سیدمحمدحسن آل‌غفور
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| اطلاعات علمی |
سیدمحمدحسن آل‌غفور، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
او در سال ۱۳۲۴ ش در شوشتر به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند و سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات را در شوشتر و نزد عالمانی چون سیدمحمدحسن آل‌طیب، سیدمحمد موسوی جزایری و سیدمحمدحسن مرعشی فراگرفت. آنگاه به نجف اشرف رفت و در حوزه علمیه آن شهر ابتدا در درس عمویش سیدمحمدعلی آل‌غفور شرکت کرد و سپس از درس سطح حسین راستی کاشانی و میرزا کاظم تبریزی بهره برد. وی سپس به درس خارج فقه آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی راه یافت و مدتی از درس ایشان بهره‌مند شد. آنگاه به استفاده از درس خارج سیدمحمدجعفر مروج جزایری پرداخت. حضور او در نجف اشرف هم‌زمان با تدریس درس خارج فقه توسط امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها بود و سیدمحمدحسن آل‌غفور در آن درس حضور یافت. این استفاده مدت مدیدی به طول نینجامید و به‌واسطه اخراج آل‌غفور از عراق ناتمام ماند [۱] درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در اواخر دهه ۱۳۴۰ و اوایل دهه ۱۳۵۰ در آن درس شرکت می‌کرد. وی پس از بازگشت به ایران، به قم رفت و به تحصیل در آن شهر ادامه داد و از درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحمد روحانی و مسلم ملکوتی بهره برد. تفسیر قرآن را هم نزد علی‌اکبر مشکینی فراگرفت.
سیدمحمدحسن آل‌غفور در سال ۱۳۵۵ ش به دستور آیت‌الله گلپایگانی به بندر شاهپور (امام‌خمینی فعلی) در استان خوزستان رفت و به تبلیغ دین و ترویج احکام اسلامی در آن شهر پرداخت. او در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ در سازمان‌دهی تظاهرات مردم آن سامان نقش داشت. همچنین در شکل‌گیری اعتصابات در آن شهر فعال بود و در بعضی از تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی مردم آن شهر سخنرانی می‌کرد [۲] آل‌غفور در اردیبهشت ۱۳۵۷ و در پی حمله عوامل حکومت پهلوی به بیت مراجع تقلید در قم، همراه با روحانیت مبارز استان خوزستان و در قالب جامعه روحانیت مبارز آن استان، با ارسال نامه‌ای به مراجع تقلید، «وقوع حوادث دردناک اخیر بر پیکر اسلام و اهانت به مقدسات مذهبی و جسارت به ساحت مقدس مرجعیت عالی تشیع و جرح و قتل ملت بی‌دفاع مسلمان» و سلب آزادی‌ها و اختناق را محکوم و تنفر شدید خود را از «این‌گونه اعمال غیرانسانی» ابراز و همبستگی خود را با مراجع تقلید اعلام کردند [۳] آل‌غفور به سبب این‌گونه فعالیت‌ها، بارها مورد تهدید قرار گرفت. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در بندر شاهپور ماند و پیشنهاد تغییر نام بندر شاهپور را به بندر امام‌خمینی ارائه داد. سپس با تشکیل کمیته‌های انقلاب اسلامی، در سامان‌بخشی به امور آن شهر نقش داشت. سیدمحمدحسن آل‌غفور در اول مهر ۱۳۵۸ به سمت امامت جمعه بندر امام‌خمینی منصوب شد. پس از مدتی به قم بازگشت و در شهریور ۱۳۶۰، به امامت جمعه زادگاهش شوشتر منصوب گردید. ازجمله فعالیت‌های او در شوشتر می‌توان به تشکیل شورای هماهنگی مسئولان شهر، تأسیس دفتر تبلیغات اسلامی، برگزاری همایش بزرگداشت علامه شوشتری و... اشاره کرد. او در ۲ مهر ۱۳۷۵ به سمت امام‌جمعه آزادشهر در استان گلستان منصوب گردید [۴] وی در شهریور ۱۳۹۵ ش از دنیا رفت.
پانویس
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- درکتانیان، غلامرضا (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در دزفول، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان.