سیدعطاءالله احمدی

احمدی، سید عطاءالله؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در سال ۱۳۰۲ در روستای شیخ شبان شهرکرد دیده به جهان گشود. خواندن و نوشتن را در زادگاهش آموخت. آنگاه راهی اصفهان شد و در مدارس دینی آن شهر به تحصیل دروس حوزوی روی آورد. وی مقدمات را در آنجا فراگرفت و سپس راهی قم شد. احمدی در حوزه علمیه قم دروس سطح را نزد آیات سید محمدرضا موسوی گلپایگانی، سید محمد محقق داماد و شیخ مرتضی حائری یزدی به پایان رساند (انقلاب اسلامی به...، روزشمار استان چهارمحال...، ج ۱، ۱۷۲). درباره سال‌های حضور او در درس امام خمینی گزارشی در دست نیست و در زندگینامه او صرفاً بر حضور او در درس سطح ایشان اشاره شده است. او آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی و امام خمینی حضور یافت و درس خارج ایشان را به عربی تقریر کرد. سپس با درخواست مردم شهرکرد، به زادگاهش بازگشت و به تبلیغ دین و ارشاد مردم آن سامان پرداخت («مجاهد گمنام، عالم ربانی حضرت آیت‌الله حاج سید عطاالله احمدی (رحمةالله علیه)»، niknaman.persianblog.ir). او از روحانیان برجسته شهرکرد بود و ملجأ و پناهی برای مبلغان و روحانیانی بود که از قم به آن شهر می‌رفتند (همان). در کنار حمایت از روحانیان اعزامی از قم، در امور اجتماعی نیز فعال بود. ازجمله در جریان زلزله شهر اردل (استان چهارمحال و بختیاری) در ۱۶ فروردین ۱۳۵۶، همراه با جمعی از روحانیان به آن منطقه رفت و در توزیع کمک‌های مالی آیت‌الله گلپایگانی در آنجا فعال بود (انقلاب اسلامی به...، روزشمار استان چهارمحال...، ۱۶۸). او که امام جماعت مسجد صاحب‌الزمان شهرکرد بود، آنجا را مرکزی برای روشنگری یا به عبارت دقیق‌تر، فعالیت علیه حکومت پهلوی تبدیل کرده بود (همان، ۲۰۴). بر اساس گزارشی از ساواک، او در مراسم دعا در ۲۱ فروردین ۱۳۵۶ شرکت نداشت. ساواک در آن گزارش او را یکی از طرفداران آیت‌الله گلپایگانی معرفی کرده است (همان، ۱۷۲). وی در تحریک مردم علیه حکومت پهلوی نقش داشت و در تظاهرات و راهپیمایی‌های مردم شهرکرد حضور می‌یافت و در اغلب آن راهپیمایی‌ها، پیشاپیش مردم حرکت می‌کرد (همان، ۱۷۲). احمدی شیخ شبانی در آبان ۱۳۵۷ اعلامیه‌ای صادر کرد و از امام خمینی با عنوان «رهبر جنبش ملی و مذهبی ما حضرت امام خمینی» نام برد و با استناد به دستور ایشان درباره برگزاری تظاهرات و راهپیمایی، از مردم دعوت کرد در راهپیمایی روز ۱۶ آبان شرکت کنند. بر اساس این دعوت، مردم شهرکرد در تظاهراتی اعتراضی علیه حکومت پهلوی شرکت کردند و در آن روز، محمدتقی بشارت، از روحانیان مبارز، به ایراد سخن پرداخت و تظاهرات باشکوهی در آن شهر صورت گرفت (همان، ۳۹۲ ـ ۳۹۶). به همین سبب، ساواک در گزارشی از فعالیت‌های او، از وی به‌عنوان یکی از روحانیان طرفدار امام خمینی نام برد که «اغلب راهپیمایی‌های شهرکرد را رهبری» می‌کند (همان، ۴۴۸). طبق یکی دیگر از گزارش‌های ساواک، او در ۲۳ دی ۱۳۵۷ رهبری تظاهرات مردم شهرکرد را بر عهده داشت (انقلاب اسلامی به...، روزشمار استان چهارمحال...، ۴۵۵). گزارشی در منابع مکتوب درباره فعالیت‌های او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دست نیست و در زندگینامه او در روزشمار انقلاب اسلامی در استان چهارمحال و بختیاری نیز صرفاً از بیماری و خانه‌نشینی ده ساله او (احتمالاً از ۱۳۷۸ سال انتشار کتاب مذکور) سخن رفته است (همان، ۱۷۲)، ولی در پاره‌ای از منابع الکترونیکی اطلاعاتی دراین‌باره وجود دارد؛ بر اساس آن گزارش‌ها، سید عطاالله احمدی پس از ده سال خانه‌نشینی به سبب بیماری، در مرداد ۱۳۸۹ در شهرکرد درگذشت و پیکرش به روستای شیخ شبان منتقل و در امام‌زاده سید بهاءالدین محمد آن روستا به خاک سپرده شد («دفن پیکر آیت‌الله...»، http://ibnanews.com). منابع: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار استان چهارمحال و بختیاری (۱۳۸۸)، ج ۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ «دفن پیکر آیت‌الله احمدی در روستای شیخ شبان» (۱۷ مرداد ۱۳۸۹)، سایت خبری ایبنا، http://ibnanews.com؛ «مجاهد گمنام، عالم ربانی حضرت آیت‌الله حاج سید عطاالله احمدی (رحمۀالله علیه)»، niknaman.persianblog.ir.