غلامحسین کرباسچی
شناسنامه | |
---|---|
زادروز | ۱۳۳۲ش |
شهر تولد | قم |
خویشاوند سرشناس | محمدصادق تهرانی (پدر) |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
اطلاعات سیاسی | |
پستها | استاندار و شهردار اصفهان، ریاست اداره سیاسی ایدئولوژیک (عقیدتی) ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران |
اطلاعات علمی و مذهبی | |
اساتید | حسینعلی منتظری و حسین وحید خراسانی، با تشویق سیدمحمد حسینی بهشتی |
امضا |
غلامحسین کرباسچی، شخصیت مبارز، رییس اداره سیاسی - عقیدتی ژاندارمری جمهوری اسلامی و استاندار اصفهان
زادگاه و تحصیل
غلامحسین کرباسچی فرزند محمدصادق تهرانی است که در سال ۱۳۳۲ در قم زاده شد. وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی، در یازدهسالگی وارد حوزه علمیه قم شد[۱] و در مدرسه منتظریه (حقانی) مشغول تحصیل گشت. وی سال ۱۳۵۱، پس از سه سال حضور در درسهای حسینعلی منتظری و حسین وحید خراسانی، با تشویق سیدمحمد حسینی بهشتی به دانشگاه رفت و در رشته علوم ریاضی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.[۲]
فعالیت مبارزاتی
کرباسچی که از کودکی به سبب ارتباط پدر خود با امامخمینی، با ایشان آشنا بود،[۳] فعالیت سیاسی خود را از سنین نوجوانی با پخش اعلامیهها و نوارها، در مخالفت با رژیم پهلوی آغاز کرد و چند بار به علت سخنرانی به شهربانی احضار شد و در مجموع سه بار از سوی ساواک دستگیر شد. نخستین بار در اسفند ماه ۱۳۵۲ دو ماه در کمیته مشترک ضد خرابکاری و دو ماه نیز در زندان اوین زندانی بود. بار دوم دو هفته در اصفهان و آخرین بار از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ را در زندان تهران سپری کرد.[۴]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب
وی در سال ۱۳۵۷ از طرف سیداحمد خمینی به عضویت کمیته استقبال از امامخمینی درآمد و پس از بازگشت امامخمینی به ایران، با دفتر ایشان در تهران شروع به همکاری کرد و این همکاری را در دفتر ایشان در قم نیز ادامه داد. وی سپس به سازمان رادیو و تلویزیون رفت و در ساخت برنامههای مذهبی این سازمان نقش داشت.[۵]
امامخمینی در ۲۲/۱/۱۳۶۰ غلامحسین کرباسچی را با تعبیر «دانشمند محترم»، به سمت ریاست اداره سیاسی ایدئولوژیک (عقیدتی) ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران منصوب کرد تا برابر موازین موجود و هماهنگ با اداره سیاسی ایدئولوژیک (عقیدتی) ارتش و شهربانی، نیازمندیها را رفع و وظایف مربوط را به صورت شایسته انجام دهد و از افراد ژاندارمری خواست با او همکاری و همگامی کنند.[۶]
کرباسچی پس از آن در سال ۱۳۶۱، با خواست و اصرار امامخمینی برای ساماندادن به اختلافات اصفهان، به صورت موقت، به مسئولیت استانداری اصفهان گمارده شد؛ اما با خواست و تأکید چندباره امامخمینی این مسئولیت تا سال ۱۳۶۸ ادامه یافت.[۷] وی همچنین از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ شهردار تهران بود[۸] و در این دو مسئولیت برای مردم و شهرهای اصفهان و تهران خدمات زیادی انجام داد.
پانویس
- ↑ مروارید، دادگاه ملی، ۱/ط
- ↑ تاریخ ایرانی، پایگاه اطلاعرسانی
- ↑ تاریخ ایرانی، پایگاه اطلاعرسانی
- ↑ کرباسچی، غلامحسین، گفتگوی حضوری؛ مروارید، دادگاه ملی، ۱/ط
- ↑ کرباسچی، غلامحسین، گفتگوی حضوری؛ تاریخ ایرانی، پایگاه اطلاعرسانی
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۲۸۳
- ↑ کرباسچی، غلامحسین، گفتگوی حضوری
- ↑ مروارید، دادگاه ملی، ۱/ی