منصور عاصمی
عاصمی، منصور؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. منصور عاصمی در شهر سراب به دنیا آمد. درباره تحصیلات ابتدایی و مقدماتی و همچنین سطح او اطلاعاتی در دست نیست. وی در اواخر دهه ۱۳۳۰ در قم به تحصیل اشتغال داشت و از جمله در درس‌های خارج فقه و اصول امام خمینی شرکت می‌کرد. او درباره درس امام خمینی و ویژگی‌های آن می‌گوید: «جمعیت درس امام نسبت به سایر درس‌ها در زمان خودش شاید اولین درس بود. یکی از مستشکلین همیشگی درس، آقای جعفر سبحانی بود. امام گاهی با ایشان درگیر بحثی می‌شدند و بعضاً به شدت و صدای بلند پاسخ می‌دادند. یک طلبۀ آذربایجانی که از رفقا و دوستان و هم‌زبان ما بود، با آنکه آدم فاضلی بود، اما بیان خوبی نداشت. ترک بود و مشکل می‌توانست مطلبش را برساند. هنگامی‌که شروع می‌کرد به صحبت کردن، حضرت امام ساکت می‌شدند و کمال دقت و توجه را می‌کردند. یک بار پس از درس که از مسجد بیرون آمدیم اشکال درسی داشتم. در حین حرکت با امام سؤالم را مطرح کردم و حضرت امام پاسخ فرمودند. جواب سؤالم که تمام شد دو سه قدمی رفتیم. ایشان ایستادند و گفتند: «مطلبتان تمام شد؟». عرض کردم بله. فرمودند: «پس بفرمایید». نگذاشتند بنده مانند عرف اکثر علما همراهشان حرکت کنم؛ زیرا ایشان استاد اخلاق هم بودند و می‌خواستند درس عملی هم بدهند» (سلسله موی دوست، ۱۵۰-۱۵۱). عاصمی سپس به تهران رفت و در مسجد امام حسن مجتبی (ع) واقع در چهارراه سیروس تهران به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت. («آیت‌الله عاصمی از علمای بزرگ تهران درگذشت»، ۹). عاصمی در سال ۱۳۴۸ ش وقتی دولت عراق ایرانیان مقیم آن کشور را تحت فشار قرار داد، همراه با جمعی از علمای تهران در منزل میرزا عبدالله چهلستونی اجتماع و تصمیم گرفتند چنانچه مقامات اجازه دهند تلگرافی را به آیت‌الله سید محسن طباطبایی حکیم مخابره و متن آن را در جرائد کشور درج کنند و سپس طی انتشار اعلامیه‌ای از بازاریان درخواست نمایند که به‌عنوان اعتراض به روش خصمانه دولت عراق با ایرانیان یک روز بازار تهران را تعطیل و در یکی از مساجد اجتماع نمایند. (مسجد جامع بازار تهران جلد دوم به روایت اسناد ساواک، ۲۰۵). منصور عاصمی در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ از جمله روحانیانی بود که اغلب اعلامیه‌های روحانیان مبارز تهران را امضا می‌کرد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۲۸۱ ـ ۲۸۳، ۴۶۷ ـ ۴۷۰، ۴۸۳ ـ ۴۸۷، ۵۰۹ ـ ۵۱۲، ۵۱۳ ـ ۵۱۷؛ دوانی، ج ۹، ۱۱۳ ـ ۱۱۶). عاصمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در دانشگاه‌های تهران و امام صادق (ع) می‌پرداخت. او همچنین از مؤسسان مؤسسه قرض‌الحسنه امام حسن مجتبی (ع) بود («آیت‌الله عاصمی از علمای بزرگ تهران درگذشت»، ۹)
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ «آیت‌الله عاصمی از علمای بزرگ تهران درگذشت» (۱۳۸۲)، روزنامه ایران، شماره ۲۴۲۷، ۱۷ فروردین؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۹، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.