Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==آسیبشناسی== | ==آسیبشناسی== | ||
در قرآن کریم به نقش قدرت و قدرتمندان در فساد جامعه اشاره شده است<ref>(نمل، ۳۴؛ بقره، ۲۰۵.)</ref> و بررسی [[آموزههای قرآنی]] نشان میدهد که قرارگرفتن قدرت در دست ظالمان و ستمکاران از رهگذر خودشیفتگی،<ref>(مائده، ۱۸.)</ref> نقدناپذیری<ref>(بقره، ۲۰۶.)</ref> و طغیان و سرکشی آنان،<ref>(نازعات، ۲۴.)</ref> آسیبهای بسیاری را به افراد، گروهها و جوامع انسانی وارد میکند. به همین دلیل، [[امامخمینی]] قرار گرفتن قدرت را در دست نااهلان یکی از آفتها و آسیبهای مهم قدرت میدانست و درباره آن هشدار میداد و تأکید میکرد نباید قدرت به دست اشخاص غیر مهذب برسد. به عقیده ایشان قدرت که کمال است، اگر به دست اشخاص فاسد برسد، آن را به فساد میکشانند.<ref>(امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۲۰۶.)</ref> | در [[قرآن کریم]] به نقش قدرت و قدرتمندان در [[فساد جامعه]] اشاره شده است<ref>(نمل، ۳۴؛ بقره، ۲۰۵.)</ref> و بررسی [[آموزههای قرآنی]] نشان میدهد که قرارگرفتن قدرت در دست [[ظالمان]] و ستمکاران از رهگذر خودشیفتگی،<ref>(مائده، ۱۸.)</ref> [[نقد|نقدناپذیری]]<ref>(بقره، ۲۰۶.)</ref> و [[طغیان]] و سرکشی آنان،<ref>(نازعات، ۲۴.)</ref> آسیبهای بسیاری را به افراد، گروهها و جوامع انسانی وارد میکند. به همین دلیل، [[امامخمینی]] قرار گرفتن قدرت را در دست نااهلان یکی از آفتها و آسیبهای مهم قدرت میدانست و درباره آن هشدار میداد و تأکید میکرد نباید قدرت به دست اشخاص غیر مهذب برسد. به عقیده ایشان قدرت که کمال است، اگر به دست اشخاص فاسد برسد، آن را به فساد میکشانند.<ref>(امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۲۰۶.)</ref> | ||
امامخمینی بر این باور است بر اساس آموزههای اسلامی، قدرت اگرچه ماهیت بدی ندارد و نعمتی الهی برای [[کمال آدمی]] به شمار میآید، اما این نعمت نیز همانند دیگر نعمتهای الهی میتواند در معرض فساد و آسیبهایی مانند خودکامگی، نقدناپذیری، غرور، طغیان و سرکشی و ظلم و ستم به مردم، نقض حقوق مخالفان و سلب آزادی از مردم قرار گیرد.<ref>(امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۶۷ و ۱۸/۲۰۵ ـ ۲۱۳.)</ref> از اینرو اندیشهوران سیاسی همواره به احتمال انحراف صاحبان قدرت، توجه ویژه کردهاند. قدرت به دلیل ماهیت خود، اگر در دست انسان خودساختهای باشد، میتواند ملتی را به کمال برساند و جهانی را آباد کند و بهعکس اگر قدرت در دست فردی مستبد و ناصالح باشد، ویرانیها، آسیبها و پیامدهای ناگواری را به وجود خواهد آورد.<ref>(امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۲۰۶.)</ref> | امامخمینی بر این باور است بر اساس آموزههای اسلامی، قدرت اگرچه ماهیت بدی ندارد و نعمتی الهی برای [[کمال آدمی]] به شمار میآید، اما این نعمت نیز همانند دیگر نعمتهای الهی میتواند در معرض فساد و آسیبهایی مانند خودکامگی، نقدناپذیری، غرور، طغیان و سرکشی و ظلم و ستم به مردم، نقض حقوق مخالفان و سلب آزادی از مردم قرار گیرد.<ref>(امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۶۷ و ۱۸/۲۰۵ ـ ۲۱۳.)</ref> از اینرو اندیشهوران سیاسی همواره به احتمال انحراف صاحبان قدرت، توجه ویژه کردهاند. قدرت به دلیل ماهیت خود، اگر در دست انسان خودساختهای باشد، میتواند ملتی را به کمال برساند و جهانی را آباد کند و بهعکس اگر قدرت در دست فردی مستبد و ناصالح باشد، ویرانیها، آسیبها و پیامدهای ناگواری را به وجود خواهد آورد.<ref>(امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۲۰۶.)</ref> |