مولانا ناصر نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
ناصر نجفی پس از پایان تحصیل در نجف اشرف به پاکستان بازگشت و در دارالعلوم جعفریه خانپور به تدریس پرداخت و سمت او در آن مدرسه مدرس اعلا بود. مدتی هم در دارالعلوم محمدیه سرگودها به تدریس مشغول بود و سپس به مدرسه الواعظین کراچی رفت و چندی به تدریس در آنجا اشتغال داشت. مدتی هم در فیصل‌آباد به سخنرانی می‌پرداخت. او همچنین برای مدتی در کشورهای کنیا و تانزانیا به تبلیغ دین می‌پرداخت. او از سال ۱۳۵۷ ش به‌عنوان مدرس اعلی به تدریس در جامعه حیدریه باب حیدریه شهر میته از توابع سرگودها به تحصیل پرداخت. در کنار تدریس به تألیف آثار علمی هم اشتغال داشت و از تألیفات او می‌توان به ترجمه توضیح المسائل آیت‌الله خویی، ترجمه مناسک حج آیت‌الله خویی، منازل آخره و ترجمه قسمتی از غررالحکم و درر الکلم اشاره کرد (نقوی، ۲۰۰-۲۰۱). | ناصر نجفی پس از پایان تحصیل در نجف اشرف به پاکستان بازگشت و در دارالعلوم جعفریه خانپور به تدریس پرداخت و سمت او در آن مدرسه مدرس اعلا بود. مدتی هم در دارالعلوم محمدیه سرگودها به تدریس مشغول بود و سپس به مدرسه الواعظین کراچی رفت و چندی به تدریس در آنجا اشتغال داشت. مدتی هم در فیصل‌آباد به سخنرانی می‌پرداخت. او همچنین برای مدتی در کشورهای کنیا و تانزانیا به تبلیغ دین می‌پرداخت. او از سال ۱۳۵۷ ش به‌عنوان مدرس اعلی به تدریس در جامعه حیدریه باب حیدریه شهر میته از توابع سرگودها به تحصیل پرداخت. در کنار تدریس به تألیف آثار علمی هم اشتغال داشت و از تألیفات او می‌توان به ترجمه توضیح المسائل آیت‌الله خویی، ترجمه مناسک حج آیت‌الله خویی، منازل آخره و ترجمه قسمتی از غررالحکم و درر الکلم اشاره کرد (نقوی، ۲۰۰-۲۰۱). | ||
منبع: نقوی، سید حسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی. | منبع: نقوی، سید حسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی. | ||
[[رده:پروژه شاگردان2]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۱۷
ناصر نجفی، غلام رضا؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. غلام رضا ناصر معروف به مولانا ناصر نجفی در سال ۱۳۱۸ ش در بهلوال از توابع سرگودها در پاکستان و در خانواده‌ای اهل علم به دنیا آمد. پدربزرگش مولانا حافظ محمد رمضان از عالمان پاکستان بود که با تبلیغ مولانا فیض محمد مکهیالوی، به مذهب تشیع تشرف یافته بود. غلام رضا ناصر نجفی دیپلم خود را در زادگاهش دریافت کرد و سپس وارد دارالعلوم محمدیه سرگودها شد و به تحصیل در آنجا پرداخت ولی درباره استادانش در آن مدرسه اطلاعاتی در دست نیست. وی سپس به لاهور رفت و در جامعه المنتظر آن شهر به تحصیل ادامه داد و از درس‌های آقایان مولانا علامه شیخ اختر عباس نجفی، مولانا علامه شیخ محمدحسین فیصل‌آباد، مولانا علامه حسین بخش نجفی (مفسر قرآن)، مولانا علامه سید صفدر حسین نجفی مدرس اعلای جامعه المنتظر و مولانا علامه حافظ حسین ریاض حسین شاه نقوی (معروف به نجفی) بهره برد و موفق به دریافت دانشنامه فارغ‌التحصیلی از آن مدرسه علمیه شد. او سپس راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف در درس‌های سطح آقایان علامه رشتی و شیخ مرتضی فیروزآبادی بهره برد. سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سید ابوالقاسم موسوی خویی و درس خارج فقه امام خمینی حضور یافت (نقوی، ۲۰۰-۲۰۱). درباره سال‌های دقیق حضور او در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی که از سال ۱۳۴۴ ش تا ۱۳۵۷ ش در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها در نجف اشرف برگزار می‌شد، اطلاعاتی در دست نیست. ناصر نجفی پس از پایان تحصیل در نجف اشرف به پاکستان بازگشت و در دارالعلوم جعفریه خانپور به تدریس پرداخت و سمت او در آن مدرسه مدرس اعلا بود. مدتی هم در دارالعلوم محمدیه سرگودها به تدریس مشغول بود و سپس به مدرسه الواعظین کراچی رفت و چندی به تدریس در آنجا اشتغال داشت. مدتی هم در فیصل‌آباد به سخنرانی می‌پرداخت. او همچنین برای مدتی در کشورهای کنیا و تانزانیا به تبلیغ دین می‌پرداخت. او از سال ۱۳۵۷ ش به‌عنوان مدرس اعلی به تدریس در جامعه حیدریه باب حیدریه شهر میته از توابع سرگودها به تحصیل پرداخت. در کنار تدریس به تألیف آثار علمی هم اشتغال داشت و از تألیفات او می‌توان به ترجمه توضیح المسائل آیت‌الله خویی، ترجمه مناسک حج آیت‌الله خویی، منازل آخره و ترجمه قسمتی از غررالحکم و درر الکلم اشاره کرد (نقوی، ۲۰۰-۲۰۱). منبع: نقوی، سید حسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.