سیدیوسف مدنی تبریزی
سیدیوسف مدنی تبریزی، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.
او در سال ۱۳۰۷ش در خاروانا در شهر ورزقان از توابع استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد. پدرش سیدقاسم از تاجران و خیران بازار بود. نسب او به سیدتاج‌الدین حسن معروف به سیدحسن بابا، صاحب مزار معروف در روستاهای کوه‌کمر و از نوادگان امام زین‌العابدین(ع) می‌رسد.[۱] سیدیوسف مدنی دوران ابتدایی را در زادگاهش سپری کرد. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و در سال ۱۳۲۳ ش راهی تبریز شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل پرداخت.[۲] او در آنجا جامع‌المقدمات، سیوطی و جامی را پیش میرزا محمود حمیدی هشترودی خواند. حاشیه ملا عبدالله را هم نزد میرزا علی‌اصغر باغمیشه‌ای فراگرفت و سپس در درس شرح لمعه سیدابراهیم دروازه‌ای شرکت کرد. او رسایل و مکاسب را هم به ترتیب نزد آقایان شیخ حسین شنب‌غازانی و میرزا فتاح شهیدی خواند. هم‌زمان به تدریس ادبیات در حوزه علمیه تبریز پرداخت.[۳] از درس‌هایی که تدریس می‌کرد می‌توان به حاشیه ملا عبدالله، مطول و مغنی اشاره کرد. او در تدریس آن درس‌ها شهره شد.[۴] و جمع کثیری در درس او حاضر می‌شدند.[۵] در همان سال‌ها کتاب الفوائد الادبیه را نگاشت و در تبریز به چاپ رساند. وی در سال ۱۳۳۱ ش رهسپار قم شد و در حوزه علمیه آنجا در درس کفایه‌الاصول میرزا محمد مجاهدی تبریزی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی حضور یافت. هم‌زمان به فراگیری شرح منظومه ملاهادی سبزواری نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی (به‌صورت خصوصی) می‌پرداخت. در کنار آن مدت ۵ ماه در درس اسفار اربعه علامه طباطبایی هم شرکت می‌جست و از درس تفسیر قرآن ایشان هم استفاده می‌کرد.[۶]
سیدیوسف مدنی تبریزی پس از اتمام دوران سطح به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس‌های خارج فقه آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمد محقق داماد، سیدکاظم شریعتمداری.[۷] و خارج اصول امام‌خمینی بهره برد.[۸] درباره سال‌های حضور او در درس خارج اصول امام‌خمینی.[۹] گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ش تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در درس‌های خارج اصول ایشان در مساجد سلماسی و اعظم قم بهره می‌برده است. او سپس به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت و درس‌هایی چون مطول را تدریس می‌کرد. وی پس از نوشتن شرحی بر رسایل فرائد الاصول شیخ مرتضی انصاری، مورد تشویق آیت‌الله بروجردی قرار گرفت و جایزه‌ای را از ایشان دریافت کرد. علاوه بر آن شرحی بیست جلدی بر مطول نگاشت.[۱۰] و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی تقریظی بر آن نوشت.[۱۱]
مدنی تبریزی در سال‌های نهضت اسلامی به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و همراه با مدرسان حوزه علمیه قم، اعلامیه‌ها و نامه‌هایی را علیه حکومت پهلوی منتشر می‌کرد.[۱۲] وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در حوزه علمیه قم ادامه داد و از مدرسان دروس خارج فقه و اصول بود. او از مراجع عظام تقلید بود و به‌ویژه در استان‌های آذربایجان شرقی و اردبیل مقلدان فراوانی داشت.[۱۳]
تألیفات او عبارت است از: الفواید الادبیه، توضیح المطوّل، درر الفوائد فی شرح الفرائد، حاشیه بر عروه‌الوثقی، منهاج الاحکام، الارشاد الی ولایه‌الفقیه، رساله توضیح المسائل، مختصر الاحکام، المسائل المستحدثه، الفوائد القمیه، کتاب القضاء، قواعد الاصول، کتاب الجهاد فی بیان حکم اقسامه، کتاب الدفاع فی بیان حکم اقسامه، رساله فی حکم المفسدین فی الارض، رساله فی المحارب فی بیان احکام اقسامه، رساله فی اقسام القتل، رساله فی قاعده لاضرر، رساله فی علم غیب الائمه تفصیلاً، چهار مسئله مورد ابتلا، کتاب الحدود و القصاص و الدیات و الشهادات و الشرکه، مناسک حج و عمره، مسائل متفرقه در رابطه با اعمال حج و عمره، مناسک عمره مفرده و کتاب منتخب الاحکام فی الحج و العمره. از تألیفات مخطوط او هم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: شرح حاشیه ملاعبدالله، شرح معالم‌الاصول، شرح مکاسب و شرح کفایه‌الاصول در دو جلد.[۱۴]
سیدیوسف مدنی تبریزی در ۲۶ خرداد ۱۳۹۲ در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدموسی شبیری زنجانی، در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.[۱۵]
پانویس
- ↑ الوانساز خویی، ج۳، ص۱۲۹.
- ↑ انصاری، ص۱۱۸.
- ↑ الوانساز خویی، ج۳، ص۱۲۹.
- ↑ انصاری، ص۱۸.
- ↑ الوانساز خویی، ج۳، ص۱۲۹.
- ↑ وطن‌پرست، ج ۱۰، ص۵۸۵.
- ↑ الوانساز خویی، ج ۳، ص۱۲۹؛ انصاری، ص۱۱۸.
- ↑ انصاری، ص۱۱۸؛ وطن‌پرست، ج۱۰، ص۵۸۵.
- ↑ وطن‌پرست، ص۵۸۴.
- ↑ «مرحوم آیت‌الله‌العظمی مدنی تبریزی: امام بر عقیده‌شان استوار بودند»، ص۲۱.
- ↑ «مرحوم آیت‌الله‌العظمی مدنی تبریزی: امام بر عقیده‌شان استوار بودند»، ص۲۱؛ مدنی تبریزی، ۱۴۳۲، ص۱۱۱.
- ↑ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج۳، ص۴۰۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۸، ۱۷۴، ۱۹۶، ۱۹۹، ۲۵۲، ۲۹۲، ۲۹۹، ۴۰۵، ۴۲۰، ۴۲۷، ۴۳۴، ۴۵۰، ۴۶۱، ۴۷۶، ۴۷۸، ۴۷۹، ۴۸۱، ۴۹۷، ۵۰۷،۵۲۵، ۵۳۴؛ خسروشاهی، ص۱۰۲.
- ↑ انصاری، ص۱۱۸.
- ↑ وطن‌پرست، ج۱۰، ص۵۸۷-۵۸۹؛ مدنی تبریزی، ۱۴۲۹، ص۴۰۴-۴۰۵؛ وطن‌پرست، ص۵۸۷-۵۸۹.
- ↑ وطن‌پرست، ص۵۹۷؛ «ارتحال حضرت آیت‌الله مدنی تبریزی»، ص۵؛ انصاری، ص۱۱۹.
منابع
- «ارتحال حضرت آیت‌الله مدنی تبریزی» (۱۳۹۲)، دوهفته‌نامه افق حوزه، سال دوازدهم، شماره ۳۶۶، ۲۹ خرداد.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۲)، «درگذشتگان: آیت‌الله مدنی تبریزی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال ۲۴، شماره ۱۴۰، خرداد و تیر.
- الوانساز خویی، جعفر (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم.
- خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۳ و ۱۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- مدنی تبریزی، سیدیوسف (۱۴۲۹ق)، قواعد الاصول، قم، دفتر معظم‌له.
- مدنی تبریزی، سیدیوسف (۱۴۳۲)، طریق الوصول الی التوحید و النبوه و المعاد و الدعدل و الامامه، ج۱، قم، مکتب آیت‌الله السیدالمدنی التبریزی.
- «مرحوم آیت‌الله‌العظمی مدنی تبریزی: امام بر عقیده‌شان استوار بودند» (۱۳۹۲)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۷۱، ۳۰ خرداد.
- وطن‌پرست، مرتضی (۱۳۹۳)، «سیدیوسف مدنی تبریزی از اقلیم دانش»، گلشن ابرار، ج ۱۰، قم، پژوهشکده باقرالعلوم.