محمدباقر رفیعی: شاگرد امام‌خمینی و امام جمعه منصوب ایشان در شهر ری
محمدباقر رفیعی در سال ۱۲۹۳ در کرمرود اراک زاده شد. دوره مقدمات و سطح را در مدرسه حاج محمدابراهیم خوانساری اراک، نزد استادانی چون محمد سلطان و سیدمحسن غروی خواند و منظومه سبزواری را از سیدکاظم گلپایگانی فراگرفت. او در سال ۱۳۱۵ به قم رفت و حدود نه ماه از درس عبدالکریم حائری یزدی بهره برد و پس از آن در درس سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای حاضر شد. رفیعی هجده سال از درس سیدحسین بروجردی استفاده کرد و اسفار را نزد امام‌خمینی خواند.[۱]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در آبان ۱۳۵۸، گروهی از اهالی و بازاریان شهرری در نامه‌ای به امام‌خمینی که به تأیید برخی علما نیز رسیده بود، از ایشان خواستند رفیعی را برای امامت نماز جمعه در این شهر تعیین کند و ایشان در چهارم آبان ۱۳۵۸ در نامه‌ای خطاب به مردم، از گفتگو با رفیعی برای پذیرش این مسئولیت و موافقت خود با آن نوشت[۲] و سپس در ۲۳ آبان ۱۳۵۸ در حکمی، با توجه به وضع زمان و نیاز مسلمانان به اجتماع بیشتر، از وی خواست دعوت مردم را اجابت کند و با انتصاب وی به امامت جمعه در مسجد جامع صحن حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) ابراز امیدواری کرد مردم این فرصت را قدر دانسته، از وجود او بهره‌مند شوند.[۳]
محمدباقر رفیعی در پانزدهم آذر ۱۳۸۰ درگذشت.[۴] از تألیفات رفیعی می‌توان به تقریرات اصول و فقه سیدمحمد حجت اشاره کرد.[۵]
پانویس:
منابع:
- امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
- خامنه‌ای، سیدعلی، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، ۱۵/۱۰/۱۳۹۸ش.
- راسخون، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۴/۱۰/۱۳۹۸ش.