مظفر حسین نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
حسین نجفی در نجف اشرف و در کنار تحصیل دروس حوزوی، مترجم زبان اردو و انگلیسی نیز بود و کتاب‌هایی را به این دو زبان ترجمه کرد. همچنین به تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف می‌پرداخت و ازجمله به تدریس درس عقاید به زبان انگلیسی به طلاب آفریقایی می‌پرداخت. هم‌زمان در دبیرستان انگلیسی‌زبان وزارت اوقاف آن کشور هم زبان انگلیسی تدریس می‌کرد. او پس از سال ۱۳۵۳ ش در قم مقیم شد، ولی درباره تحصیلات او در آن شهر اطلاعاتی در دست نیست. سپس در ۱۳۵۶ ش به کویت رفت و تا سال ۱۳۵۸ ش در آن کشور به تدریس دروس حوزوی پرداخت. همچنین کتابی با عنوان نصاب تعلیم تألیف کرد. مظفر نجفی سپس در سال ۱۳۵۸-۱۳۵۹ ش به مرکز تحقیقات اسلامی پاکستان رفت و به فعالیت در آنجا پرداخت. هم‌زمان به کارهای تبلیغی در آن کشور مشغول بود و در سال ۱۳۶۳ ش خطیب مسجد و حسینیه یادگار حسین آن کشور شد (نقوی، ۳۵۲). | حسین نجفی در نجف اشرف و در کنار تحصیل دروس حوزوی، مترجم زبان اردو و انگلیسی نیز بود و کتاب‌هایی را به این دو زبان ترجمه کرد. همچنین به تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف می‌پرداخت و ازجمله به تدریس درس عقاید به زبان انگلیسی به طلاب آفریقایی می‌پرداخت. هم‌زمان در دبیرستان انگلیسی‌زبان وزارت اوقاف آن کشور هم زبان انگلیسی تدریس می‌کرد. او پس از سال ۱۳۵۳ ش در قم مقیم شد، ولی درباره تحصیلات او در آن شهر اطلاعاتی در دست نیست. سپس در ۱۳۵۶ ش به کویت رفت و تا سال ۱۳۵۸ ش در آن کشور به تدریس دروس حوزوی پرداخت. همچنین کتابی با عنوان نصاب تعلیم تألیف کرد. مظفر نجفی سپس در سال ۱۳۵۸-۱۳۵۹ ش به مرکز تحقیقات اسلامی پاکستان رفت و به فعالیت در آنجا پرداخت. هم‌زمان به کارهای تبلیغی در آن کشور مشغول بود و در سال ۱۳۶۳ ش خطیب مسجد و حسینیه یادگار حسین آن کشور شد (نقوی، ۳۵۲). | ||
منبع: نقوی، سید حسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی. | منبع: نقوی، سید حسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی. | ||
[[رده:پروژه شاگردان2]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۲
حسین نجفی، مظفر؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. مظفر حسین معروف به مظفر حسین نجفی در ۵ آذر ۱۳۰۵ (۲۶ نوامبر ۱۹۲۶) در پکهیاله واقع در شیخو پوره پاکستان به دنیا آمد. او تحصیل دروس حوزوی را در پاکستان آغاز کرد و امتحانات منشی فاضل، ادیب فاضل و مولوی فاضل را در آن کشور گذراند، ولی درباره استادان او در آنجا اطلاعاتی در دست نیست. در سال ۱۳۳۹ ش (۱۹۶۰ م) راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف دروس سطح را نزد آقایان سید محمدتقی آل راضی، علامه شیخ محمد راستی (احتمالاً شیخ حسین راستی کاشانی) و علامه سید جواد تبریزی (احتمالاً شیخ جواد تبریزی) گذراند. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سید محسن طباطبایی حکیم، سید ابوالقاسم موسوی خویی و سید محمدباقر صدر و درس خارج فقه امام خمینی شرکت کرد (نقوی، ۳۵۲). او در سال ۱۳۵۳ ش به ایران آمد، بنابراین می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ ش که امام خمینی تدریس درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف آغاز کرد، در آن درس حضور می‌یافته و این حضور تا سال ۱۳۵۳ ش تداوم داشته است. حسین نجفی در نجف اشرف و در کنار تحصیل دروس حوزوی، مترجم زبان اردو و انگلیسی نیز بود و کتاب‌هایی را به این دو زبان ترجمه کرد. همچنین به تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف می‌پرداخت و ازجمله به تدریس درس عقاید به زبان انگلیسی به طلاب آفریقایی می‌پرداخت. هم‌زمان در دبیرستان انگلیسی‌زبان وزارت اوقاف آن کشور هم زبان انگلیسی تدریس می‌کرد. او پس از سال ۱۳۵۳ ش در قم مقیم شد، ولی درباره تحصیلات او در آن شهر اطلاعاتی در دست نیست. سپس در ۱۳۵۶ ش به کویت رفت و تا سال ۱۳۵۸ ش در آن کشور به تدریس دروس حوزوی پرداخت. همچنین کتابی با عنوان نصاب تعلیم تألیف کرد. مظفر نجفی سپس در سال ۱۳۵۸-۱۳۵۹ ش به مرکز تحقیقات اسلامی پاکستان رفت و به فعالیت در آنجا پرداخت. هم‌زمان به کارهای تبلیغی در آن کشور مشغول بود و در سال ۱۳۶۳ ش خطیب مسجد و حسینیه یادگار حسین آن کشور شد (نقوی، ۳۵۲). منبع: نقوی، سید حسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.