امامخمینی و وفاق اجتماعی، کتابی از مجموعۀ سیاست، رقابت و امنیت و یکی از آثار علمی برآمده از همایش رقابتهای سیاسی و امنیت ملی است که در سال ۱۳۸۰ش برگزار شد.
اطلاعات کتاب | |
---|---|
اطلاعات نشر |
مؤلف
نویسنده کتاب امامخمینی و وفاق اجتماعی، مهدی حاضری، از پژوهشگران مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی است.
اهمیت کتاب
وفاق به معنی پذیرش قواعد عمومی در رفتار و رقابتهای سیاسی است. بیهنجاری در رقابتهای سیاسی، زمینۀ ظهور خشونت را فراهم میآورد و هر اندازه رقابتهای درونی میان جریانات سیاسی، فاقد قانونمندی باشد، همانقدر نظام سیاسی از کارآیی کمتری در انجام و اجرای کارویژههای خود برخوردار خواهد بود. بنابراین برای بالا بردن ظرفیت سیاسی نظام سیاسی، به نهادینهسازی رفتارهای اجتماعی و حکومتی، نیاز داریم. معنای این امر، ایجاد قانونمندی در رفتارهای سیاسی است. شواهد سیاسی نشان میدهد که فقط در شرایطی مشارکت سیاسی به ثبات سیاسی و پایداری ساختاری منجر میشود که قواعدی عام و نهادهای منعطف فراهم شوند.[۱] مطالعۀ سیره و منش امامخمینی، کوشش ایشان برای ایجاد وفاق بین نیروهای مسلمان در داخل کشور را نشان میدهد.[۲]
ساختار
کتاب امامخمینی و وفاق اجتماعی، پس از فهرست مطالب، درآمد (کمیتۀ علمی همایش) و مقدمۀ نویسنده، شامل شش فصل است:
- مبانی وفاق؛
- سیرۀ عملی امام؛
- عوامل حفظ وفاق؛
- منش امامخمینی در ایجاد وفاق در جامعه؛
- ارکان وفاق؛
- عرصههای وفاق.
پایانبخش کتاب هم نمایهها است.[۳] کتاب فهرست پایانی منابع و مآخذ ندارد و تمام ارجاعات به صورت پاورقی آمده است.
در پیشدرآمد کتاب، که از سوی کمیتۀ علمی تدوین شده است، وفاق به قانونمندی، هنجارمندی و نهادینهسازی در میان گروههای سیاسی تعریف شده است؛ اما متن کتاب، وفاق را به معنای صرف همدلی گرفته است و از پیشنیازهای اصولی ایجاد این همدلی غفلت شده است.[۴]
وضعیت نشر
سازمان طبع و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در سال ۱۳۸۰ش، کتاب «امامخمینی و وفاق اجتماعی» از مجموعه آثار علمی همایش رقابتهای سیاسی و امنیت ملی را در ۲۱۰ صفحه و ۱۵۰۰نسخه منتشر کرد.[۵]
پانویس
منابع کتاب
- حاضری، مهدی، امامخمینی و وفاق اجتماعی، تهران، چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.