احمد معرفت
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | احمد معرفت |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۹ش |
| زادگاه | کربلا |
| تاریخ وفات | ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) |
| محل دفن | حرم حضرت معصومه(س) |
| شهر وفات | قم |
| خویشاوندان سرشناس | محمدهادی معرفت (برادر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدمحمد شیرازی، یوسف خراسانی، مجتبی لنکرانی، کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی، صدرا بادکوبه‌ای، امام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه کربلا، حوزه علمیه نجف، حوزه علمیه تهران |
| تألیفات | به‌سوی خدا، مکتب ولایت، معرفت الله، معرفت النبی(ص)، صوفی‌گری و تصوف، معرفت الزهرا(س)، الحسین(ع)، معرفه المعصومین، الاربعه عشر(ع)، کلام الله الناطق |
| سایر | تأسیس مدارس و مساجد، مشارکت در تأسیس مسجد شیخ علی مقدس در کربلا، مسجد و کتابخانه الهادی در کاظمین، حسینیه و مؤسسه امام صادق(ع) در تهران، صندوق قرض‌الحسنه امام صادق(ع) در تهران، تبریز و قم |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | اهتمام به تأسیس نهادهای مذهبی و خیریه |
احمد معرفت، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
او در ۱۳۱۹ش در شهر کربلا در خانواده‌ای روحانی زاده شد [۱] پدرش شیخ علی معرفت از روحانیان سده اصفهان بود که در کربلا سکنی گزیده بود [۲] معرفت خواندن و نوشتن را در زادگاهش و نزد حاج شیخ علی‌اکبر نائینی آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و در کربلا، مقدمات را نزد پدر و همچنین برادرش شیخ محمدهادی معرفت آموخت و آنگاه از درس سیدمحمد شیرازی و شیخ یوسف خراسانی بهره برد. سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی و شیخ صدرا بادکوبه‌ای آموخت. پس از آن به تحصیل درس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی و خارج فقه امام‌خمینی استفاده کرد [۳] او از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط او معرفی شده بودند، اجازاتی در امور حسبیه داد [۴] او در ۱۳۵۰ و در جریان اخراج ایرانیان از عراق، از آن کشور اخراج شد، بنابراین می‌توان احتمال داد که تا آن سال از درس خارج فقه امام‌خمینی که در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف تشکیل می‌شد حضور می‌یافته است.
معرفت پس از بازگشت به کشور در تهران مقیم شد و تحصیل درس خارج را نزد آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری و آیت‌الله میرزا باقر آشتیانی ادامه داد. آنگاه به وعظ و خطابه پرداخت. او اهتمام زیادی به تأسیس نهادهای مذهبی ازجمله مدارس و مساجد داشت [۵] ازجمله در تأسیس مراکز اسلامی و مؤسسات خیریه‌ای نظیر مسجد شیخ علی مقدس در کربلا، مسجد و کتابخانه الهادی (ع) در کاظمین، حسینیه و مؤسسه امام صادق (ع) در تهران و صندوق قرض‌الحسنه امام صادق (ع) در تهران، تبریز و قم نقش داشت. کتاب‌های به‌سوی خدا، مکتب ولایت، معرفت الله، معرفت النبی (ص)، صوفی‌گری و تصوف، معرفت الزهرا (س)، الحسین (ع)، معرفه المعصومین، الاربعه عشر(ع) و کلام الله الناطق ازجمله تألیفات او است.
درگذشت
معرفت در ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) و در حال ذکر مصیبت در ایام سوگواری امام حسین(ع) در قم درگذشت و پیکرش در حرم حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد.
پانویس
منابع
- حیدری، یوسف (۱۳۹۶)، «سازه دنیا و آخرت با ملاط و موعظه»، روزنامه ایران، شماره ۶۵۳۱، ۱۰ تیر.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.