سیدمجتبی اسداللهی

از ویکی امام خمینی

{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | عنوان = | تصویر = | توضیح تصویر = | اندازه تصویر = | سرشناسی = | نام کامل = | لقب = | نسب = | تاریخ تولد = | زادگاه =

سیدمجتبی اسداللهی
اطلاعات فردی
نام کاملسیدمجتبی اسداللهی
تاریخ تولد۱۳۰۹
زادگاهرزن، استان همدان
تاریخ وفاتفروردین ۱۳۹۹
شهر وفاتقم
خویشاوندان
سرشناس
ابوالزوجه سیدمحمدعلی آل هاشم (امام جمعه تبریز)
اطلاعات علمی
استادانامام خمینی، آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی، آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، شیخ محمدتقی بهجت
محل تحصیلحوزه علمیه قم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیفعالیت‌های سیاسی ۱۳۴۱–۱۳۴۳
اجتماعیریاست مدرسه علمیه امام صادق (ع) قم


سیدمجتبی اسداللهی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

سیدمجتبی اسداللهی در سال ۱۳۰۹ در رزن در استان همدان به دنیا آمد. وی خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت و سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور راهی همدان شد و در مدرسه علمیه معصومیه آن شهر مقدمات را نزد استادان آنجا خواند. درس شرح لمعه را هم در همان‌جا و پیش شیخ علی انصاری همدانی آموخت و آنگاه برای ادامه تحصیل رهسپار قم شد و در حوزه علمیه آنجا دروس سطح را به پایان رساند. اسداللهی در زندگینامه خودنوشت که به مرکز اسناد انقلاب اسلامی ارسال کرده است، اشاره‌ای به نام استادان دوره سطح خود نکرده است. او از سال ۱۳۳۶ وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مسجد محمدیه (واقع در سهراه موزه قم) شد.[۱] هم‌زمان از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و شیخ محمدتقی بهجت بهره برد.[۲] او در کنار تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه قم نیز می‌پرداخت و مدتی کتاب‌های شرح لمعه و همچنین مکاسب را در آنجا تدریس می‌کرد.

اسداللهی در سال‌های ۱۳۴۱ـ۱۳۴۳ به فعالیت‌های سیاسی نیز می‌پرداخت و نام او ذیل یکی از اعلامیه‌های روحانیان مبارز دیده می‌شود.[۳] وی مدتی هم ریاست مدرسه علمیه امام صادق (ع) قم را برعهده داشت و ضمن اداره آنجا، در همان‌جا به تدریس هم می‌پرداخت.[۴] سیدمجتبی اسداللهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد و از استادان آن حوزه علمیه بود. او که ابوالزوجه سیدمحمدعلی آل هاشم، امام جمعه تبریز بود در فروردین ۱۳۹۹ در قم از دنیا رفت.[۵]

پانویس

  1. اسداللهی، زندگینامه خودنوشت، ص۱ـ۴.
  2. کائینی، «شهید آیت‌الله سیداسدالله مدنی در قامت یک عارف مبارز»، ص۱۰.
  3. اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۱۵۴ـ۱۵۵.
  4. اسداللهی، زندگینامه خودنوشت، ص۴ـ۶.
  5. «پیام تسلیت مسئولان در پی درگذشت آیت‌الله اسداللهی».

منابع