سیدمهدی امامی سدهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵۳: خط ۵۳:
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:پروژه شاگردان2]]
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۰

سیدمهدی امامی سدهی
سیدمهدی امامی سدهی.jpg
اطلاعات فردی
نام کاملسیدمهدی امامی سدهی
نسبسید
تاریخ تولد۱۳۰۹ش
زادگاهخمینی‌شهر، اصفهان
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، علامه طباطبایی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی
محل تحصیلاصفهان، قم، مشهد، نجف
تألیفاتتقریرات استادان، تفسیر قرآن، شرح زندگی حضرت زینب(س)، رساله در ادعیه، رساله در تقوی، رساله در فضیلت علم و تاریخ، سفرنامه‌ها در شش جلد، مجموعه اشعار
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیتولیت مدرسه علمیه «حسینیه حاج حسن» در اصفهان، تأسیس هیئت عزاداری سادات، توسعه حسینیه فروشانی‌ها در مشهد تدریس در حوزه علمیه اصفهان، برگزاری مجالس عزاداری
وبگاه رسمیhttps://thegrandayatollah.blogfa.com


سیدمهدی امامی سدهی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی

زادگاه و خاندان

سیدمهدی امامی سدهی در سال ۱۳۰۹ در خمینی‌شهر اصفهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدنورالله امامی سدهی از شاگردان آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی و امام جمعه سده و جدش میرسیدعلی امام سدهی اصفهانی بود. مادرش هم از خاندان نجفی اصفهانی معروف به مسجدشاهی و صبیه جمال نجفی اصفهانی و نوه شیخ محمدباقر نجفی و نبیره شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب کتاب هدایة المسترشدین و داماد آیت‌الله شیخ جعفر کاشف‌الغطا) بود.

تحصیل

سیدمهدی امامی سدهی در دامان چنین پدر و مادری تربیت یافت و دوران کودکی را پشت سر گذاشت و دوران ابتدایی را در منطقه فروشان گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و وارد حوزه علمیه اصفهان شد و معالم‌الاصول را پیش میرزاعلی شیرازی خواند.

سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا شرح لمعه را نزد شیخ محمدتقی ستوده اراکی آموخت و در کفایةالاصول از شاگردان سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی بود. مدتی هم در حوزه علمیه مشهد پای درس مغنی و مطول محمدتقی ادیب نیشابوری نشست. او سپس به قم بازگشت و دروس فلسفی را نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی خواند. آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحمد محقق داماد و میرزا هاشم آملی شد. وی سپس راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی و سیدمحمود حسینی شاهرودی شرکت کرد [۱] وی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۴۸ از امام‌خمینی اجازه‌ای امور حسبیه دریافت کرد.[۲]

امامی سدهی در سال ۱۳۵۰ به کشور بازگشت و در شهر اصفهان مقیم شد و از درس‌های عمویش سیدحسن امام سدهی (از شاگردان آیات سیدابوالحسن اصفهانی، میرزا حسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی) بهره برد. هم‌زمان به تدریس دروس عالی حوزوی در اصفهان پرداخت.

خدمات اجتماعی

سیدمهدی امامی سدهی همچنین تولیت مدرسه علمیه «حسینیه حاج حسن» در بازار اصفهان را برعهده گرفت و آنجا را توسعه و بازسازی کرد. همچنین حسینیه فروشانی‌ها را در مشهد بنیان نهاد.

یکی از اقدامات او در اصفهان، علاوه برگزاری مجالس عزاداری و تعظیم شعائر دینی، تلاش برای ایجاد اتحاد و یکدلی میان هیئت‌های مذهبی اصفهان بود. یکی از هیئت‌هایی که او با همین هدف تأسیس کرد، هیئت عزاداری سادات بود و هر جمعه زیارت ناحیه مقدسه را در مسجد جامع اصفهان برگزار می‌کرد.

تألیفات

امامی سدهی تألیفاتی هم داشت که از آن جمله می‌توان به تقریرات برخی از استادان (درباره تقریرات او از درس‌های امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست)، تفسیر قرآن (سوره‌های حمد، یاسین، قدر و کوثر)، شرح زندگی حضرت زینب(س)، رساله‌ای در ادعیه، رساله‌ای در تقوی، رساله‌ای در فضیلت علم و تاریخ، سفرنامه‌ها در شش جلد، مجموعه اشعار (وی در شعر خطایی تخلص می‌کرد) اشاره کرد.

درگذشت

سیدمهدی امامی سدهی در ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ در اصفهان از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در اصفهان و پس از اقامه نماز توسط سیدمرتضی احمدی در جوار مسجد جامع فروشان به خاک سپرده شد.[۳]

پانویس

  1. انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله امامی سدهی»، ص۱۳۷.
  2. صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۲.
  3. انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله امامی سدهی»، ص۱۳۷.

منابع

  • انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۴)، «درگذشتگان: آیت‌الله امامی سدهی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و سوم، شماره ۱۵۱، فروردین و اردیبهشت.
  • صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.