سیدابوالقاسم هرندی
سیدابوالقاسم هرندی، از شاگردان درس سطح امامخمینی.
سیدابوالقاسم هرندی در سال ۱۲۹۹ش در شهر هرند از توابع اصفهان دیده به جهان گشود. او مقدمات را در حوزه علمیه اصفهان و نزد شیخ هبهالله هرندی، سیدمحمدباقر ابطحی سدهی و شیخ احمد فیاض سدهی آموخت. آنگاه رهسپار شهر قم شد و در حوزه علمیه آن شهر از درس سطح امامخمینی و آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهابالدین مرعشی نجفی بهرهمند شد و در نخستین سالهای ورود آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی، برای تکمیل تحصیلات حوزوی به نجف اشرف رفت.[۱] درباره سالهای حضور او در درس امامخمینی اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی با توجه به عزیمت او به نجف اشرف در سالهای ۱۳۲۴-۱۳۲۵ش میتوان احتمال داد که در سالهای ۱۳۲۰-۱۳۲۵ در درس امامخمینی حضور مییافته است.
سیدابوالقاسم هرندی در حوزه علمیه نجف اشرف در درس خارج فقه و اصول آیات سیدعبدالهادی شیرازی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی.[۲] سیدمحسن طباطبایی حکیم، میرزا آقا اصطهباناتی و شیخ موسی خوانساری حضور یافت. سپس به تدریس دروس سطح در حوزه علمیه نجف اشرف پرداخت. مدتی به سامرا رفت و از درس علامه میرزا محمد عسکری و جمعی دیگر از استادان حوزه علمیه آن شهر بهره برد. او در سال ۱۳۵۰ش به کشور بازگشت و در اصفهان مقیم شد.[۳] و به تبلیغ دین و تدریس علوم حوزوی پرداخت.[۴] وی در ۱۳۷۰ش درگذشت و پیکرش در جوار مزار علی بن جعفر(ع) شهر قم به خاک سپرده شد.[۵]
منابع
- شریفرازی، محمد (بیتا)، گنجینه دانشمندان، ج۸، قم، پیروز.
قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، درة الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.