مختار ظهیری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان = مختار ظهیری | | عنوان = مختار ظهیری | ||
| تصویر = | | تصویر = مختار ظهیری.jpg | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۰۲
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | مختار ظهیری |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۴ش |
| زادگاه | پیرموسی، کوچصفهان، استان گیلان |
| تاریخ وفات | ۲۱ آبان ۱۳۸۱ |
| محل دفن | مقبره خواهر امام، رشت، کنار مزار محمد لاکانی |
| شهر وفات | رشت |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، حسین نوری همدانی، علامه طباطبایی، سیدمحمود ضیابری، علی علم‌الهدی فومنی، علی رفیع گیلانی، محمد لاکانی |
| محل تحصیل | رشت، قم |
| تألیفات | اشعار در مدح معصومان، عرفان، اخلاق |
| سایر | (بیستون) رشت |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | حمایت از نهضت اسلامی و مبارزه با حکومت پهلوی |
| اجتماعی | تدریس در مدارس علمیه رشت و امامت جماعت مسجد طالقانی |
مختار ظهیری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
مختار ظهیری در سال ۱۳۰۴ در روستای پیرموسی در شهر کوچصفهان استان گیلان به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند. سپس در سال ۱۳۲۳ برای تحصیل دروس حوزوی به مدرسه مهدویه رشت رفت و مقدمات دروس حوزوی و بخشی از دروس سطح را در آنجا و نزد افرادی چون سیدمحمود ضیابری، شیخ علی علم‌الهدی فومنی، شیخ علی رفیع گیلانی و شیخ محمد لاکانی خواند.[۱]
سپس برای ادامه تحصیل دروس حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا کتاب‌های منطق، شرح شمسیه و مطول را پیش حسین نوری همدانی فراگرفت. آنگاه در درس‌های سطح سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد. ظهیری هم‌زمان در درس‌های علامه طباطبایی هم حضور می‌یافت و آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول شد و از درس‌های آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و امام‌خمینی بهره‌مند شد.
احسان‌بخش از حضور شش ساله ظهیری در درس‌های خارج فقه و اصول در قم سخن گفته است و تنها از دو نفر فوق به‌عنوان استادان وی نام برده است.[۲] شریف‌رازی هم از آیت‌الله بروجردی و برخی دیگر از آیات به‌عنوان استادان او در قم یاد کرده‌اند.[۳] از این گزارش‌ها می‌توان استنباط کرد که مدت شش سال از درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی در قم استفاده می‌کرد.
فعالیت اجتماعی و سیاسی
ظهیری در سال ۱۳۳۲ به استان گیلان بازگشت[۴] و در شهر رشت از درس‌های شیخ رفیع خورگامی (از شاگردان آیات میرزا حسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی) بهره برد.[۵] هم‌زمان به تدریس در مدارس علمیه آنجا می‌پرداخت و کتاب‌های ادبیات و فقه و اصول را تدریس می‌کرد.[۶] او که اشعار الفیه ابن‌مالک و منظومه ملاهادی سبزواری را حفظ داشت، چهار دهه مشغول تدریس و تعلیم و تربیت علوم دینی بود. هم‌زمان بیش از ۴۰ سال امامت جماعت مسجد طالقانی (بیستون) رشت را برعهده داشت.[۷]
ظهیری اشعار فراوانی را در مدح و ثنای معصومان(ع)، عرفان، معرفت باری‌تعالی و توصیه‌های اخلاقی سروده است.
فعالیت مبارزاتی
ظهیری با آغاز نهضت اسلامی به فعالیت علیه حکومت پهلوی پرداخت و در فروردین ۱۳۴۳ش پس از آزادی و بازگشت امام‌خمینی به قم در فروردین ۱۳۴۳، همراه با عالمانی چون صادق احسان‌بخش و سیدموسی حجتی شفتی بازگشت ایشان را به قم تبریک گفتند و خوشحالی خودشان را ابراز کردند.[۸] در سال‌های نهضت اسلامی هم بارها برای تبلیغ به شهرهای مختلف سفر کرد.[۹]
درگذشت
مختار ظهیری در ۲۱ آبان ۱۳۸۱ در رشت از دنیا رفت و پیکرش در «مقبره خواهر امام» رشت در کنار مزار محمد لاکانی به خاک سپرده شد.[۱۰]
پانویس
- ↑ «آیت‌الله ظهیری که تجسم اخلاق در گیلان بود»، ص۱۹.
- ↑ احسان‌بخش، دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ص۳۸۹.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۸۹.
- ↑ «آیت‌الله مختار ظهیری»، ص۵.
- ↑ احسان‌بخش، دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ص۳۸۹.
- ↑ احسان‌بخش، دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ص۳۸۹.
- ↑ «آیت‌الله مختار ظهیری»، ص۵.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۴۴.
- ↑ «آیت‌الله ظهیری که تجسم اخلاق در گیلان بود»، ص۱۹.
- ↑ «آیت‌الله ظهیری که تجسم اخلاق در گیلان بود»، ص۱۹.
منابع
- «آیت‌الله مختار ظهیری» (۱۴۰۰)، روزنامه گلچین امروز، سال هجدهم، شماره ۴۱۷۰، دوشنبه ۲۹ آذر.
- «آیت‌الله ظهیری که تجسم اخلاق در گیلان بود» (۱۳۸۵)، روزنامه رسالت، شماره ۶۰۹۴، ۷ اسفند.
- احسان‌بخش، صادق (۱۳۸۲)، دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ویراستار: دکتر عباس شرفی ماسوله، رشت، صادقین.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان (۱۳۹۰)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۵، تهران، شرکت اسلامیه.