیری علوم حوزوی روی آورد. در سال ۱۳۳۶ شوق تحصیل در [[حوزه علمیه نجف]] او را راهی [[نجف اشرف]] کرد و مقدمات را در حوزه علمیه آنجا نزد محمدعلی مدرس افغانی فراگرفت. پس از اتمام مقدمات، سطوح عالی را نزد آقایان مجتبی لنکرانی، صدرا بادکوبهای، [[سیداسدالله مدنی تبریزی]]، [[حسین راستی کاشانی]] و [[سیدعباس خاتم یزدی]] فراگرفت. وی پس از پایان مقدمات و سطوح، از درس خارج فقه امامخمینی و درسهای خارج فقه و اصول [[آیتالله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] و سیدحسن موسوی بجنوردی بهره برد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ۹۵۱-۹۵۲؛ انصاری، «درگذشتگان: آیتالله نوری»، ص۳۱۱ـ۳۱۲.</ref> | |||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب == | |||
نوری که از آیات [[امامخمینی]]، خویی و [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]] اجازههایی دریافت کرده بود، در نجف اشرف نشریهای منتشر میکرد. در همان نشریه به طرح مباحث سیاسی نیز میپرداخت و به همین علت نیروهای [[حزب بعث عراق|رژیم بعث]] شبانه به خانهاش یورش بردند و او را دستگیر کردند. نوری پس از مدتی حبس با وساطت امامخمینی از زندان آزاد شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۹۵۲.</ref> و در سال ۱۳۵۰ به کشور بازگشت. او در حسینیه آیتالله سیدعباس موسوی مُهری در خرمشهر به اقامه [[نماز جماعت]] پرداخت و در زمینه هدایت مردم در راهپیماییهای ضد [[رژیم پهلوی]] فعال بود و به همین علت از سوی [[ساواک]] ممنوعالمنبر شد. | |||
نوری پس از جنگ | == فعالیتها پس از پیروزی انقلاب == | ||
سیدابوالحسن نوری در ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ ش در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدعبدالنبی موسویفرد در گلزار شهدای علی بن جعفر قم به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، | سیدابوالحسن نوری در دوران [[جنگ عراق علیه ایران|دفاع مقدس]] در جبههها حضور مییافت و مدتی مسئول عقیدتی نیروی هوایی و عضو هیئت علمی ستاد مشترک بود. او در سال ۱۳۶۲ ش به فرمان امامخمینی به امامت جمعه خرمشهر منصوب شد و تا سال ۱۳۶۴ این سمت را به عهده داشت که به سبب عملیات فتح فاو و بمباران شدید خرمشهر، [[نماز جمعه]] آنجا تعطیل شد. در جریان بمباران بیمارستان خرمشهر توسط [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]] مجروح شد و به درجه جانبازی نائل آمد. او در سالهای ۱۳۶۵ـ۱۳۶۶ مسئولیت اعزام روحانیان مبارز را به جبهههای جنگ بر عهده داشت. در سال ۱۳۶۶ بار دیگر امامت جمعه خرمشهر را عهدهدار شد. | ||
نوری پس از [[جنگ تحمیلی]]، منشأ خدمات ارزندهای در زمینه امور فرهنگی و عمرانی بود و بهخصوص در بازسازی خرمشهر نقش بسزایی داشت. از دیگر خدمات او میتوان به کمک برای تأسیس یازده مدرسه، احیای مسجد قدس، احداث مسجد فاطمه زهرا(س)، بنیاد خیریه بهبهان، بوستان فدک و ورزشگاه علی مرتضی در خرمشهر و همچنین ایجاد تشکل برای جوانان، همکاری با مراکز فرهنگی، اقامه [[نماز جماعت]] در خرمشهر و دیدار با خانوادههای شهدا اشاره کرد. او همچنین رئیس هیئت امنای زیارتگاه شهدای شلمچه بود<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ۹۵۲.</ref> | |||
== درگذشت == | |||
سیدابوالحسن نوری در ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ ش در [[قم]] درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدعبدالنبی موسویفرد در گلزار شهدای علی بن جعفر قم به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله نوری»، ص۳۱۲.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۲۴ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۰
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | سیدابوالحسن نوری مهری |
تاریخ تولد | ۱۳۱۸ |
زادگاه | مهر لارستان، ایران |
تاریخ وفات | ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ |
محل دفن | گلزار شهدای علی بن جعفر قم |
شهر وفات | قم، ایران |
اطلاعات علمی | |
استادان | امامخمینی، سیدابوالقاسم خویی، سیدحسن موسوی بجنوردی، مجتبی لنکرانی، صدرا بادکوبهای، سیداسدالله مدنی، حسین راستی کاشانی و سیدعباس خاتم یزدی |
محل تحصیل | حوزه علمیه نجف، حوزه علمیه قم |
سایر | حضور در جبهههای جنگ، امامت جمعه خرمشهر، فعالیتهای فرهنگی و عمرانی در خرمشهر |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امامخمینی |
اجتماعی | تأسیس مدارس، مساجد، بنیاد خیریه، و تشکلهای فرهنگی در خرمشهر |
سیدابوالحسن نوری، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه
سیدابوالحسن نوری مهری در سال ۱۳۱۸ در مهر لارستان به دنیا آمد. او پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۳۵ در آبادان به فراگیری علوم حوزوی روی آورد. در سال ۱۳۳۶ شوق تحصیل در حوزه علمیه نجف او را راهی نجف اشرف کرد و مقدمات را در حوزه علمیه آنجا نزد محمدعلی مدرس افغانی فراگرفت. پس از اتمام مقدمات، سطوح عالی را نزد آقایان مجتبی لنکرانی، صدرا بادکوبهای، سیداسدالله مدنی تبریزی، حسین راستی کاشانی و سیدعباس خاتم یزدی فراگرفت. وی پس از پایان مقدمات و سطوح، از درس خارج فقه امامخمینی و درسهای خارج فقه و اصول آیتالله سیدابوالقاسم موسوی خویی و سیدحسن موسوی بجنوردی بهره برد.[۱]
فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب
نوری که از آیات امامخمینی، خویی و سیدمحسن طباطبایی حکیم اجازههایی دریافت کرده بود، در نجف اشرف نشریهای منتشر میکرد. در همان نشریه به طرح مباحث سیاسی نیز میپرداخت و به همین علت نیروهای رژیم بعث شبانه به خانهاش یورش بردند و او را دستگیر کردند. نوری پس از مدتی حبس با وساطت امامخمینی از زندان آزاد شد.[۲] و در سال ۱۳۵۰ به کشور بازگشت. او در حسینیه آیتالله سیدعباس موسوی مُهری در خرمشهر به اقامه نماز جماعت پرداخت و در زمینه هدایت مردم در راهپیماییهای ضد رژیم پهلوی فعال بود و به همین علت از سوی ساواک ممنوعالمنبر شد.
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب
سیدابوالحسن نوری در دوران دفاع مقدس در جبههها حضور مییافت و مدتی مسئول عقیدتی نیروی هوایی و عضو هیئت علمی ستاد مشترک بود. او در سال ۱۳۶۲ ش به فرمان امامخمینی به امامت جمعه خرمشهر منصوب شد و تا سال ۱۳۶۴ این سمت را به عهده داشت که به سبب عملیات فتح فاو و بمباران شدید خرمشهر، نماز جمعه آنجا تعطیل شد. در جریان بمباران بیمارستان خرمشهر توسط رژیم بعث عراق مجروح شد و به درجه جانبازی نائل آمد. او در سالهای ۱۳۶۵ـ۱۳۶۶ مسئولیت اعزام روحانیان مبارز را به جبهههای جنگ بر عهده داشت. در سال ۱۳۶۶ بار دیگر امامت جمعه خرمشهر را عهدهدار شد.
نوری پس از جنگ تحمیلی، منشأ خدمات ارزندهای در زمینه امور فرهنگی و عمرانی بود و بهخصوص در بازسازی خرمشهر نقش بسزایی داشت. از دیگر خدمات او میتوان به کمک برای تأسیس یازده مدرسه، احیای مسجد قدس، احداث مسجد فاطمه زهرا(س)، بنیاد خیریه بهبهان، بوستان فدک و ورزشگاه علی مرتضی در خرمشهر و همچنین ایجاد تشکل برای جوانان، همکاری با مراکز فرهنگی، اقامه نماز جماعت در خرمشهر و دیدار با خانوادههای شهدا اشاره کرد. او همچنین رئیس هیئت امنای زیارتگاه شهدای شلمچه بود[۳]
درگذشت
سیدابوالحسن نوری در ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ ش در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدعبدالنبی موسویفرد در گلزار شهدای علی بن جعفر قم به خاک سپرده شد.[۴]
پانویس
منابع
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۹)، «درگذشتگان: آیتالله نوری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال سی و یکم، شماره ۱۸۳، مرداد و شهریور.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، تهران، برگ رضوان.