سیدمحمد شاهچراغی

سیدمحمد شاهچراغی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

سیدمحمد شاهچراغی در بیستم خرداد ۱۳۱۳ش در حسن‌آباد دامغان. و در خانواده‌ای از سادات موسوی و منتسب به حضرت شاهچراغ(ع) به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در روستای فرات (نزدیکی زادگاهش) گذراند. آنگاه با هدف تحصیل دروس حوزوی راهی دامغان شد و مقدمات را در آنجا و نزد آقایان عالمی دامغانی، غلامحسین خیری، محمدرضا خدائی و برادرش سیدطاهر شاهچراغی خواند. او سپس در سال ۱۳۳۴ش راهی قم شد. و دروس سطح را در حوزه علمیه آن شهر پیش آقایان میرزا علی‌اکبر مشکینی، محمدتقی ستوده اراکی، شیخ جعفر سبحانی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی. و سیدمصطفی خمینی آموخت. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و خارج اصول شیخ مرتضی حائری یزدی. و خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد شرکت کرد. وی در زندگینامه‌ای که برای درج در سایت بیت‌الهدی نگاشته، از حضور ۶-۷ ساله در درس امام‌خمینی سخن گفته و حضور در درس‌های امام‌خمینی تا تبعید ایشان به ترکیه ادامه داشته است. با استناد به این گزارش می‌توان گفت که از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۳ ش در درس‌های امام‌خمینی شرکت می‌کرده است.

سیدمحمد شاهچراغی پس از تکمیل تحصیلات، به شهر نائین رفت و یک سال به اقامه نماز در مسجد محمدیه آن شهر پرداخت. آنگاه به دستور آیت‌الله گلپایگانی رهسپار سمنان شد و اقامه نماز را در مسجد عابدینیه آن شهر بر عهده گرفت. او در کنار اقامه نماز، به تدریس در مدرسه علمیه صادقیه آن شهر نیز پرداخت. شاهچراغی در سمنان در کنار برخی از روحانیان مبارز، به تبیین اهداف نهضت اسلامی می‌پرداخت و با حکومت پهلوی مبارزه می‌کرد. بر اساس گزارش‌های ساواک، او ازجمله روحانیانی بود که در مراسم و مجالسی که توسط مقامات دولتی در سمنان برگزار می‌شد شرکت نمی‌کرد. ازجمله در سال ۱۳۵۱ش در نیایش ۱۵ بهمن حضور نیافت. ساواک در گزارشی، از او به‌عنوان یکی از مریدان سرسخت امام‌خمینی نام برد که از ایشان تقلید می‌کند. به همین سبب در اردیبهشت ۱۳۵۲ش به ساواک احضار گردید. او مسجد عابدینیه را به یکی از کانون‌های مهم و فعال مبارزات اسلامی در سمنان تبدیل کرد.و فعالیت‌های سیاسی در آن مسجد باعث شد در سال ۱۳۵۳ ش از طرف ساواک ممنوع‌المنبر شود. او همچنین جلساتی را با عنوان عصمتیه برای آشنا کردن بانوان با مسائل دینی در سمنان برگزار می‌کرد. ساواک در همان سال از دیدار دو تن از روحانیان به نام‌های شاهچراغی و تقوی از صادق خلخالی، روحانی تبعیدی در رودبار خبر داد،. اما درباره هویت آنان مطلبی در آن گزارش وجود ندارد و صرفاً می‌توان احتمال داد که آنان سیدمحمد شاهچراغی و سیدمحمد تقوی، از روحانیان سمنان بوده‌اند. در ۱۱ آذر ۱۳۵۶ و در چهلمین روز درگذشت مشکوک سیدمصطفی خمینی، مجلس ختمی به همان مناسبت در سمنان برگزار شد و سیدمحمد شاهچراغی ازجمله روحانیانی بود که در آن مجلس شرکت داشت. او در دهم فروردین ۱۳۵۷ (برابر با چهلمین روز حمله مأموران حکومت پهلوی به تظاهرات مردم تبریز)، «سخنانی تحریک‌آمیز به نفع [امام] خمینی» ایراد کرد. به همین علت، ساواک خواستار دستگیری او و برخی دیگر از روحانیان سمنان شد.. به نظر می‌رسد این دستور اجرایی نشد، چراکه در اردیبهشت ۱۳۵۷، وقتی مأموران حکومت پهلوی به خانه‌های مراجع تقلید در قم یورش بردند، شاهچراغی همراه با جمعی دیگر از روحانیان سمنان در نامه‌ای به آیت‌الله گلپایگانی، هتک حرمت مرجعیت و توهین به مقام مرجعیت را محکوم کردند. آنان تلگراف مشابهی را برای آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری نیز ارسال نمودند. و سپس همراه با جمعی از روحانیان سمنان، در اعتراض به آن واقعه، به مدت سه روز از اقامه نماز جماعت خودداری کردند. ساواک در گزارشی در این باره، خواستار تبعید سیدمحمد شاهچراغی از سمنان شد.. او همراه با برخی از روحانیان سمنان، روز ۲۷ خرداد ۱۳۵۷ (مصادف با ماه رجب) را روز عزای عمومی اعلام کردند و از اقامه نماز جماعت در آن روز خودداری نمودند. وی در پی تحریم جشن نیمه شعبان توسط امام‌خمینی، در اجرای آن حکم در سمنان نقش زیادی داشت. ساواک در گزارشی، سیدمحمد شاهچراغی را یکی از روحانیان افراطی و فرصت‌طلب نام برد که به تحریک و مسموم کردن اذهان مردم می‌پردازد.

او و تعدادی از روحانیان در شهریور ۱۳۵۷ و پس از اعلام حکومت نظامی در تهران، به تبعیت از روحانیان تهران، اعلام کردند که به مدت سه روز از اقامه نماز جماعت خودداری خواهند کرد. در مهر آن سال نیز پس از اطلاع از محاصره خانه امام‌خمینی در نجف اشرف، همراه با دیگر روحانیان سمنان در مسجد جامع آن شهر اجتماع کردند و تنفر و تأثر خود را از اقدام حکومت بعث عراق ابراز کردند. او در آن اجتماع، در سخنانی از امام‌خمینی تجلیل کرد. آنان همچنین اعلامیه‌ای را در تقبیح اقدام عراق صادر کردند. آن اعلامیه در اجتماع فوق قرائت شد و مورد تأیید مردم قرار گرفت. ساواک در ۲۹ مهر آن سال فهرستی از طرفداران «سرسخت» امام‌خمینی تهیه کرد که نام شاهچراغی هم در آن فهرست دیده می‌شود. او در مهر ۱۳۵۷ ش و پس از عزیمت امام‌خمینی به فرانسه، همراه با جمعی از روحانیان مبارز سمنان با صدور اعلامیه‌ای خطاب به امام‌خمینی، حمایت خود را از مبارزات ایشان اعلام داشتند. وی در ششم آذر ۱۳۵۷ در اجتماع مردم سمنان در مسجد جامع آن شهر سخنرانی کرد و با اشاره به حوادث مشهد و حمله به مردم آن شهر، شخص محمدرضاشاه را مورد انتقاد قرار داد. وقتی طرفداران حکومت پهلوی بازار دامغان را مورد حمله قرار دادند، همراه با محمدتقی نصیری و یکی دیگر از روحانیان اعزامی از قم، به آن شهر رفت و به بررسی میزان خسارت پرداخت. آنان تصمیم گرفتند با استفاده از وجوهات شرعی، خسارات افراد را که اغلب از طرفداران امام‌خمینی بودند پرداخت کنند. او در ۱۴ آذر ۱۳۵۷ و در پی دستگیری محمدعلی عالمی، از روحانیان مبارز سمنان، در کمیته تأمین استان حضور یافت و خواستار آزادی عالمی شد.. در ۲۶ دی آن سال نیز در اجتماع فرهنگیان سخنرانی کرد و از مبارزات آنان تجلیل نمود. پس از تظاهرات باشکوه تاسوعا و عاشورای سال ۱۳۵۷ش، همراه با جمعی از علمای مبارز سراسر کشور در اعلامیه‌ای با استناد به تظاهرات فوق، محمدرضاشاه را مخلوع دانستند و بر عدم مشروعیت حکومت پهلوی تأکید کردند و از دولت‌های خارجی خواستند از هر گونه همکاری با حکومت پهلوی خودداری کنند.

فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی

سیدمحمد شاهچراغی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به امامت جمعه مهدی‌شهر در استان سمنان منصوب شد. آنگاه به سمت حاکم شرع در آن شهر منصوب گردید و مدتی هم مدیریت کمیته امداد امام‌خمینی را در آن شهر بر عهده داشت. سپس به سمت مدیر بنیاد شهید مهدی‌شهر منصوب شد. او در ۱۲ دی ۱۳۸۰ ش به سمت نماینده ولی‌فقیه در استان سمنان و امام جمعه آن شهر منصوب شد. وی در چهارمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم استان سمنان به نمایندگی برگزیده شد. در پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری هم بار دیگر به نمایندگی از مردم استان سمنان، راهی آن مجلس شد. تأسیس مدرسه علمیه عصمتیه در مهدی‌شهر از فعالیت‌های اجتماعی اوست.