محمدرضا رحمانی خلیلی

محمدرضا رحمانی خلیلی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی.

محمدرضا رحمانی خلیلی فرزند شیخ احمد خلیلی در سال ۱۲۹۵ در خلیل محله (خلیل‌شهر فعلی) شهرستان بهشهر به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را از مکتب‌خانه‌های قدیم و با فراگیری قرآن و خط آغاز کرد. سپس وارد حوزه‌ی علمیه کوهستان بهشهر شد و نزد آیت‌الله شیخ محمد کوهستانی، مقدمات و شرح لمعه را به پایان رسانید. آنگاه برای ادامه تحصیل به قم عزیمت کرد و دروس سطح را نزد استادان آنجا خواند. درباره استادان او در آن مقطع اطلاعی در دست نیست. وی سپس از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی و آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی بهره‌مند شد. درباره سال‌های حضور او در درس‌های امام خمینی اطلاعات دقیقی در دست نیست و در تنها زندگینامه موجود از محمدرضا رحمانی خلیلی، به آن اشاره نشده است، ولی با استناد به حضور او در درس خارج آیت‌الله حجت کوه‌کمری (درگذشته به سال ۱۳۳۱ ش)، می‌توان احتمال داد که از اوایل دهه ۱۳۳۰ در درس‌های امام خمینی در مساجد محمدیه و سلماسی قم شرکت می‌کرده است. او در سال ۱۳۴۵ ش به نمایندگی از طرف آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی به شهر گرگان اعزام شد و در مدرسه علمیه عمادّیه به تدریس علوم دینی پرداخت. رحمانی خلیلی که از طرف آیت‌الله سیّد سجاد علوی گرگانی و آیت‌الله سیدمحمدرضا میبدی یزدی به‌عنوان عالم طراز اول شهر معرفی و اجازاتی دریافت کرده بود، تا پایان عمر به ارائه خدمات دینی و فرهنگی پرداخت. تقریرات دروس خارج فقه و اصول، دست‌نوشته‌ها و اجازات وی که از سوی آیات عظام دریافته بود، در جریان حوادث بعد از فوت و نقل انتقال از گرگان به بهشهر به سرنوشت نامعلومی دچار و مفقود شد. رحمانی خلیلی در تیرماه سال ۱۳۸۳ در گرگان درگذشت و پیکرش به زادگاهش خلیل شهر منتقل و در مقبره اخوان رحمانی خلیلی به خاک سپرده شد قربانی، http://www.mahdighorbani.net. منبع: قربانی، مهدی (۱۳۹۶)، «مروری بر زندگینامه حضرت آیت‌الله شیخ محمدرضا رحمانی خلیلی، http://www.mahdighorbani.net.